Pozwól, aby Twoje kompleksy zniknęły, a poczujesz ogromną satysfakcję, wolność i spokój ducha. Wyrażaj siebie i kochaj siebie za to, kim naprawdę jesteś, a wzmocnisz poczucie własnej wartości, zdobędziesz potężną broń i żelazną tarczę chroniącą Cię przed pustą krytyką i niszczącymi uwagami.
Do niedawna kompleksy były rozważane na drodze psychoanalizy. Towarzyszyły im określenia takie jak kompleks Edypa, kompleks Pani Bovary i kompleks Elektry, które ujawniają tendencję do klasyfikowania każdego zachowania i cechy osobowości.
„Człowiek nie powinien dążyć do wyeliminowania kompleksów, ale do zaakceptowania ich; w rzeczywistości bowiem wskazują, jakie przyjąć zachowanie”.
-Zygmunt Freud-
Określenie „kompleksy” wprowadził Carl Gustav Jung, a później spopularyzował w swoich psychoanalizach Freud. W gąszczu terminologii i prób klasyfikacji ludzkich zachowań ukryty jest pewien korzeń, z którego rodzą się wszystkie kompleksy: poczucie niższości.
Jednym z najbardziej podstawowych celów psychologii jest zdolność do wykrywania i zrozumienia początków reakcji umysłu na postrzegane przez daną osobę wad i niedociągnięć, co przypomina usuwanie gwoździ, którymi zabite są drzwi do piwnicy.
To prywatna przestrzeń, gdzie wdychasz powietrze, które musi zostać przefiltrowane przez nowe podejścia i postawy bazujące na silniejszym poczuciu własnej wartości.
Warto wspomnieć, że to nie jest łatwe. Proces łamania lub formułowania na nowo destrukcyjnych wzorców myślenia wymaga czasu i ogromnych pokładów terapeutycznej łagodności. Sam Freud powiedział kiedyś, że czasami prawdziwa trauma może udawać kompleksy i ukrywać się za nimi.
Skąd się biorą kompleksy
Warto przyjrzeć się etymologii tak często używanej terminologii. Słowo „kompleks” pochodzi od łacińskiego „complectere” i oznacza obejmować lub otaczać. Stąd wzięło się wyobrażenie bycia uwięzionym w ciasnym uścisku ostrych pazurów niedźwiedzia, które oznacza bycie jednocześnie drapieżnikiem i ofiarą.
Z niemal każdej słownikowej definicji można dowiedzieć się, że kompleksy rodzą się z irracjonalnych myśli jednostki. Przekonania typu „Wyglądam jak wieloryb wyrzucony na brzeg”. „Jestem tchórzem, strusiem chowającym głowę w piasku” lub „Do niczego się nie nadaję” niestrudzenie karmią poczucie niższości.
Niemniej jednak w tym momencie trzeba zaznaczyć, że te irracjonalne myśli często pochodzą z określonych rzeczywistych i bolesnych sytuacji. Kompleksy w większości mają swoje korzenie w naszym dzieciństwie. Brak docenienia, przemoc słowna lub krytyka ze strony rodziców zadaje głębokie rany emocjonalne.
Później te traumatyczne wydarzenia nabierają na sile i wywierają coraz bardziej niszczycielski wpływ w okresie dojrzewania. Brak poczucia własnej wartości i nieznajomość praktycznych strategii obronnych sprawia, że osoba czuje się przytłoczona dżunglą licealnego świata.
Jest to miejsce, w którym wszelkie braki, fizyczne niedoskonałości, odmienne zachowania, a nawet inteligencja są często traktowane jako rzeczywiste rzeczy, wyolbrzymiane i okrutnie krytykowane.
Pożegnaj się z poczuciem niższości
Ważne jest opracowanie strategii obronnej wobec wirusa niższości. Pamiętaj, że życie przez dłuższy czas z zaniżoną samooceną i brakiem poczucia własnej wartości powoduje poważne konsekwencje dla zdrowia.
Na przykład związek może stać się relacją o charakterze zaborczym, w którym Twój partner stanie się nieproporcjonalnie silniejszy od Ciebie, podczas gdy Ty będziesz w milczeniu podporządkowywać się jego woli.
„Ludzi odróżnia od zwierząt zdolność do rozwijania kompleksów, niezależnie od tego, czy jest to kompleks wyższości czy niższości”.
-Fernando Savater-
Nikt nie jest lepszy od Ciebie ani gorszy. Jest to jedna z najlepszych rzeczy, o których warto pamiętać. Mimo to wspomniany wcześniej niedźwiedź lubi używać swojego uścisku śmierci, aby nieustannie przypominać Ci, jak bardzo jesteś bez znaczenia, ile masz wad i że osoba, którą widzisz w lustrze, nie zasługuje na uśmiech.
Nie jest to najlepsza strategia, aby wyeliminować kompleksy. Konieczna jest konfrontacja z takimi schematami myślenia.
Odzyskaj poczucie własnej wartości
Odzyskanie poczucia własnej wartości nie jest łatwe. Osiągnięcie tego celu wymaga kroczenia skalistą i zygzakowatą ścieżką, podczas gdy tylko siła woli i odwaga pozwolą Ci dotrzeć na szczyt, gdzie wreszcie będziesz w stanie krzyczeć: „Kocham to, kim jestem! Jestem dobrym, pięknym, zdolnym człowiekiem godnym znalezienia własnego szczęścia”.
Kompleksy wyrastają z braku uznania i docenienia. Czasami poczucie niższości pojawia się z relacji z trudną rodziną, toksycznego dzieciństwa lub okresu dojrzewania.
Poczucie niższości może być też wrodzone i być związane z typem osobowości. W walce z nim bardzo pomoże Ci wiedza, dlaczego myślisz w dany sposób i co spowodowało, że rozwinął się u Ciebie tak niszczycielski pogląd na temat Twojej osoby.
Ludzie, którzy nie doceniają samych siebie są niedoceniani przez innych. Musisz zmienić spojrzenie, postawę, ton i sposób traktowania, które praktykujesz wobec siebie. Aby to zrobić, najpierw przestań porównywać się z innymi. Jedynym istotnym punktem odniesienia, na który należy zwracać uwagę jesteś Ty.
Wyraź siebie. Znajdź otoczenie lub zajęcie, w którym możesz poczuć się dobrze, przekonać się o swojej wartości, odkryć siebie na nowo i pokochać siebie. Taniec, sport, malowanie i pisanie to tylko niektóre z pięknych sposobów wyrażania emocji.
Zastanów się nad otoczeniem i osobami, którymi się otaczasz. Czy Cię szanują? Czy pozwalają Ci być sobą? Czy sprawiają, że czujesz się dobrze? Czasami zmiana środowiska i poznanie nowych ludzi jest sposobem na to, aby odzyskać poczucie własnej wartości i wyeliminować kompleksy, które inni ludzie w Tobie wzmacniają.
Podsumowując, zawsze pamiętaj, że nie żyjemy na tym świecie, aby cierpieć lub zamknąć nasze wspaniałe istnienie w więzieniu, którego ściany tworzą kompleksy. Zasługujemy na wolność, szczęście i autentyczność, a przede wszystkim, aby żyć własną rzeczywistością, a nie światem, który inni napisali dla nas.