Wypadek, choroba, odejście ukochanej osoby. To tych momentach zegar się zatrzymuje. Tak po prostu. Wtedy zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy tu tylko na chwilę, że nic nie trwa wiecznie. Zazwyczaj nie wiemy jak docenić życie, chociaż jest ono wszystkim, co mamy.
Rutyna nas pochłania, a my jej na to pozwalamy. Chcemy więcej od życia, chociaż czasami sami nie wiemy o co nam chodzi. Zaniedbaliśmy cenne więzi i mocno związaliśmy się linami, które nie pozwalają nam oddychać. Przyzwyczajamy się do tego, że rzeczy same się dzieją i przyzwyczajamy się do komfortu domu. I coraz trudniej nam docenić życie.
Przyzwyczajenie: emocjonalne znieczulenie?
Przyzwyczajenie polega na tym, że reagujemy rzadziej i mniej intensywnie na bodźce, z którymi mamy często do czynienia. Przestajemy zwracać uwagę na rzeczy, które bierzemy za pewnik. Tracimy z oczu znaczenie bycia mądrzejszym lub szczęścia z towarzystwa tych, których kochamy.
Ale czasami coś niszczy wszystko, burząc mury, schematy i sposoby życia. Wygląda na to, że czasami potrzebujemy ekstremalnych sytuacji, aby docenić życie. I właśnie wtedy doceniamy to, co mieliśmy, i rozumiemy, jaką głupotą było nie zwracanie na to uwagi.
Wiemy, że życie nie trwa wiecznie, ale większość ludzi, którzy korzystają z niego do granic możliwości, boją się je stracić. I mają świadomość tej kruchości “dzisiaj jestem, jutro nie wiadomo”.
Nie chcę przez to powiedzieć, żebyśmy przestali robić plany na przyszłość lub myśleć długoterminowo. Chcę przekazać, że życie jest dzisiaj. W tym momencie. I jeśli myśląc o wczoraj lub martwiąc się o jutro, nie dostrzegasz siły, którą masz w sobie dzisiaj, być może po drodze tracisz życie.
Docenić życie nie znaczy uciekać od rutyny
Doceniać życie nie oznacza odejść od rutyny i szukać ekstremalnych emocji, by czuć bicie serca. Oznacza to otworzenie oczu, dbanie o szczegóły i maksymalne wykorzystanie czasu. To być świadomym tego, kim jesteś i co masz, być za to wdzięcznym i walczyć, aby to utrzymać. I zwracać uwagę na to, co nie działa, naprawić i sprawić, by jutrzejszy dzień był jeszcze lepszy.
Krótko mówiąc, doceniać życie to nadawać mu sens i zrozumieć, że możesz mieć marzenia i je spełniać.
Ktoś niedawno mówił o tym, jak bardzo żałował, że poświęcił tyle uwagi zobowiązaniom. Powiedział mi, że czuł, że wielokrotnie zostawał w pracy po godzinach lub zajmował się ludźmi w swoich dniach wolnych, wszystko to przez poczucie zobowiązania. Że szczególnie żałował tych dni, kiedy nie był w stanie nawet zobaczyć się ze swoimi dziećmi, przez zobowiązania.
Piszę to ponieważ istnieją problemy, które nie zasługują na tyle zaangażowania z naszej strony, ponieważ nie są tak ważne. Piszę to również dlatego, że istnieją bardzo ważne rzeczy, których nie powinniśmy brać za pewnik ani ignorować ich wartości, nawet jeśli mamy je na wyciągnięcie ręki.
“W życiu ani się wygrywa, ani przegrywa, ani zawodzi, ani triumfuje. W życiu uczysz się, wzrastasz, odkrywasz; coś piszesz, skreślasz i przepisujesz; coś jest zawirowane, odkręcasz i skręcasz ponownie”.
-Ana C Blum-
Pamiętaj, że oddychasz, słuchaj siebie i słuchaj tego, co cię otacza. Zwracaj uwagę na codzienne małe rzeczy i nie umniejszaj piękna zwykłego popołudnia. Korzystaj i inwestuj czas tak, jakbyś nie mógł go już cofnąć. Bo nie możesz. Przestań myśleć, że czas ucieka. Nadal masz go w dłoni i należy do ciebie.
Życie dzieje się teraz i musisz zdać sobie z tego sprawę. Nie potrzeba ekstremalnych sytuacji, aby wiedzieć, jak docenić życie, ponieważ samo w sobie jest ono wartościowe.