W wielu przypadkach rozgoryczenie jest często formą ukrytej depresji, w której osoba skupia się niemal wyłącznie na świecie zewnętrznym. Rozgoryczeni ludzie żyją w świecie pełnym okien, przez które widzą tylko niesprawiedliwość i przez które lubią wyglądać, aby wylewać swoje urazy, zgorzknienie i pesymistyczne uczucia. Rozgoryczeni ludzie pragną jeńców, ale także wołają o pomoc.
Z pewnością wielu z nas będzie teraz myślało o ludziach, których znamy. Którzy czasami wywołują wrażenie, że czerpią przyjemność z nadwerężania naszego życia poprzez swoje rozumowanie, rady i zachowanie. Jednak ta rzekoma przyjemność, którą wnioskujemy z częstotliwości z jaką to robią, wcale nie jest przyjemnością – prawdą jest, że nie są oni szczęśliwymi ludźmi.
Gorycz i uraza są kotwicami, które zawsze chcą brać jeńców, ponieważ ich statki są opuszczone i dryfują, a tam, gdzie kiedyś było szczęście, teraz są tylko nierozwiązane żale.
Rozgoryczeni ludzie czują przede wszystkim, że stracili kontrolę nad swoim życiem. Nie wierzą w to, że coś może się udać i po prostu przestają być odpowiedzialni za siebie. Przyjmują rolę ofiary i dają się jej ponieść. Konieczne jest wówczas, aby wiedzieć, jak zapewnić odpowiednie strategie, które mogą im pomóc. Ponieważ nawet jeśli ich zachowanie nam przeszkadza, to jednak bardzo potrzebują pomocy.
Zgorzkniała osoba i przyczyny jej zgorzknienia
Nikt nie przychodzi na świat z goryczą w sercu. Czasami jednak już w dzieciństwie niektórzy zaczynają odkrywać, jak powstaje takie uczucie i jak to jest czuć się w ten sposób. Dzieciństwo pozbawione czułości lub komunikacji może zasiać ziarno już w młodym wieku, pozwalając sercu uformować korzenie, które mogą rozwinąć się w uczucie goryczy w przyszłości.
Zgorzknienie jest nasieniem, które zwykle nie kiełkuje natychmiast. Nie da się wykryć początku jego obecności. Jedno rozczarowanie boli, ale nas nie zmienia.
Dwa rozczarowania każą nam się zastanowić, ale kiedy ktoś potyka się o zbyt wiele “kamieni” na swojej drodze i pozwala przybrać negatywny obrót, wtedy wynikiem jest to, że czuje, iż nie ma kontroli nad swoim życiem. Następnie te nasiona kiełkują … i pojawia się rodzaj choroby psychicznej.
Jedna rzecz, którą powinniśmy wziąć pod uwagę, to klasyczny obraz “zgorzkniałego staruszka”. Każdy z nas spotkał takie starsze osoby, które reagują apatycznie, zawsze patrzą na rzeczy z negatywnego punktu widzenia i wydają się żywić wielką niechęć do świata i samego życia. Jak czytamy w czasopiśmie “Psychologia zdrowia” (“Health Psychology”), są to w większości przypadków wskaźniki ukrytej depresji. Ważne jest, aby o tym pamiętać.
Rozgoryczenie i emocjonalne odrętwienie
Gorycz często opisywana jest jako klasyczne “toksyczne” zachowanie. Przyzwyczailiśmy się do przyklejania ludziom etykietek i bardzo łatwo uznajemy ich za “toksycznych”. Często ukrywamy się przed nimi i szybko odchodzimy jak najdalej nie biorąc pod uwagę danej osoby i jej emocjonalnego więzienia. Takie postępowanie nie jest właściwe. Przynajmniej nie wtedy, gdy dotyczy zgorzknienia.
Osoba, która nie jest pogodzona z sobą samą, będzie w stanie wojny ze wszystkimi.
Jak już wspomnieliśmy, ludzie nie rodzą się zgorzkniali, dzieje się tak wraz z upływem czasu i w wyniku różnych sytuacji, które nie zostały potraktowane we właściwy sposób i przerosły daną osobę. Nie porzucaj kogoś takiego, nie pozwól mu dryfować w tym emocjonalnym odrętwieniu.
Wiemy, że zgorzkniały i przygnębiony mózg nie może się zmienić z dnia na dzień w szczęśliwy, ale zawsze dobrze jest znać podstawowe porady dotyczące tego tematu, które ułatwią nam pomoc.
Rozgoryczeni ludzie – jak zmienić ich nastawienie?
Jak wskazaliśmy w artykule, gorycz jest czasem wskaźnikiem depresji. Dlatego ważne jest, aby zachęcić tę osobę do odwiedzenia lekarza w celu oceny jej stanu. Jest to niezbędny i ważny pierwszy krok. Później możemy wprowadzić w życie następujące rozwiązania:
- Zawsze postępuj ze współczuciem i optymizmem. Wiemy, że zgorzkniała osoba chce nas zarazić cynizmem, urazą i fatalizmem. Jednak zamiast jej ulegać, nie powinniśmy nigdy zmieniać naszej postawy i reagować na ich negatywne nastawienie optymizmem.
- Nie nadawaj osobistego charakteru atakom ze strony rozgoryczonego człowieka, bądź cierpliwy. To nie serce tej osoby przemawia – to korzeń goryczy i słabe zarządzanie rozczarowaniami, przeżyte traumy, których nie wyleczono i poczucie pustki, którego wydaje się nikt nie rozumieć. Zachowaj spokój i zawsze odpowiadaj życzliwością i okazuj przyjaźń.
- Namów zgorzkniała osobę do zmiany nawyków. Gorycz jest bierna, żrąca i żywi się myślami odczuwającej ją osoby. Jednym ze sposobów “przełamania” tego cyklu negatywności jest próba zmiany nawyków , przyjęcie nowych, wprowadzenie nowych rozwiązań. Nie wywierając presji – po prostu zasugerujcie, by osoba taka chodziła na spacery, zaczęła uprawiać sport, zapisała się na jakiś kurs, poznała nowych ludzi …
Człowiek, który nie żyje w harmonii z samym sobą, swoją przeszłością i myślami, będzie w stanie wojny ze wszystkimi, którzy go otaczają. Pozwólcie mu odnaleźć równowagę. Klucz, który uleczy jego rany i pozwoli mu w spokoju zakończyć wewnętrzne bitwy. Musimy takiej osobie pomóc. Ale jednocześnie znać własne ograniczenia i nie zaniedbywać naszej własnej samooceny.