Superbohaterka – ona zawsze nią będzie. Pozwólcie, że opowiem wam historię o pokonywaniu przeciwności losu i podziwie. Nie każdy wie, jak się podnieść, gdy spadnie na samo dno, lub jak iść dalej gdy wszystko, co widzi, jest mirażem na środku jałowego pustkowia.
Młoda kobieta, o której wam opowiem, jest superbohaterką, nawet jeśli czasami ludzie o tym zapominają.
Jej uśmiech różni się od innych. Bierze się z jej historii i odzwierciedla jej przeszłość. Mimo młodego wieku wie, jak to jest odczuwać głęboki smutek i doznać poczucia beznadziei.
Na szczęście dzisiaj może o tym porozmawiać i wyjaśnić, dlaczego postanowiła usunąć ze swojego życia negatywne emocje, choć tak bardzo ją kusiły. Prawdziwa superbohaterka.
Tylko nieliczni będą mieli tyle szczęścia, aby ją poznać – wiedzieć, że kiedy milczy, dużo ukrywa. Aby zrozumieć, że kiedy się śmieje, naprawdę to czuje.
Nie każdy rozumie jej sposób wyrażania tego, czego pragnie i co kocha, ponieważ tylko ci, którzy widzieli świat jej oczami, wiedzą, co ukrywa w swoim wnętrzu.
Ciągle ma przed sobą długą drogę. Czasami czuje, jakby miała zaraz wybuchnąć, i boi się, że gruzy spadną na ludzi wokół niej. W takich czasach jej peleryna staje się ochronną tarczą. Boi się jak każdy, ale to czyni ją odważną.
To superbohaterka ponieważ wykorzystuje swoje doświadczenia, by pomagać innym, ponieważ nauczyła się im przekazywać słowa i emocje. To była jej własna decyzja, aby uczyć się i nauczać innych.
Jak każda superbohaterka, brnie przed siebie
Są superbohaterowie, którzy walczą, ale w tej opowieści bohater walczy, aby móc iść przed siebie. Uczy się wykorzystywać zewnętrzne okoliczności, aby stać się silniejszą wewnątrz. Jej siła uniemożliwia jej poddanie się uprzedzeniom, które grożą spętaniem i pozbawieniem wolności.
Zawsze brnie do przodu, bo nawet kiedy trafi w ślepy zaułek, nie jest to ostateczne. Zawsze znajdzie powód, by zawrócić i iść dalej. Jest superbohaterką, ponieważ ma odwagę, siłę i duszę wojownika. Potrafi sobie ze wszystkim poradzić, jestem tego pewna.
Podziwiam ją, bo wie, jak opierać się na innych ludziach, nie raniąc ich. Wie, jak przełamać mur, który oddziela ją od reszty świata.
Podziwiam ją, bo wstaje każdego dnia z uśmiechem pełnym opowieści i siły. Podziwiam ją, bo troszczy się o innych tak, jak troszczy się o siebie. Nie ma linii oddzielającej jej bliskich od zwykłych ludzi.
Zakończenie nie zostało jeszcze napisane
Superbohaterka wie, kiedy poprosić o pomoc. Czasem nie możesz sam znaleźć drogi wyjścia, ale z niewielką pomocą i umiejętnościami, odkryjesz, jak stawić czoła problemom. Jestem pewna, że już nauczyłeś się, jak to robić.
Moja superbohaterka ma przy sobie niewielką, ale potężną armię. Ona jest skarbem, który można dostrzec. A ilekroć straci siły, będzie obok niej ktoś, kto jej pomoże.
Tak jak biegacze potrzebują ludzi, aby podawali im wodę podczas biegu, ilekroć ona się zmęczy, cała jej armia pojawi się bez wahania, aby dać jej siłę wykorzystując swoje własne super moce, aby wesprzeć ją, dopóki nie odzyska energii.
Zakończenie nie zostało jeszcze napisane – sami je piszemy. Przestajemy żyć, gdy tracimy wolę walki. Kiedy pokusa by się poddać jest większa niż energia, którą utrzymywaliśmy tak długo.
Moja superbohaterka zapomniała, że miała pelerynę i musiała zrobić sobie nową. To nie było łatwe, ale stworzyła całą historię pokonywania wyzwań. Teraz pokazuje to światu z dumą.
Niewiele działań wywołuje więcej dumy niż dążenie do celu, gdy wiatr dmucha Ci w oczy. Niewiele pożarów ma wystarczającą moc, aby przepełnić cię odwagą.
Do mojej superbohaterki: masz armię, która chroni Cię i raduje się każdym kolejnym krokiem jaki podejmujesz. Dziękuję, że otworzyłaś przede mną swój świat i oddałaś wszystko co masz, ponieważ peleryna, którą stworzyłaś, świeci piękniejszymi kolorami niż tęcza.