Poczucie własnej wartości to nie egoizm, arogancja, pycha czy poczucie wyższości. To kochanie siebie poprzez zdrowe odbicie w naszym psychologicznym lustrze; bezpieczny wizerunek z silną podstawą.
Poczucie własnej wartości to nie cecha ludzi, którzy wykazują się arogancją podkreślając swoją siłę i kryjąc słabości.
Wydają się oni być idealni i uważają, że nie popełniają błędów. Osobom tego typu brakuje samoświadomości oraz okazują nieufność wobec siebie samych poprzez ukrywanie swojego prawdziwego wizerunku. Zakładają maskę, która pragnie być perfekcyjna, jednak to niemożliwe.
Poczucie własnej wartości a egocentryzm
Ego jest podstawą naszej tożsamości, a co się z tym wiążę również egocentryzm oraz poczucie własnej wartości.
Moglibyśmy bardzo prosto rozróżnić te dwa zjawiska w taki sposób: poczucie własnej wartości to zdrowa oraz tolerancyjna miłość, egocentryzm natomiast to miłość pusta, bezmyślna, przesadna oraz nietolerancyjna.
Istnieje opowieść, która dobrze ilustruje jak poczucie własnej wartości jest wyrażane. Przyjrzyjmy się jej bliżej:
Spacerowałem ze swoim ojcem, kiedy nagle zatrzymał się na rogu i po krótkiej ciszy zapytał mnie:
– Czy słyszysz coś jeszcze oprócz śpiewu ptaków?
Nadstawiłem uszu i kilka sekund później odpowiedziałem:
– Słyszę dźwięk wozu.
-Właśnie – powiedział ojciec. To pusty wóz.
-Skąd wiesz, że jest pusty, jeśli jeszcze go nie widzimy? – Zapytałem ojca.
-Bardzo łatwo zgadnąć czy wóz jest pusty, ze względu na hałas, jaki wydaje. Im mniej w nim towaru, tym większy hałas wytwarza – odpowiedział.
Dorosłem, i nawet dzisiaj kiedy widzę kogoś, kto mówi zbyt dużo, przerywając niemal każdemu, będąc nachalnym czy gwałtownym, chwaląc się co posiada, okazując bezczelność i poniżając ludzi; mam wrażenie jeszcze raz słyszeć słowa ojca:
“Im mniej towaru w wozie, tym większy robi hałas”
Pokora polega na wyciszaniu naszych zalet i pozwoleniu, aby inni sami je odkryli. Nikt nie jest bardziej pusty niż ten pełen arogancji, pretensji i egocentryzmu. Ten, który robi zbędny szum, a nie ukazuje zdrowego obrazu siebie (poczucie własnej wartości).
Nie jesteś ani lepszy, ani gorszy niż inni
Granica jaka dzieli ego a poczucie własnej wartości jest bardzo cienka. Nie jesteśmy ani lepsi, ani gorsi od innych, jesteśmy po prostu inni. Zrozumienie tego zróżnicowania to bez wątpienia baza czy fundament zdrowego poczucia własnej wartości, które rozwija pozytywne nastawienie wobec siebie oraz innych.
Zdrowy obraz siebie posiada tą przewagę, że kiedy chcemy coś osiągnąć, nie popadamy w pychę, aż do momentu gdzie wierzymy, iż jesteśmy wszechmocni. Nie wpadamy w szpony egoizmu czy negatywnej, nadmiernej miłości wobec naszego ego.
Człowiek, który kocha swoją osobowość w zdrowy i nieprzesadny sposób, nie musi umieszczać swoich uczuć, myśli czy opinii w centrum uwagi. Podczas gdy poczucie własnej wartości kładzie nacisk na równość myśli, uczuć czy zachowań, egocentryk uważa się za kogoś ważniejszego.
Zatem kiedy zachowujemy się w arogancki czy samolubny sposób, to co zwykle robimy, to nadajemy większą wartość temu co myślimy i w co wierzymy oraz umniejszamy to co inni czują lub myślą.
Podsumowując, nie powinniśmy mylić egocentryzmu z wiarą w siebie. W pierwszym przypadku dana osoba zwykle wierzy, że jest lepsza od innych pod każdym względem i zachowuje się w arogancki sposób. Natomiast posiadanie wiary w siebie pomaga nam działać ze świadomością naszych możliwości oraz ograniczeń.
Ponadto kochając siebie, o wiele łatwiej pokochać jest innych. Mimo to, czasem trudno opanować nasze wygórowane ego i uniknąć aroganckich zachowań, szczególnie broniąc własnego zdania.
Dlatego najlepiej jest analizować samego siebie oraz zachować środki ostrożności, ponieważ granica między tymi dwoma jest bardzo cienka i popełnianie tego błędu narzucania innym naszych zachcianek przychodzi nam z wielką łatwością.