Niebieski wieloryb – zabawa w samobójstwo
Żaden zdrowy człowiek nie marzy o popełnieniu samobójstwa. W rzeczywistości większość osób, które podejmują próbę samobójczą jest przekonana, że nie ma innego wyjścia. To ich ostatnia deska ratunku, ostatnie miejsce, do którego można uciec przed bolesnym życiem. Co ma z tym wspólnego gra dla dzieci, znana jako niebieski wieloryb, która całkowicie zbija z tropu większość dorosłych?
To właśnie tutaj tkwi kluczowy problem: w dzisiejszym świecie są tysiące dzieci i nastolatków pływających po mrocznych wodach smutku, samotności i bezbronności. Potrzebują pomocy.
Maylen miała 13 lat i mieszkała w małym miasteczku w Kolumbii. Jej życie wydawało się normalne, jakby dziewczynka niewiele różniła się od innych dzieci w jej wieku. Kilka dni przed tym, jak popełniła samobójstwo przez powieszenie się na pasku zapytała matkę, czy istnieją błękitne wieloryby.
„Istnieją i prawdopodobnie nie zostało ich wiele. Wyginą” – odpowiedziała pani Villamizar, która nie zdawała sobie sprawy, co przeżywa jej córka.
Niebieski wieloryb odegrał w tym ważną rolę.
„Jednym z głównych zadań każdego nastolatka jest odnalezienie tożsamości. Niekoniecznie trzeba od razu rozumieć, kim jesteśmy, ale przynajmniej nabrać jasności co do tego, kim możemy się stać”.
-Anonim-
Maylen to nie jedyne dziecko, które podjęło ten krok. Blisko 130 młodych ludzi z całego świata ukończyło 50 przerażających kroków w „grze” niebieski wieloryb.
W tej grze wygrywamy, wykonując „ostatnią misję”. Ta misja polega na odebraniu sobie życia. Aby dodać dramaturgii, gra ostrzega, że jeśli nie wykonamy ostatniego kroku, zostanie określony nasz adres IP, aby inne osoby mogły zamordować naszych przyjaciół i członków rodziny.
Wiele osób powie, że świat mediów społecznościowych i społeczności wirtualnych jest zły. Ale za tym wszystkim kryje się jedna konkretna myśl: świat, czy w to wierzymy czy nie, jest pełen błękitnych wielorybów. Są cennymi, wrażliwymi stworzeniami, które reprezentują emocje, które nieświadomie lub celowo zaniedbujemy: samotność, strach, niepewność…
Czas podjąć decyzję. Niebieski wieloryb ma swoje przeciwieństwo, jest nim różowy wieloryb. Różowy wieloryb to wspaniała inicjatywa, powstała jako reakcja na grę w niebieskiego wieloryba, odbierającą życie bardzo młodym ludziom.
Niebieski wieloryb próbuje zakończyć bolesne życie
O dziwo, nazwa gry ma niewiele wspólnego z tym cennym zwierzęciem. Niebieski wieloryb jest największym zwierzęciem na naszej planecie. Zwierzęta te z wdzięcznością i wielką prędkością przemierzają oceany.
Są także najgłośniejszymi zwierzętami na naszej planecie. Potrafią emitować impulsy, pomruki i jęki, które słychać z odległości ponad 900 mil. Są to prawdopodobnie jedne z najbardziej fascynujących stworzeń w przyrodzie.
Ale znany z gry błękitny wieloryb, pływający po asfalcie i przemierzający świat mediów społecznościowych, jest cichym stworzeniem. Reprezentuje ludzi, którzy pozostają niezauważeni, charakteryzują się pewną wrażliwością psychiczną i brakiem stabilnych wzorców społecznych.
Pewnie zastanawiasz się, w jaki sposób osoba mająca 12, 13 lub 18 lat może zdecydować się zagrać w tę grę, skłaniającą do upokarzających, bolesnych sytuacji. Istotną rolę odgrywa kilka aspektów.
Jak niebieski wieloryb przekonuje młodych ludzi do wspólnej gry?
Niebieski wieloryb daje dzieciom i nastolatkom szansę zostania kimś wyjątkowym w świecie, w którym czują się niewidzialni. To świat, w którym wielu z nich nie może znaleźć swojego miejsca ani niczego, czym mogliby się wyróżnić.
