Nasza neuronowa architektura inteligencji – jak ją wzmocnić?

Czym jest neuronowa architektura inteligencji? Wyobraź sobie mózg kogoś genialnego i z dużym potencjałem. Wielu uważa, że ci ludzie mają więcej istoty szarej. Neuronowa architektura inteligencji jest elementem teorii, która twierdzi, że najbardziej efektywne umysły są w rzeczywistości bardziej plastyczne. Oznacza to, że mają dużą zdolność do rekonfiguracji w obliczu nowych informacji.

Elastyczność, łączność, plastyczność i możliwość aktualizacji przekonań i wzorców myślowych. To są prawdziwe klucze do inteligentnego rozumowania. Aby to zrozumieć, spróbuj zwizualizować przez chwilę, jak działa mózg. Wyobraź sobie duży las. Wszystkie jego gałęzie są ze sobą połączone, a im więcej połączeń, tym piękniejsze i potężniejsze będzie terytorium.

W przeszłości przyjmowano za pewnik, że inteligencja jest zlokalizowana wyłącznie w regionach, takich jak kora przedczołowa. Niemniej jednak wiemy teraz, że nie ma konkretnego miejsca ani sieci, w której przeprowadzamy nasze analizy i rozwiązania.

„Czyjejś inteligencję można zmierzyć ilością niepewności, które może znieść”.

-Immanuel Kant-

Neuronowa architektura inteligencji

Chociaż zrozumienie neurologicznych mechanizmów inteligencji jest złożonym celem, zdefiniowanie go już mniej. Obejmuje naszą umiejętność rozwiązywania problemów. W rzeczywistości jest to zdolność umysłowa, która pozwala nam zrozumieć rzeczywistość i podejmować decyzje w zgodzie z każdą sytuacją lub wyzwaniem, z którym się spotykamy.

Oznacza to myślenie abstrakcyjne, ale także odnoszenie danych do naszego doświadczenia, a nawet rozumienie złożonych pomysłów. Teoria inteligencji wielorakich nie pasuje tutaj. To dlatego, że z neurologicznego punktu widzenia jest tylko jedno inteligentne zachowanie. To ta, dzięki której nasz mózg pozwala nam skutecznie przystosować się do otoczenia, pokonując przeszkody.

To ta umiejętność ułatwiła nam postawienie się ponad innymi żywymi istotami i osiągnięcie, że tak powiem, całkowitego biologicznego sukcesu. Jak jednak to osiągnęliśmy? Jak nasz mózg kształtuje tak efektywne procesy poznawcze?

Nauka od jakiegoś czasu próbuje zrozumieć naturę i mechanizmy inteligencji. Jej celem jest nic innego jak stworzenie bardziej zaawansowanej sztucznej inteligencji. Ponadto, aby zaprojektować bardziej przydatne programy edukacyjne, a także uzyskać głębsze zrozumienie wszystkiego, od chorób po zaburzenia neuropsychiatryczne.

Kluczowa jest neuroplastyczność

Neuroplastyczność mózgu pozwala nam modyfikować nasze nawyki lub wcześniej ustaloną wiedzę, aby tworzyć nowe połączenia neurologiczne podczas uczenia się lub rozwijania nowych umiejętności. Mózg „plastikowy” to mózg, który modyfikuje się na podstawie każdego doświadczenia. Aktualizuje się, tworząc nowe sieci i nowe ścieżki myślenia.

Aktywność neuronalna inteligencji zawsze zaczyna się od zasad elastyczności i ciągłej transformacji. Tylko wtedy, gdy jesteśmy w stanie aktualizować naszą wiedzę, odrzucając to, co nie jest już przydatne do opracowywania nowych koncepcji i podejść, budujemy skuteczny, umiejętny i inteligentny umysł.

Inteligencja płynna i inteligencja skrystalizowana: sieci, które budują nasze kompetencje poznawcze

Raymond Cattell przedstawił cenną teorię, która do dziś pozostaje w pełni aktualna. Rzeczywiście, jego koncepcje inteligencji płynnej (Gf) i inteligencji skrystalizowanej (Gc) są podstawą świata neuronauki.

• Pierwsza (Gf) odnosi się do tych operacji umysłowych, których używamy do rozwiązywania nowych problemów bez wcześniejszej wiedzy.
• Druga (Gc) karmi się naszą kulturą, edukacją i wcześniejszymi doświadczeniami. To ten, który stosujemy do rozwiązywania problemów rodzinnych.

Badanie przeprowadzone przez laboratorium neuronauki na Uniwersytecie Illinois twierdzi, że neuronowa architektura inteligencji rządzi obydwoma procesami.

Inteligencja skrystalizowana wykorzystuje sieci neuronowe, które działają automatycznie, rozpoznając wzorce i łącząc je wyłącznie z naszą wcześniejszą wiedzą. Z drugiej strony, płynna inteligencja wykorzystuje bardziej dynamiczne, plastyczne i adaptacyjne sieci neuronowe. Jej działalność jest bardziej złożona, ponieważ nie opiera się wyłącznie na tym, czego się już nauczyliśmy. Dlatego wykorzystuje wiele obszarów mózgu.

Zarówno sieci neurologiczne, które składają się na inteligencję skrystalizowaną, jak i te, które napędzają i budują inteligencję płynną (bardziej elastyczną i dynamiczną), budują inteligencję ogólną.

Neuronowa architektura inteligencji twierdzi, że wydajne mózgi są jaśniejsze

Co dokładnie mamy na myśli, gdy mówimy o mózgach lub „genialnych umysłach”? W tym przypadku podejście oparte na architekturze neuronowej inteligencji jest niezwykle przydatne z kilku powodów. Po pierwsze dlatego, że ta teoria mówi nam, że ludzki mózg został zaprojektowany z myślą o wydajności. Innymi słowy, aby szybko reagować na każdy bodziec, problem, okoliczność i wyzwanie.

Po drugie, mózg działa jako całość. Rzeczywiście, inteligencja nie znajduje się tylko w jednym obszarze, na przykład w obszarach przedczołowych. W rzeczywistości używamy wielu sieci neuronowych, tych, które koordynują zarówno płynne, jak i skrystalizowane procesy inteligencji.

Jak stać się mądrzejszym

Możesz poprawić swoje funkcje umysłowe poprzez naukę i stymulację poznawczą lub ćwiczenia. Jednak to nie zapewni ci nagle wyższego IQ (ilorazu inteligencji). Na przykład musisz pamiętać, że płynna inteligencja prawie zawsze ma składnik genetyczny. Ze swojej strony skrystalizowana inteligencja nigdy nie wygasa i może się rozwijać.

Jak możesz to rozwinąć? Wykonując gimnastykę umysłową: trenując pamięć, zdolności matematyczne, uwagę i refleksję. Również poprzez naukę języków, grę na instrumentach muzycznych, kontakty towarzyskie i czytanie. Wreszcie, zawsze zachowując krytyczny i ciekawy stosunek do życia i wszystkiego, co cię otacza.

Pamiętaj, że twój mózg ma plastikową jakość. Oznacza to, że warto uczyć się nowych rzeczy, a przede wszystkim pośredniczyć w swoim dobrym samopoczuciu i szczęściu. Nie ma potrzeby formułowania nowej teorii strun kwantowych. Wystarczy po prostu być bardziej umiejętnym w rozwiązywaniu codziennych trudności.