Skromność a wstyd: cienka granica do przekroczenia

Skromność jest kwestią kontrowersyjną. Niektórzy uważają ją za coś pozytywnego. Mówią, że trzeba ustalić granice i chronić prywatność przed społeczeństwem. Inni natomiast uważają, że skromność wiąże się z nieśmiałością lub zahamowaniem.

Uważają, że ma ona więcej wad niż zalet. Musimy jednak zadać jedno podstawowe pytanie: czy istnieje różnica między skromnością a wstydem?

Wiele osób ubolewa nad utratą skromności i żałuje, że raz utraconej nie można jej odzyskać. Dla innych uwolnienie się od skromności jest jak zrzucenie ciężaru, który uniemożliwiał prowadzenie pełnego życia, z całą jego różnorodnością.

Niektórzy eksperci uważają, że skromność została przedstawiona ludziom poprzez religię. Pierwszą manifestacją skromności jest biblijna księga Rodzaju. Adam i Ewa wstydzili się swojej nagości, kiedy po raz pierwszy grzeszyli przeciwko Bogu. Potem pojawia się wiele odniesień do skromności, zawsze związanych z nagością i seksem.

Skromność i religia

Ludzie często kojarzą poczucie skromności z religią. Bezpośrednio łączą to z intymnością seksualną i tym, jak ludzie ukazują siebie samych w tym kontekście. Wszyscy chrześcijańscy teologowie potępiliby bezwstyd, a większość wierzących uważałaby skromność za cnotę.

Jednak w religii muzułmańskiej skromność naprawdę wysunęła się na pierwszy plan i uważana jest za jeden z wielkich atrybutów kobiety.

Biblia potępia oglądanie nagości ojca lub matki, a także braci, synów, wujków, synowych, teściów i szwagrów. Celem tych nauk jest oczywiście próba zapobiegania kazirodztwu.

Mniej więcej w XV wieku ludzie zaczęli nazywać narządy płciowe „haniebnymi rzeczami”. Co więcej, kościół chrześcijański uważa umiar, rozwagę, skromność i wszystkie wartości związane ze skromnością za coś pozytywnego.

Skromność i psychologia humanistyczna

Psychologia humanistyczna, a także znani personaliści, mają szersze spojrzenie na skromność. Mówimy tu nie tylko o nagości, ale także o intymności w ogóle. Dlatego bycie skromnym oznacza strzeżenie każdej części osobistej intymności. Chodzi o to, aby nie pozwolić nikomu wejść bez zaproszenia w intymne obszary naszego życia.

W ten sam sposób kojarzy się skromność z barierami społecznymi i kulturowymi. Są to owoce edukacji i, w wielu przypadkach, mają związek z szacunkiem, zarówno dla siebie, jak i dla innych. Ograniczenia te można łatwo przekroczyć przez to, co mówimy, robimy lub manifestujemy. W rezultacie dewaluujemy je.

Byłoby to rozszerzenie koncepcji życia prywatnego i publicznego. Niektóre aspekty dotyczą tego pierwszego, podczas gdy inne odnoszą się do szerszej sfery. Zachowanie granicy między jednym obszarem a drugim jest zdrowym sposobem życia, ponieważ oznacza budowanie różnych poziomów zaufania.

Osoba, która jest bardziej pewna siebie, jest też mniej skromna i na odwrót. To po prostu sposób na ochronę jednostki.

Skromność i wstyd

Pod tym względem psychoanaliza nie jest tak daleka od psychologii humanistycznej. W tym podejściu wprowadza się wyraźne rozróżnienie między wstydem a skromnością. Łączy je to, że w obu przypadkach istnieje poczucie zahamowania wobec drugiej osoby.

Wstyd oznacza, że  dana osoba czuje się odsłonięta lub w jakiś sposób narażona, podczas gdy w poczuciu skromności chodzi o naruszenie intymności osoby.

Wstydzisz się, gdy coś, co miało być zachowane w tajemnicy, wychodzi na jaw. Wstyd pojawia się także na przykład wtedy, gdy przemawiasz publicznie w bardzo formalnej sytuacji i nagle zapominasz, jakie informacje masz przekazać. Przecież Twoim celem było zostanie ekspertem, a teraz ludzie wyraźnie widzą, że tak niewiele wiesz! Wrażenie ośmieszenia jest nie do zniesienia.

Z drugiej strony uczucie skromności pojawia się, gdy ktoś próbuje włamać się w obszar Twojej osobistej intymności, bez Twojego pozwolenia. Jednym z przykładów jest sytuacja, kiedy odwracasz się i zauważysz, że ktoś na Ciebie patrzy. Skromność odczuwasz też, gdy nie chcesz udostępniać prywatnych informacji o sobie, gdy inni o to pytają.

To sprawia, że ​​czujesz się raczej urażony niż zawstydzony. Tak samo nie chcesz, aby wszyscy widzieli Twoje nagie ciało jak i znali szczegóły z Twojego życia prywatnego. Gdy zostaną ujawnione, nie wywołuje to wstydu, ale raczej oburzenie, ponieważ ktoś zrobił coś wbrew Twojej woli.