Nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, którymi byliśmy wtedy, kiedy wszystko wydawało się zarazem bliskie i dalekie. Nigdy nie będziemy tymi samymi ludźmi, co kiedyś, ponieważ zmiany są w życiu nieuchronne. Niemożność bycia “tym, kim byliśmy” oznacza, że mieliśmy wystarczająco dużo szczęścia, by doświadczyć wielu przeżyć, od których mogliśmy się uczyć, a tym samym doświadczyć zmiany.
Zawsze łatwiej jest powiedzieć, że ci wokół nas się zmienili i dlatego też nasza relacja z nimi. Innym razem trudno jest nam zrozumieć, że my również jesteśmy inni, niż wcześniej oraz przyznać, że błędem jest spoglądanie na przeszłość oczami teraźniejszości.
Zmiany, które nas dotyczą
To całkiem logiczne stwierdzić, że zwykle definiujemy samych siebie poprzez kluczowe wydarzenia, które pozostawiły na nas ślad, i o których wiemy, że będziemy zawsze pamiętać. Wydarzenia te mogą być wynikiem interakcji z rzeczywistością, poczynając od podróży po miłosne rozczarowanie, a nawet niepokój spowodowany spłacaniem hipoteki.
Powiedzmy przykładowo, że wyjeżdżamy na jakiś czas do innego kraju. Będziemy musieli tam zaadaptować się do nowego stylu życia, zwyczajów odmiennych od naszych oraz perspektyw, które otworzą nasz umysł. Innym przykładem może być wiara w to, że znaleźliśmy prawdziwego przyjaciela, po czym przekonanie się, jak bardzo się myliliśmy.
Niezależnie od tego czy dane doświadczenie jest dobre czy nieprzyjemne, to wystarcza, aby napełnić nas emocjami. Nigdy nie zapomnimy prawdziwego szczęścia, tak jak zawsze będziemy pamiętać uczucie porażki. To, co pozostaje po takim przeżyciu to część osoby, którą jesteśmy dzisiaj. Nasza istota jest taka sama, lecz nie my.
Zmiany w naszym kręgu społecznym
Jeżeli zmiany dotykają nas jako jednostki, będą im podlegać wszyscy – podobnie relacje jakie dzielimy z innymi ludźmi. Kiedy zmienia się nasz krąg społeczny – rodzina, przyjaciele czy partner – bardzo pomocnym może być łatwe przystosowywanie się do zmiany.
Może się jednak zdarzyć tak, że zmiany doprowadzą do rozstań. Myśleliśmy, że całkowicie znamy daną osobę, ale nie zdawaliśmy sobie sprawy, że nigdy nie znamy nikogo kompletnie, ponieważ cały czas się zmieniamy.
“Co chcesz, aby ci powiedział? Czas przezwycięża wszystko. Powala nas bez miłosierdzia, brutalnie, strasznie.”
Ponieważ pewnego dnia spotykasz ją na ulicy, ona całuje cię delikatnie w policzek i uśmiecha się – “Czekają na mnie” – i odchodzi.
-Rodolfo Serrano-
Kiedy ktoś z naszego kręgu przyjaciół odchodzi, bardzo nas to boli i zdaje się, że nasz świat legnie w gruzach. Wyłącznie czas oraz wysiłek czyni nas zdolnymi do ponownego odnalezienia tej osoby oraz przekonania się, że rany już się zagoiły. Jeszcze raz zdamy sobie sprawę, że nie jesteśmy już tym, kim byliśmy.
Już nie jesteśmy tacy sami
Czas wprawia nas w ruch: popycha nas, wstrząsa nami, uczy, odsłania nas oraz nie pozwala być obojętnymi. W rzeczywistości, każdy dzień, nawet jeśli wydaje się być zmarnowanym, coś znaczył. Stale podejmujemy decyzje i kiedy to robimy dajemy się ponieść wraz z nią.
“Kiedy myśleliśmy, że znamy wszystkie odpowiedzi, nagle wszystkie pytania się zmieniły.”
Nie ma nic złego w gubieniu się, nawet jeśli z pozoru wygląda to inaczej. Nieważne czy zagubiliśmy się w niebie, dlatego, że jesteśmy w chmurze stałego szczęścia lub dlatego, że byliśmy na ziemi zbyt długo. Obie sytuacje są naszymi nauczycielami i zmienią nas troszkę bardziej, zarówno fizycznie, jak i psychologicznie.
To, co jest ważne, to posiadanie odwagi, by nadal poznawać siebie oraz pewność tego kim jesteśmy. W ten sposób będziemy w stanie ofiarować siebie w całości oraz odnaleźć radości, które nas wypełniają. Innymi słowy, jeżeli będziemy jaśnieć poprzez zmiany, pomożemy innym uczynić to samo.