Dlaczego uciekamy od samotności?
Dlaczego na ogół uciekamy od samotności? Dlaczego większość z nas woli towarzystwo? Wielu ludzi unika samotności za wszelką cenę, dlatego szukają tysiąca wymówek, by przebywać z innymi ludźmi. Boją się samotności, boją się przebywać w milczeniu z samym sobą i odczuwają ogromną potrzebę przebywania z innymi, aby nie stawić czoła swoim lękom.
Uciekamy od samotności nie wiedząc, że możemy się z niej wiele nauczyć. Ona nas uczy i pomaga przezwyciężać słabości. W rzeczywistości, nauczenie się bycia samemu może dać nam więcej niż czyjekolwiek towarzystwo, po prostu musisz wiedzieć, czego szukać.
Najbardziej bolesną stroną samotności jest uczucie, które nam daje. Poczucie, że nie jesteśmy kochani, chronieni ani bezpieczni. Narzucona i nie wybrana przez nas samotność nie jest najprzyjemniejszą sytuacją, w jakiej możemy się znaleźć, ale może pomóc nam w osobistym rozwoju.
Jeśli czujesz się samotny, nie powinieneś stale szukać towarzystwa innych osób. Czasami znalezienie sposobu na cieszenie się z samotności może Ci pomóc.
Nasz wewnętrzny głos czyli dlaczego uciekamy od samotności
Samotność to świetne kształtowanie ducha. Dlatego możemy użyć jej jako narzędzia do naszego osobistego rozwoju. W samotności słyszymy tylko nasz głos, wewnętrzny dialog, który przez większość czasu przeszkadza nam i który staramy się uciszyć hałasem i towarzystwem innych. W rzeczywistości nie boimy się samotności, boimy się tego, co mamy sobie do powiedzenia. Dlatego właśnie uciekamy od samotności.
Jeśli czujesz się samotny, to znaczy, że jesteś w nieodpowiednim towarzystwie. Nie zapominaj, że samotność to świątynia sumienia.
Samotność jest dla ducha tym, czym dieta dla ciała. Chociaż może być cicha jak światło, jest podobnie jak światło, jednym z najpotężniejszych czynników. Samotność jest dla człowieka czymś nieodłącznym i niezbędnym. Wszyscy ludzie przychodzą na ten świat sami i zostawiają go w ten sam sposób.
Tak więc w samotności nie znajdujemy niczego więcej niż to, co nosimy w sobie. Dlatego chwile bycia bez nikogo wokół nas są najlepsze, aby poznać nas samych. Umiejętność słuchania siebie jest najlepszym lekarstwem na strach przed byciem samym. Stąd też tak często bywa, że uciekamy od samotności.
Jeśli czujesz się samotny, coś działa nie tak, jak powinno. Powinieneś znaleźć w samotności przyjaciela, który oferuje Ci ciepło, za którym tęsknisz.
Pierwszym warunkiem stworzenia zdrowego, wewnętrznego dialogu jest rozwinięcie umiejętności rozumienia i doceniania siebie. Słuchać, akceptować i rozpoznawać to, co mamy do powiedzenia otwiera drzwi do przytulnego miejsca, w którym czujemy się bezpieczni.
“Samotność jest i zawsze była głównym i nieuniknionym doświadczeniem każdego człowieka. Najsilniejszy człowiek świata to ten, który jest najbardziej samotny.”
Nie zapominaj, że samotność to jedyna rzecz, która nas nie opuszcza
Tak często uciekamy od samotności a jednak to ona właśnie jest jedyną rzeczą, która nas nie opuszcza. To zdanie pełne humoru i sarkazmu skrywa prawdę, która może być niewygodna. Wszyscy chociaż raz czuliśmy się opuszczeni. Zostaliśmy zmuszeni do zaakceptowania bolesnej i głębokiej niezależności. Tej, która kiedy wszystko inne nas opuszcza, daje nam schronienie.
Jednak nigdy nie znajdziemy nikogo, kto będzie dla nas tak dobrym towarzystwem, jak samotność. Bo jeśli wybieramy ją z własnej woli możemy wykorzystać ją do zarządzania i uporządkowania naszych myśli i uczuć.
Uważamy, że bycie dorosłym oznacza bycie niezależnym i niepotrzebowanie nikogo. Czasami jednak to poszukiwanie niezależności może nam zaszkodzić. Właśnie dlatego każdy z nas na pewnym etapie naszego życia czuje, że umiera z powodu samotności.
Teraz ważne jest, aby pamiętać, że moment, kiedy czujesz się samotny, bezradny i opuszczony, jest tym, kiedy najbardziej potrzebujesz być z samym sobą. To moment, kiedy musisz przytulić siebie tak mocno, aż poczujesz, że tam jesteś. I to jest właśnie bez wątpienia jedna z największych ironii życia.
“Łatwo jest żyć zgodnie z opinią świata, łatwo jest żyć w samotności w zgodzie z samym sobą, ale wielki człowiek to ten, który wśród tłumu utrzymuje z doskonałym spokojem niezależność samotności”.
-Emerson-