Terapia online a sojusz terapeutyczny

Pandemia spowodowała nie tylko nasilenie procesów online, ale także więcej problemów psychologicznych. W związku z tym oczekiwano, że terapia online będzie się nadal rozwijać po 2020 roku. Jak jednak w takiej wersji spotkań rozwinąć sojusz terapeutyczny?

W 2021 roku COP (Hiszpania) poinformował, że 60 procent licencjonowanych psychologów zauważyło wzrost zapotrzebowania na leczenie zaburzeń lękowych i depresyjnych. 96 procent sprawowanej przez nich opieki psychologicznej odbywało się drogą elektroniczną (COP, 2021). Inne badania uniwersyteckie wykazały, że 68,11 procent pacjentów uczestniczyło w sesjach online (Calero-Elvira, 2022).

Co jednak dzieje się z terapią, gdy jest prowadzona online? Czy jest mniej skuteczna niż terapia twarzą w twarz? Jaki rodzaj terapii jest lepszy? Na wszystkie te pytania odpowiadamy w poniższym artykule.

Potrzeba opieki online

Rozwój terapii online miał miejsce, gdy nie było możliwości pójścia na terapię twarzą w twarz z powodu konieczności izolacji. Można było mieć nadzieję, że po zakończeniu pandemii skończy się również format sesji. Tak jednak nie było. Tak naprawdę pojawienie się pandemii pomogło nie tylko w normalizacji samej terapii psychologicznej, ale także prowadzenia jej online.

Fakt, że coraz więcej psychologów i firm oferowało pomoc online, sprawił, że stała się ona bardziej dostępna. Umożliwiło to podjęcie terapii osobom, które nie mogły uczestniczyć w sesjach na żywo.

Terapia online może być istotnym narzędziem dla osób, które nie mogą podróżować ze względu na położenie geograficzne lub fizyczne, zwłaszcza na obszarach wiejskich (Egede i in., 2009). Nie każdy mieszka ma własny samochód lub kogoś, kto może co tydzień zawozić go na terapię. Nie wszystkie ośrodki leczenia są przystosowane dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Ponadto stan fizyczny danej osoby może uniemożliwić jej wykonywanie pewnych czynności wymagających mobilności.

Podobnie osoby cierpiące na pewne schorzenia, takie jak ciężkie zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, mogą mieć duże problemy z wychodzeniem z domu. Wyobraź sobie pacjenta z agorafobią lub OCD z rozbudowanymi i wyczerpującymi rytuałami. Sam fakt opuszczenia domu naraża go na tak intensywny dyskomfort, że może całkowicie zrezygnować z terapii lub nawet w ogóle się na nią nie zdecydować.

Terapia online dla seniorów

Wbrew temu, czego można by się spodziewać, od 2009 roku zaobserwowano, że teleterapia lub terapia online jest skuteczna w grupach populacji, takich jak więźniowie, dzieci i młodzież, ludność wiejska i osoby starsze (Egede i in.).

Starsi ludzie byli pierwszymi ofiarami pandemii, a także nowego strachu, który zaszczepił się w naszym społeczeństwie: strachu przed wychodzeniem na zewnątrz. W rezultacie osoby starsze zwiększyły swoją izolację, co już wcześniej było bardzo widoczne w tej grupie populacji, zwłaszcza wśród kobiet.

Tym samym medium internetowe stało się skuteczną opcją przełamywania izolacji społecznej, pracy nad tą nową fobią, a także walki z problemami z poruszaniem się i konsekwencjami samej fobii. Co więcej, większość pacjentów potrzebowała pomocy bliskich w zarządzaniu technologią tylko podczas kilku pierwszych sesji lub na początku sesji.

Goldberg (2002) potwierdził korzyści płynące z opieki online nad osobami starszymi. Według jego danych nastąpił wzrost punktualności, lepsza komunikacja między opiekunami a pacjentami, zmniejszenie uciążliwości podróży pacjentów oraz łatwiejszy dostęp do edukacji zdrowotnej.

