Czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera?

Czy czasami czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera i martwisz się, że Cię opuści? Czy nawigujesz w swoim związku z tym niewygodnym i wyczerpującym uczuciem w tyle głowy? Niewiele jest sytuacji, które mogą być tak szkodliwe dla Twojego dobrego samopoczucia psychicznego, jak ukrywanie tego typu myśli.

Jeśli czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera, równie dobrze możesz się tak czuć w innych obszarach swojego życia, takich jak praca, przyjaźnie i osobiste aspiracje. Być może czujesz się jak brzydkie kaczątko i myślisz, że nie masz charyzmy, talentu ani cnót. Jeśli tak jest, stajesz się drugorzędnym aktorem w swoim życiu. Jesteś raczej widzem i nigdy nie grasz głównej roli.

Życie w warunkach tego rodzaju narracji wewnętrznej jest trudne i niezdrowe. Składa się z idei, które zwykle mają pewne bazowe powody, którym warto się przyjrzeć.

Często wiele zachowań i poglądów przekazanych nam przez naszych rodziców, gdy byliśmy dziećmi, splata się w ciągłe uczucie niższości.

Czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera

W dzieciństwie nauczyłaś się kochać, ale też nie ufać innym. Na tym etapie kształtowało się również to, czy czujesz się dobrze ze sobą, czy nie. Życie z zaufaniem do siebie i poczuciem własnej wartości to najlepsza recepta na zadowolenie i zdrową samoocenę.

Jeśli w każdej relacji czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera, możesz tworzyć kruche, a nawet toksyczne więzi. Więzi, w których odczuwasz ciągły strach przed porzuceniem, pełne zazdrości i zniekształconych myśli, a także niepewności związanych z samym związkiem.

Można powiedzieć, że źródłem jest niska samoocena. Jednak ten psychologiczny konstrukt jest w dużej mierze zasilany przez Twoją interakcję z otoczeniem. Postacie, które były (i są) częścią Twojego codziennego życia, mogą również warunkować Twoją wizję siebie.

Zobaczmy, jakie wymiary zwykle kryją się za poczuciem niższości w stosunku do partnera.

Narcystyczni rodzice: dzieci z poczuciem niższości

Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet w Amsterdamie (Holandia) wspomniało o wpływie na samoocenę dzieci wywieranym przez narcyzm ojca lub matki. Ten rodzaj modelowania zachęca dzieci do zadowalania rodziców i zaspokajania potrzeb innych, nie dostrzegając własnych. Ma to szkodliwe konsekwencje w rozwoju psychospołecznym jednostki.

Narcystyczni rodzice nie zapewniają bezpieczeństwa, zdrowego uczucia ani walidacji. Oznacza to, że ich dzieci dorastają ze znacznymi potrzebami emocjonalnymi, poczuciem bycia bezwartościowymi i w niekorzystnej pozycji w porównaniu z innymi.

Obszerna historia rozczarowań i niepowodzeń w miłości

Jeśli czujesz, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera, powinnaś przeanalizować swoją historię emocjonalną. Może się okazać, że nosisz emocjonalny bagaż pełen rozczarowań i frustracji i masz złamane serce, które nigdy nie zostało naprawione. Wszystko to może sprawić, że uwierzysz, że „coś jest z Tobą nie tak”.

Niepowodzenia w kwestiach emocjonalnych mogą również wpłynąć na Twój obraz siebie, powodując nawet, że postrzegasz się jako „wadliwą”. Tworzysz konglomerat idei, które nadają kształt wyraźnie szkodliwej wizji samej siebie.

Brak bezpieczeństwa i zaufania w związku

Kiedy związek z ukochaną osobą jest pełen wątpliwości i obaw, zawsze jest ku temu powód. Problem może tkwić w Tobie w postaci niskiej samooceny, urazów z dzieciństwa i nierozwiązanych problemów emocjonalnych z przeszłości. Z drugiej strony wina może leżeć po stronie Twojego partnera, jeśli nie dba on o Wasz związek tak, jak powinien. Na przykład:

• Może nie zapewniać odpowiedniego wsparcia emocjonalnego.
• Może prowadzić jednokierunkową relację. Oznacza to, że tylko on decyduje, w jakim kierunku zmierza Wasz związek.
• Sprawia, że czujesz się niepewnie. Co więcej, jest wobec Ciebie krytyczny i nadmiernie osądzający.

Często widzisz problem w sobie, wierząc, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera. Jednak to on może nie być dla Ciebie wystarczająco dobry.

Porównywanie się ze swoim partnerem lub otoczeniem

Twój partner może być naprawdę atrakcyjny lub mieć dobrą pracę. A może uważasz, że jego rodzina, przyjaciele i najbliższe otoczenie są wyjątkowe, co sprawia, że czujesz się jako ta gorsza połówka relacji.

To całkiem powszechne zjawisko. Wiele osób czuje się pokrzywdzonych urodą partnerów, osiągnięciami zawodowymi lub faktem, że mają bardziej harmonijne rodziny. Podstawą tego dyskomfortu jest niska samoocena i przekonanie, że pozytywne cechy drugiej strony stawiają nas w niekorzystnej sytuacji. To wyraźnie problematyczne podejście.

Doświadczyłaś zmian w swoim życiu lub wyglądzie

Bezrobocie może być jednym z czynników sprzyjających poczuciu, że nie jesteś wystarczająco dobra dla swojego partnera. Zwłaszcza jeśli sytuacja ta jest długotrwała. Utrata pracy może doprowadzić do znacznej erozji Twojej tożsamości, do tego stopnia, że rozwiniesz skrajnie negatywne uczucia i obraz siebie.

Może to doprowadzić do poczucia bycia “niegodną” i wzrostu podziwu do ukochanej osoby. Z drugiej strony duży wpływ mogą mieć takie czynniki, jak przybieranie na wadze lub przechodzenie jakichkolwiek innych zmian fizycznych. Możesz nawet stracić pewność siebie do tego stopnia, że uznasz za pewnik, że Twój partner przestanie Cię pożądać lub kochać.

Znalezienie źródła problemu

Nie możesz znaleźć szczęścia w związku (a nawet w pojedynkę), jeśli nie masz dobrej samooceny, czujesz się gorsza i ciągle się krytykujesz. Dlatego musisz zidentyfikować źródło tego problemu. Aby to zrobić, warto jest poszukać specjalistycznej pomocy.

Podejścia, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, mogą pomóc w zwiększeniu poczucia własnej wartości, umożliwiając opracowanie zdrowszego podejścia do swojego umysłu. Z drugiej strony terapia skoncentrowana na współczuciu jest również bardzo przydatna do generowania poczucia bezpieczeństwa, samoakceptacji i poczucia własnej skuteczności.