Wortioksetyna: lek przeciwdepresyjny nowej generacji

Wortioksetyna jest lekiem przeciwdepresyjnym nowej generacji o multimodalnym działaniu. Po raz pierwszy została zatwierdzony w 2013 roku.

To nowatorski antydepresant o unikalnym profilu. To dlatego, że działa jako multimodalny środek serotoninergiczny. Jego skuteczność w leczeniu poważnych zaburzeń depresyjnych została ustalona zarówno w badaniach krótkoterminowych, jak i długoterminowych.

Co więcej, jest w stanie modulować szeroką gamę neuroprzekaźników. Na przykład serotoninę, dopaminę, noradrenalinę, histaminę, glutaminian i GABA. Jego skutki uboczne różnią się również od konwencjonalnych leków przeciwdepresyjnych. Ma niski wskaźnik typowych skutków ubocznych dysfunkcji seksualnych, przyrostu masy ciała i zaburzeń sercowo-naczyniowych.

Poważne zaburzenie depresyjne (MDD)

Poważne zaburzenie depresyjne (MDD) wpływa na sposób, w jaki ludzie się czują, myślą i zachowują. Jego głównymi objawami są uporczywe uczucie smutku i utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej cieszy osoby chore (anhedonia).

Jednak MDD często nie jest rozpoznawane ani leczone. Może to mieć tragiczne konsekwencje, na przykład samobójstwo lub zaburzenia relacji interpersonalnych.

Jeśli chodzi o etiologię, istnieje wiele czynników. Na poziomie ogólnym, jest to związane z kombinacją czynników genetycznych, środowiskowych, biologicznych i fizjologicznych.

Aktualne szacunki wskazują, że kobiety są o 70 procent bardziej narażone na MDD niż mężczyźni.

Mężczyźni i kobiety inaczej doświadczają objawów depresji. Kobiety odczuwają więcej poczucia winy, smutku i bezwartościowości. Z drugiej strony mężczyźni są rozdrażnieni, zmęczeni i tracą zainteresowanie czynnościami, które wcześniej lubili.

Opcje leków w przypadku MDD

Dostępnych jest ponad 30 opcji terapii lekowej w leczeniu depresji jednobiegunowej. Należą do nich selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI).

Inne leki przeciwdepresyjne obejmują bupropion, leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji alfa, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), inhibitory wychwytu zwrotnego norepinefryny i związki tetracykliczne.

Brak reakcji na dostępne leki przeciwdepresyjne jest jednym z największych wyzwań psychiatrii. Nawet jedna trzecia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi (MDD) nie reaguje odpowiednio na leki. Ponadto często obserwuje się resztkowe objawy poznawcze, nawet na etapie remisji.

Niemniej jednak, dzięki postępowi wiedzy na temat obwodów neuronalnych zaangażowanych w MDD, pojawia się więcej teorii wyjaśniających depresję poza ideą aktywności serotoninergicznej.

Te nowe teorie koncentrują się na układzie monoaminergicznym. Obejmuje szlaki serotoninergiczne, noradrenergiczne i dopaminergiczne i znajduje się w różnych obszarach mózgu. Wiadomo, że jego liczne połączenia odgrywają ważną rolę w zaburzeniach nastroju.

Ta bardziej inkluzywna koncepcja zmotywowała do poszukiwania leków, które modulują neuroprzekaźniki zaangażowane w regulację układu monoaminergicznego. Na przykład glutaminian lub kwas γ-aminomasłowy (GABA). To z tego zainteresowania powstała wortioksetyna.

Wortioksetyna: działanie multimodalne

Wortioksetyna jest antydepresantem o multimodalnym działaniu, co nadaje jej unikalny profil. Jego skuteczność przeciwdepresyjna została wykazana w kilku badaniach.

Wortioksetyna ma unikalny i złożony mechanizm działania. Podobnie jak konwencjonalne selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), może zwiększać poziom serotoniny poprzez hamowanie transporterów serotoniny (SERT). Jednak jego działanie na różne podtypy receptorów 5HT nadaje mu charakterystyczne właściwości i sprawia, że jest uważany za multimodalny lek przeciwdepresyjny. Co więcej, jego zdolność do modulowania różnych neuroprzekaźników (serotoniny, dopaminy, norepinefryny, histaminy, glutaminianu i GABA) pozwala mu działać na takie domeny, jak poznanie.

Z drugiej strony jego profil działań niepożądanych różni się od innych konwencjonalnych leków przeciwdepresyjnych. Jest tak, ponieważ ma niską częstość występowania skutków ubocznych dysfunkcji seksualnych, przyrostu masy ciała i zaburzeń sercowo-naczyniowych.

Związek między wortioksetyną a funkcjami poznawczymi

Według niektórych badań przedklinicznych i klinicznych wortioksetyna jest dobrą alternatywą w leczeniu deficytów neuropoznawczych w MDD. Wpływa na trudności w nauce i zapobiega deficytom w nauce wywołanym stresem.

Istnieje pozytywny wpływ wortioksetyny na deficyty elastyczności poznawczej, jeden z głównych objawów poznawczych w MDD. Zaobserwowano również pozytywny wpływ na pamięć, większy niż w przypadku leków escitalopram czy duloksetyna.

Wortioksetyna promuje neuroplastyczność szybciej niż inne SSRI. Ponadto w badaniach klinicznych wykazano, że nie ma negatywnego wpływu na funkcje poznawcze.

Analizy wskazują, że lek ten wydaje się nie działać na określoną domenę poznawczą, ale raczej na wiele różnych domen.

Wykazano, że wortioksetyna jest skutecznym leczeniem początkowym i podtrzymującym w poważnych zaburzeniach depresyjnych.

Wydaje się, że wortioksetyna ma bezpieczniejszy profil w porównaniu z innymi tradycyjnymi lekami przeciwdepresyjnymi. Jednak częstość pojawiania się nudności była liczbowo wyższa w jego badaniach. Niemniej jednak, ze względu na swoją skuteczność i tolerancję ustaloną w licznych badaniach klinicznych, wortioksetynę można uznać za alternatywę dla innych leków przeciwdepresyjnych dostępnych na rynku.