Skuteczność terapii online i terapii twarzą w twarz

Wydaje się, że w społeczeństwie panuje powszechne przekonanie, że terapia twarzą w twarz jest skuteczniejsza niż terapia online. Podawane powody są dość zróżnicowane. Niektórzy na przykład twierdzą, że w spotkaniach na żywo terapeuta nie traci informacji niewerbalnych, jest to bardziej intymny proces, a zobaczenie osoby na żywo ułatwia więź między pacjentem a terapeutą. Co jednak mówi na ten temat nauka?

Turner (2021) twierdził, że pozytywne wyniki w zakresie opieki medycznej i psychologicznej online miały miejsce już w latach 2000. Przyznał jednak również, że bez wydarzenia takiego jak pandemia nigdy nie doszłoby do niezbędnych inwestycji w rozwój tej metody.

Zainteresowanie i szybki rozwój terapii online dały początek licznym metaanalizom. Stwierdzono, że terapia online nie jest lepsza niż terapia twarzą w twarz. Terapia na żywo nie była jednak lepsza niż terapia online (Batistini, 2021). Innymi słowy, skuteczność obu metod była taka sama.

Reese i in. (2016) skupili się na sojuszu terapeutycznym. Twierdzili, że nie ma znaczących różnic między sojuszem nawiązanym w procesie terapii online i twarzą w twarz.

Wyznacznikami skuteczności terapii online były sądy wartościujące pacjenta na temat samego modelu terapii oraz empatia psychologa, które są obecne w obu metodach.

Czy terapia online działa przy wszystkich diagnozach?

Mogłoby się wydawać, że terapia online nie działa tak dobrze w przypadku niektórych poważniejszych diagnoz. Abrams (2020) przeprowadził w tym zakresie metaanalizę. Doprecyzował niektóre diagnozy, których skuteczność w terapii online była taka sama jak w terapii bezpośredniej.

Były to zespół stresu pourazowego (PTSD), zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe, uzależnienia, zaburzenia odżywiania oraz specyficzne zaburzenia u dzieci i młodzieży.

„Zaobserwowaliśmy, że terapia online jest zasadniczo tak samo skuteczna jak psychoterapia twarzą w twarz, a wskaźniki retencji są wyższe”.

-David Mohr, Ph.D.-

Zaleta terapii online: przestrzeganie programu leczenia

Skuteczność raz wprowadzonego leczenia wydaje się być taka sama zarówno w środowisku stacjonarnym, jak i internetowym. Wydaje się jednak, że terapia online ma przewagę nad terapią bardziej tradycyjną w zakresie przestrzegania zaleceń terapeutycznych. Oznacza to, że mniej pacjentów, którzy rozpoczynają proces terapeutyczny online, porzuca go przed jego zakończeniem.

Wydaje się, że ludzie rzadziej rezygnują z procesu terapeutycznego, jeśli odbywa się on online. Zaobserwowanymi zaletami były m.in. brak konieczności opuszczania sesji z powodów zawodowych, brak konieczności podróżowania, niezakłócanie porządku rodzinnego oraz to, że terapia prowadzona jest w wybranym przez pacjenta miejscu, w którym ten czuje się komfortowo.

Rafael San Román (2020) twierdzi, że jednym z największych wyzwań terapii online, który jest kluczem do jej skuteczności, jest umiejętność adaptacji. Co na przykład można zrobić, jeśli pacjent nie ma wystarczającej prywatności, aby przeprowadzić sesję w domu? Co jeśli ma inne osoby na utrzymaniu, a jego obowiązki opiekuńcze zakłócają sesję? Lub, jeśli pacjenci są starsi, mogą nie wiedzieć, jak stosować technologię. Wyzwania te wydają się idealnym scenariuszem do wzmocnienia sojuszu terapeutycznego i podkreślenia kreatywności, empatii i wiedzy zarówno psychologa, jak i pacjenta.

Możemy stwierdzić, że po rozpoczęciu procesu terapeutycznego, czy to przy biurku, z pomocą opiekuna, czy z dzieckiem w kołysce obok biurka, możemy być pewni, że proces ten będzie przebiegał równie skuteczny jak ten prowadzony w gabinecie fachowca.