Każdy akt samookaleczenia, każde potworne wyzwanie staje się osiągnięciem. Uważają je za akty odwagi, ponieważ pokonują ból, strach, niezdecydowanie… W ich odczuciu są to „zwycięstwa”, które mogą z dumą przedstawić, by uzyskać pewne psychologiczne wsparcie i motywację. Motywację do kontynuowania tej gry.
Poza tym samo rozpoczęcie tej gry sprawia, że młodzi zagubieni ludzie czują się częścią czegoś większego. To projekt, który wymaga zaangażowania. Nie możemy zapominać, że bycie nastolatkiem oznacza życie pełne poszukiwań. Jeśli młody człowiek nie ma silnej grupy przyjaciół lub rodziny, która potrafi zapewnić mu stabilność i bezpieczeństwo, będzie szukać wszędzie, aby tylko uchronić się przed samotnością. Przez to czasem zapuszcza się w najgorsze miejsca.
Niebieski wieloryb oferuje tym dzieciom i nastolatkom długą podróż pełną okropnych wyzwań. Wyzwania te mają rzekomo wzmacniać ich poczucie własnej wartości. Ale dzieci nie wiedzą, że są na łasce sadystycznych, okrutnych zachcianek ludzi stojących za grą.
Niebieski wieloryb może zmienić się w różowego
Musimy się obudzić: wokół nas pływa więcej niż jeden niebieski wieloryb. Powinniśmy jednak uważać, aby ich nie przestraszyć lub nie skrytykować, tego kim są, jak się czują czy tego, jak mogą ciekawić się tą grą.
Ponieważ kiedy karzesz, osądzasz lub ośmieszasz, niebieski wieloryb od Ciebie odpływa. Musisz go prowadzić ostrożnie, z czułością i inteligencją, aby z Twoją pomocą zmienił się w różowego wieloryba.
“Dojrzewanie to urodzenie się na nowo, ponieważ teraz rodzą się wyższe i bardziej całkowicie ludzkie cechy”.
–G. Stanley Hall–
Jak wyjaśnia WHO, prawie 4% populacji cierpi na depresję. I każdego roku ponad 800 000 ludzi decyduje się odebrać sobie życie. Dla nich to jedyny sposób na powstrzymanie cierpienia. Duża część tej ogromnej liczby to młodzi ludzie w wieku od 13 do 25 lat. Co więcej, prawie 16 milionów stosuje samookaleczenia, szczególnie nastolatki.
Właśnie dlatego musimy się skupić na zmianie sposobu wychowywania i edukowania naszych dzieci. Potrzebujemy więcej efektywnych narzędzi w szkołach i zdecydowanie więcej programów, takich jak gra w różowego wieloryba. Wyzwanie Różowy wieloryb ma na celu promowanie pozytywnego nastawienia, w oparciu o 50 testów. Każdy krok na tej drodze wymaga przyczynienia się do rozpoczęcia nowego życia – nie jest to nieszczęśliwe zakończenie.
Zapobieganie i nadzór
Rodzina odgrywa istotną rolę w każdym z tych scenariuszy. Pamiętajmy o następujących wskazówkach:
- Rodzice muszą być całkowicie emocjonalnie otwarci, jeśli chodzi o słuchanie ich dzieci.
- Obecna recesja gospodarcza utrudnia rodzinom w wielu krajach wspólne spędzanie czasu. Ale to, czego mamy niewiele powinno być dobrej jakości. W ten sposób możemy budować dobre zaufanie i intymność w relacjach z dziećmi.
- Musimy dać dzieciom możliwości i narzędzia do budowania ważnych relacji z rówieśnikami. Zawsze musimy być wyczuleni na wszelką izolację.
- Nie możemy zapominać o konieczności doceniania naszych dzieci i dawania im pozytywnego wsparcia, aby miały silną samoocenę.
Przede wszystkim trzeba zwracać uwagę na zmiany nastroju i zachowania dzieci. Musimy również regularnie nadzorować to, co robią i co udostępniają w swoich mediach społecznościowych. Ta część jest kluczem do unikania sytuacji, takich jak te przerażające zabawy, które rozgrywają się wokół nas, bliżej niż nam się wydaje.