Dlaczego zakochujemy się w narcyzach?

Dlaczego zakochujemy się w narcyzach? Koniec końców, są to ludzie o przewrotnych charakterach. Ci, którzy mieli okazję poznać narcyzów, mówią, że są oni złodziejami tożsamości i urodzonymi sprawcami przemocy, którzy osłabiają naszą samoocenę. Jednak potrafią oni złapać nas w swoje sieci nie raz, nie dwa, ale wiele razy. Sprawiają, że zupełnie zapominamy o mądrej radzie Cycerona, że „potknąć się dwa razy o ten sam kamień to przysłowiowa hańba”.

Byłoby wspaniale mieć wykrywacz narcyzów dalekiego zasięgu, abyśmy mogli całkowicie unikać tego typu ludzi. Lub czy nie byłoby wygodnie, gdybyśmy wszyscy mieli na skórze kody QR, abyśmy mogli zdecydować, czy komuś można zaufać, czy nie. Relacje międzyludzkie nie działają jednak w ten sposób i po prostu nie możesz powiedzieć, czy ktoś, kto Cię teraz pociąga, nie sprawi, że będziesz cierpieć w przyszłości.

Paul-Claude Racamier, znany francuski psychoanalityk, poświęcił całe swoje życie na analizę postawy tego, co nazwał perwersyjnym narcyzmem. Według niego tego rodzaju narcyzi dążą do zniszczenia wizerunku drugiej osoby (niezależnie od tego, czy jest to partner, kolega czy przyjaciel), aby wzmocnić swój własny. W efekcie niszczą poczucie własnej wartości innych, aby wzmocnić własne.

Ale dlaczego tak trudno jest nam zobaczyć, kiedy zbliżają się do naszego życia? Co więcej, dlaczego zakochujemy się w narcyzach?

Dlaczego zakochujemy się w narcyzach?

Podczas gdy narcystyczne zaburzenie osobowości nie jest powszechne, osobowość narcystyczna jest stosunkowo częsta. To psychologiczna rzeczywistość mieszcząca się w pewnym spektrum. Niektórzy ludzie prezentują bardziej patologiczny (i niebezpieczny) profil, podczas gdy inni wykazują raczej subtelne zachowania. Mimo wszystko, na dłuższą metę wszyscy oni mogą być szkodliwi.

Trudno zrozumieć, po pierwsze, dlaczego tacy są, a po drugie, dlaczego jest ich tak wielu w dzisiejszych czasach. Osoby o osobowości narcystycznej można znaleźć w każdym otoczeniu społecznym. Niektórzy sugerują, że są one produktem ubocznym współczesnego społeczeństwa. Twierdzą, że to ono uczyniło ich samolubnymi i skupionymi na samozadowoleniu. Co więcej, zawsze chcą być w centrum uwagi. Jedno z najbardziej zgodnych wyjaśnień kładzie nacisk na wychowanie i edukację.

Badanie przeprowadzone przez Princeton University (USA) twierdzi, że rodzice, którzy wychowują dzieci bez wyraźnie zaznaczonych granic, budują filary szkodliwej samooceny, takiej, która żywi się podziwem innych. Wychowanie w ten sposób, bez empatii i w ignorancji lub obojętności na potrzeby innych, zasiewa ziarno perwersyjnego narcyzmu, ponieważ dziecko wielbi tylko siebie. Teraz, gdy rozumiemy teorię, być może uda nam się zrozumieć przyczynę powstania tego typu osobowości. Jednak to wciąż nie będzie odpowiedzią na pytanie, dlaczego zakochujemy się w narcyzach. Dowiedzmy się więcej w tej kwestii.

Jesteśmy nieświadomie predysponowani

Istnieją pewne profile osobowości, które zawsze uznają narcyzów za bardziej atrakcyjnych. Na przykład ludzie, którzy sprawiają przyjemność ludziom, są dla nich niemal idealnymi partnerami. Te relacje są jednak zawsze wypełnione cierpieniem. Jest tak, ponieważ osoba zadowalająca innych czuje się dobrze, uszczęśliwiając swojego partnera, i jest użyteczna, dając partnerowi to, czego potrzebuje. Ale narcyz chce wszystko zachować dla siebie. Ostatecznie jego partner partner jest wyczerpany, upokorzony i pozbawiony zasobów.

Ta szkodliwa osobowość może pociągać również osoby wyjątkowo empatyczne. Są one zdolne do rozumienia emocji innych, a narcyzi często ukrywają swoją frustrację i cierpienie. Tak, co zaskakujące, to fakt, ludzie narcystyczni są często nieszczęśliwi, przygnębieni i destrukcyjni. Empata dostrzega ich wewnętrzny świat i pragnie być ich wybawcą, ale niestety to on zostaje zraniony.

Są wykwalifikowani w byciu pożądanym i wiedzą, jak zniewalać innych

Narcyzi posiadają pewne subtelne zdolności psychologiczne. Zawsze wiedzą, co powiedzieć i jaki przycisk nacisnąć, aby przyciągnąć innych i zwrócić na siebie ich uwagę. Wydają się życzliwi, pewni siebie, zdecydowani, a nawet błyskotliwi. Rzadko pozostają niezauważeni i demonstrują cnoty, których tak naprawdę nie posiadają.

Często myślimy, że są mili, podczas gdy ich życzliwość jest czysto instrumentalna. Przez nich myślimy, że jesteśmy centrum ich świata, podczas gdy w rzeczywistości oni chcą, żebyśmy byli satelitami, które krążą wokół nich.

Mamy predyspozycje, by się w nich zakochać (wielokrotnie)

Czy kiedykolwiek zakończyłeś związek z narcyzem i po pewnym czasie, nie wiedząc tak naprawdę, jak i dlaczego znalazłeś się w podobnej relacji? Często się to zdarza. Dość często doświadczamy łańcucha szkodliwych relacji z osobami o wyraźnie narcystycznych cechach.

Jedną z teorii, które to wyjaśniają, jest nasza skłonność do przyciągania narcyzów. Niektórych ludzi pociągają określone cechy osobowości (bezpieczeństwo, urok, przywództwo itp.). Często, gdy spotykają kolejną osobę o takim profilu, myślą : „Tym razem wiem, że wszystko pójdzie dobrze. Na pewno warto spróbować”.

Wiedzą, jak być dla nas lustrem

We wczesnych stadiach związku narcyz wie, jak się zachowywać, by być lustrem swojego partnera. Uprawiają zręczną sztukę mimikry: jeśli ich partner cierpi, oni cierpią. Jeśli ich partner jest pasjonatem czegoś, oni też. A jeśli martwi się o coś, narcyz będzie się martwić jeszcze bardziej.

Podczas pierwszej fazy zalotów narcyz jest idealnym kameleonem, przygotowanym na to, by potencjalny partner uwierzył, że są oni bratnimi duszami. Niemniej jednak, stopniowo lustro zanika i ujawnia się ich prawdziwy charakter. Wtedy zaczynają oczerniać wszystko, co mówi, czuje i ceni ich partner.

Jednak nie powinieneś się obwiniać, jeśli padłeś ofiarą narcyza. To coś, co przytrafia się wielu osobom, każdego dnia i będzie się wciąć zdarzać. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebujesz, jest karmienie poczucia winy i dalsze niszczenie swojej samooceny. To po prostu nie jest tego warte. Jeśli miałeś doświadczenie tego typu, najważniejszą rzeczą jest wzmocnienie poczucia własnej wartości.