Węzły emocjonalne zabierają nam energię, naszą wolność, naszą zdolność do wzrostu. To blokady stworzone przez rozczarowania, rany, które kształtują się przez przywiązania do bolesnych związków i życiowych cykli, których nie potrafimy zamknąć. Uwolnienie się od tych mentalnych węzłów wymaga bardzo ciężkiej pracy na tle psychologicznym, dzięki której możemy iść do przodu bez bólu, bez strachu.
Z czasem może się okazać, że ten egzystencjalny bagaż zostawił ślad. Niektóre nierozwiązane problemy z przeszłości mogą przekształcić się w węzły emocjonalne. Ta rzeczywistość jest bardzo powszechna, gdy na przykład pozostawiliśmy za sobą skomplikowany związek, straciliśmy ukochaną osobę, lub kiedy cały czas żyje w nas wspomnienie naszego traumatycznego dzieciństwa.
Analogia węzłów nie może być dokładniejsza. Te stany psychiczne kładą bolesny nacisk na umysł, nękają serce i zapierają dech w piersi, lgnąc do przeszłości. Sprawiają, że żyjemy w ciągłej niepewności, która nie pozwala nam w pełni czerpać z naszego teraźniejszego życia, aby nadal spełniać się jako ludzie.
“Nie możesz rozluźnić węzłów, jeśli nie wiesz, jak są zrobione”
-Arystoteles-
Węzły emocjonalne – rany, które same się nie zagoją
Te węzły emocjonalne nie rozwiążą się same. Czasami nie wystarczy pociągnąć za jeden koniec, aby ta pętla się rozwiązała. Większość tych węzłów w rzeczywistości ma złożone supły, luźne końce i podwójne wiązania, w których gromadzą się nasze myśli, nasze obawy i lęki, wywierając większy nacisk i powodując więcej cierpienia każdego dnia.
Psychologia Gestalt zwykle zajmuje się tego typu sytuacjami. W ramach tego podejścia często mówi się, że gdy człowiek musiał zmierzyć się z przeciwnościami i nie jest w stanie zaakceptować skutków, sprawy pozostają nierozwiązane. Ból, który się utrzymuje, dyskomfort, który nie chce zniknąć jest dowodem, że jest jeszcze coś, co musimy rozwiązać. To emocjonalny dług wobec nas samych.
Musimy także pamiętać, że emocje mają ogromny wpływ na nasze ciało. W związku z tym węzły emocjonalne mogą wpłynąć na nas na wiele sposobów: paraliżują nas lub popychają do ucieczki. Wpływają na nasze mięśnie, układ trawienny, układ sercowo-naczyniowy… Ta presja nasila się przez brak działania. Nie robiąc nic, czekając, aż węzeł sam się rozwiąże sprawi jedynie, że stanie się on jeszcze bardziej złożony, poplątany i trudniejszy do rozwiązania.
Nauczyć się rozluźniać więzi emocjonalne
Wszystko nam się to kiedyś przytrafiło. Nie wiedząc kiedy, nasze sznurowadła lub kabel od słuchawek zaplątały się w węzeł tak złożony, że tracimy cierpliwość próbując go rozwiązać. Jeśli jednak jest coś, co wiemy, to to, że by rozwiązać najbardziej złożone węzły nie ma lepszego wyjścia, niż przeanalizowanie, w jaki sposób powstał.
Tak więc, krok po kroku i skrupulatnie pociągamy za jeden koniec, aż rozwiążemy supły, usuniemy napięcie, przywracając ten przewód lub kabel do pierwotnego kształtu. Choć może to się wydawać zaskakujące, z emocjonalnymi węzłami należy postępować podobnie. Jednak my nie wrócimy do naszej poprzedniej formy. Te emocjonalne labirynty zmieniają nas. Tworzą w naszym wnętrzu skomplikowaną architekturę przeżyć.
Zobaczmy teraz, jak możemy rozwiązać te emocjonalne węzły.
Ból i cierpienie to nie to samo: możesz przestać cierpieć
Budda już to kiedyś powiedział. Ból jest nieunikniony, ale cierpienie jest opcjonalne. Co to znaczy? Terapia Gestalt wskazuje, że często ludzie na całym świecie żyją z dwoma typami strzał wbitymi w nasze serca.
- Pierwsza strzała to ta, której nie możemy uniknąć. Jest to rana, ból po stracie lub zerwaniu, rozczarowanie.
- Druga strzała to cierpienie, którą czasami sami sobie wbijamy, lgnąc do własnej rany, ale nie przyznając się do niej całkowicie. Zamiast pozwolić jej się zabliźnić, karmimy ją codziennie naszymi wspomnieniami.
Te emocjonalne węzły bolą, ale możemy przestać cierpieć, jeśli zdecydujemy się zaakceptować tę wewnętrzną ranę, próbując poradzić sobie z tymi emocjonalnymi problemami.
Obecne emocje i znaczenie skupienia się na tu i teraz
Te emocjonalne węzły są wynikiem wielu wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości. Musimy jednak zdać sobie sprawę z jednej bardzo ważnej kwestii: tego, co wydarzyło się wczoraj, nie można zmienić. To, co możemy zmienić, to to jak się teraz czujemy. Musimy przekształcić cierpienie w spokój, strach w poczucie bezpieczeństwa, niepokój w spokój.
- Musimy nauczyć się rozpoznawać nasze emocje. Wiedzieć, co nas boli, nazwać to, co tworzy ten emocjonalny węzeł: strach, zmartwienie, nostalgia, smutek…
Rozpoznając emocje i zarządzając nimi, damy sobie możliwość zamknięcia cyklu i uwolnienie się z tego węzła.
Czuj się odpowiedzialny za twoje życie: jesteś twoimi emocjami, myślami i działaniami
Psychologia Gestalt skupia się na poczuciu całości i chce, aby pacjent nauczył się rozumieć swoje problemy w sensie globalnym. Z tego powodu zachęca nas do pracy nad byciem świadomym wszystkiego, co się w nas dzieje, co z kolei prowadzi do prawdziwego poczucia odpowiedzialności za samego siebie.
To oznacza konieczność nieustannego kontrolowania naszych emocji. Ponieważ węzeł emocjonalny jest konsekwencją czegoś, co zaniedbaliśmy. Czegoś, za co nie wzięliśmy na czas odpowiedzialności i co stało się ciężarem, przeszkodą dla naszego rozwoju, który każdego dnia sprawia ból.
Powinniśmy zająć się wszelkim dyskomfortem, niepokojem, troską lub lękiem tu i teraz. Dlatego uczmy się być bardziej świadomymi naszego emocjonalnego wszechświata. Uczmy się nie uciekać od tego, co nas boli lub co nas przeraża. W przeciwnym razie wszystko to pozostanie w nas, zacznie się nawarstwiać aż do utworzenia, prędzej czy później, węzła. Uniknijmy tego, dopóki mamy jeszcze czas.