Wychowanie dzieci to bardzo złożony temat. Czy ubrałabyś swojego syna do szkoły na różowo? Czy pozwoliłbyś mu bawić się lalkami lub brać lekcje baletu? Czy wspierałabyś swoją córkę, gdyby chciała grać w rugby? A gdyby chciała zostać mechanikiem lub obciąć na krótko włosy?
Dla wielu osób odpowiedzi na powyższe pytania są łatwe w teorii, ale nadal mają nadzieję, że ich dzieci nie będą chciały tak robić. Czy definicja płci naprawdę jest tak słaba, że może to zmienić kolor, taniec, sport lub jakaś część garderoby? Dzieci mogą przecież mieć różne pragnienia i marzenia, bez względu na płeć.
Dla wielu ludzi tak – zwłaszcza jeśli chodzi o chłopców. Wraz z postępem feminizmu pewne zachowania, które tylko należały do mężczyzn, są teraz zupełnie normalne w przypadku kobiet. Głosowanie, noszenie spodni i praca poza domem jest obecnie uważana za coś normalnego w przypadku kobiet, chociaż niezbędne są dalsze postępy w tym zakresie.
Jednak gdy mężczyźni robią “kobiece” rzeczy, wciąż są poddawani ocenie. Być może kobiece zachowania są gorsze? Czy też chodzi o to, że kobiety są gorsze? A pragnienie upodobnienia się do nich jest czymś poniżającym? Co złego jest w kobiecym zachowaniu? Co by się stało, gdybyśmy przestali przyporządkowywać nasze dzieci określonej płci, żeby ich nie ograniczać?
“Dziewczyny robią rzeczy, które przystoją chłopcom (noszą spodnie, palą, a nawet są na tyle szalone, że chcą pracować). Jest to uważane za postęp w najnowszej historii ludzkości.
Robienie rzeczy które robią mężczyźni, to coś do czego dążymy. Postaramy się, aby ludzie zaczęli postrzegać robienie rzeczy przypisanych dziewczynkom jako postęp w rozwoju mężczyzn.
Aby to zrobić, musimy zacząć mówić chłopcom, że taniec, ubieranie się na różowo, okazywanie emocji i swoich słabych punktów bez obawy, że pozbawi ich to poczucia męskości – wszystko to są bardzo dobre rzeczy “.
-Quique Peinado-
Dzieci nie dbają o płeć
Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że dzieci chcą być po prostu szczęśliwe. Że cieszą się z wielu rzeczy – zabawek, kolorów i ubrań- ale że nie mają one dla nich znaczenia. Dzieci nie dbają o płeć, tylko to robienie tego co lubią. Dorośli są tymi, którzy zabierają im te rzeczy, ponieważ właśnie oni przypisują im znaczenie.
“Kilka dni temu mój dwuletni synek wybrał sobie w sklepie różową szczoteczkę do zębów. Oczywiście, różowa szczoteczka do zębów, którą zastąpi inną różową szczoteczkę do zębów, którą używał, ponieważ podoba mu się ten kolor.
Gdy przyszedł czas, aby zapłacić za nią kasjerka zapytała: “Czy to dla ciebie czy dla twojej młodszej siostry?”, Kiedy dowiedziała się, że to dla niego, dodała: “Czy nie wolałbyś żółtej?”
Matka chłopca, patrząc na kasjerkę z wyrazem twarzy, który wszystko wyjaśnił, powiedziała: “Nie, chłopak wybrał różowy i to jest w porządku”.
-Quique Peinado-
Sytuacje takie jak opisana przez Peinado pojawiają się każdego dnia, a dorośli są temu winni. Dzieci dorastają myśląc, że chłopcy nie powinni lubić różowego i robić dziewczyńskich rzeczy. Ale co w tym złego?
Role kobiety i mężczyzny
Kobiety zachodzą w ciążę i rodzą, ale to oboje rodzice muszą dbać o swoje dzieci. Oboje muszą je karmić, zmieniać pieluchy i chodzić z nimi na spacery.
Dlaczego więc dobrze jest, gdy dziewczynki bawią się z lalkami, by nauczyć się bycia rodzicami. Ale gdy chłopcy chcą zrobić to samo, to już nie jest w porządku? Czy nie uczymy ich w ten sposób, że matki są jedynymi osobami odpowiedzialnymi za wychowywanie dzieci?
Zresztą nie chodzi tu tylko o lalki. Wyrażanie emocji jest również uważane za coś, co mogą robić dziewczynki, a my nie zdajemy sobie sprawy z tego, że pozbawia to naszych synów części siebie.
Mówimy chłopcom, że są odważni i silni, że muszą walczyć, że płakanie i bycie smutnym oznacza słabość. Czy to nie uczy ich, że emocje są złe? Lub, co jeszcze gorsze, że bycie sobą jest złe?
Czy dzieci mogą być kim chcą być?
Lubimy myśleć, że we współczesnym społeczeństwie, z wszystkimi postępami dokonanymi w zakresie równości, nasze dzieci – zarówno chłopcy, jak i dziewczęta – mogą być tym kim chcą gdy dorosną. Ale potem i tak konfrontujemy je ze stereotypami na temat płci. Wystarczy spojrzeć na katalogi z zabawkami i już wiecie co mam na myśli.
Z kilkoma wyjątkami – jeśli zastanowimy się nad tym jakie prezenty dajemy dzieciom możemy zobaczyć, jakie będą nasze dzieci jeśli będziemy kontynuować ich wychowywanie w ten sposób. Dla dziewcząt są lalki i zabawki naśladujące prace domowe. Dla chłopców mamy samochody i zabawki budowlane.
Oznacza to, że dziewczynki mogą dążyć tylko do bycia matkami i gospodyniami domowymi a chłopcy do pracy poza domem?
Jeśli będziemy mówić, że lalki i taniec są dla dziewczyn a piłka nożna i klocki Lego dla chłopców, odpowiedź na powyższe pytanie brzmi – tak. Jeśli pozwolimy im swobodnie wybierać bez oceniania ich decyzji, mogą zostać kimkolwiek zechcą. 
Do nas należy wychowywanie dzieci pozbawione stereotypów
Pomysły na to, co jest właściwe dla dziewczynki lub chłopca, są nadal w modzie. Ale dobrą nowiną jest to, że my, dorośli, możemy to zmienić. To my mamy w dłoniach klucz dla przyszłych dorosłych.
Jako rodzice i opiekunowie, jako dorośli w ogóle, powinniśmy zrozumieć, że to od nas zależy wychowywanie dzieci bez stereotypów związanych z płcią.
Musimy dać im swobodę wyboru tego, czego chcą i wychować tak, aby szanowały decyzje innych. Ponieważ nie ma rzeczy tylko dla chłopca czy dziewczynki. Są po prostu tylko rzeczy, które są zdrowe i zabawne dla wszystkich dzieci. Wychowujmy dzieci a nie płeć.