Czasem może być Ci trudno stawić czoła temu, co dzieje się w Twoim życiu. Albo dlatego, że boisz się, nie wiesz, jak się zachować, albo dlatego, że po raz kolejny próbujesz uniknąć cierpienia. W takich przypadkach być może nakładasz pancerz emocjonalny, aby się chronić.
Chodzi nam o to, że nakładając na siebie pancerz emocjonalny, ukrywasz swoją esencję i maskujesz siebie. Możesz nawet zbytnio przywiązać się do fałszywego obrazu, który projektujesz.
Czasami tak boisz się pokazać, kim naprawdę jesteś, że zakładasz wielką zbroję, aby chronić siebie i uniknąć cierpienia.
Kiedy zakładasz pancerz emocjonalny, powstrzymujesz się od przeżywania autentycznych doświadczeń. To tak, jakby stawiać przed sobą ogromną barierę, która nie tylko ogranicza Ciebie, ale jednocześnie uniemożliwia innym poznanie Twojego prawdziwego ja. Tak więc ta tarcza, której używasz dla ochrony siebie, przeszkadza Ci w otwarciu się na świat.
Im grubsza zbroja, tym dalej jesteś od innych, a nawet od siebie samego.
Pancerz emocjonalny jako mechanizm obronny
Możesz nosić pancerz emocjonalny, aby stawić czoła rzeczywistości bez nadmiernego wystawiania się na cierpienie. W ten sposób unikasz złego samopoczucia i chronisz się przed tym, co uważasz za poważne zagrożenia, czym najczęściej są:
- Relacje z innymi. Może boisz się, że ludzie Cię oceniają lub myślą o Tobie źle. A może czujesz, że Twoje zachowanie jest nieodpowiednie. W rezultacie ukrywasz swoją prawdziwą osobowość, przedstawiając projekcję, którą Twoim zdaniem inni ludzie polubią lub której wydaje Ci się, że oczekują od Ciebie.
- Przyszłość. To wtedy wyprzedzasz siebie i myślisz o tysiącach możliwych scenariuszy, które mogą się zdarzyć. Robisz to, ponieważ wydaje Ci się, że w ten sposób zachowasz kontrolę. Dlatego wierzysz, że nic Ci nie grozi, ponieważ masz z wyprzedzeniem opracowane wszystkie możliwe plany awaryjne. Problem w tym, że jeśli chodzi o przyszłość, tak naprawdę nie mamy nad niczym kontroli.
- Ty. Ponieważ niektóre Twoje myśli, a nawet emocje uważasz za niedopuszczalne, zakładasz pancerz emocjonalny, aby się przed nimi chronić.
Magiczna peleryna-niewidka
Poza tym, nakładając pancerz emocjonalny, nie tylko chronisz się przed potencjalnymi zagrożeniami, ale także wymyślasz różne przebrania, różne sposoby działania lub mówiąc prościej: używasz mechanizmów obronnych. Oto kilka z nich:
- Izolacja. Ten pancerz emocjonalny zmusza Cię do ucieczki od myśli i uczuć. Zmusza Cię do odłączenia się dla bezpieczeństwa, dla wytrzymania tego, co się dzieje, przy minimalnym cierpieniu. Problem w tym, że ten mechanizm sprawia, że stajesz się kimś, kim nie jesteś.
- Represja. Ten sposób działania polega na eliminowaniu w życiu rzeczy, które są dla Ciebie bolesne, przez sprawianie, że wędrują one nieświadomie w Twoim umyśle. Myślisz, że jeśli usuniesz te uczucia, nigdy nie będą w stanie Cię zranić. Ale zamiast tego manifestują się w inny sposób.
- Projekcja. Jest to jeden z najczęściej używanych mechanizmów obronnych, którego możemy być w większości nieświadomi. Projektowanie to obwinianie innych ludzi za swoje myśli i uczucia.
- Odmowa. Blokowanie tego, co myślisz lub czujesz, ponieważ cokolwiek dzieje się w Twoim życiu, jest bardzo trudne do zaakceptowania.
- Przemieszczenie. To „przebranie” przekierowuje Twoje myśli i uczucia na innych ludzi, sytuacje lub rzeczy.
- Regresja. Czasami, gdy trudno jest stawić czoła problemom, możesz zachowywać się w sposób nieodpowiedni dla Twojego wieku. To niedojrzały sposób akceptacji tego, co się z Tobą dzieje.
Pozbycie się emocjonalnej zbroi
Pierwszym krokiem do pozbycia się pancerza emocjonalnego jest połączenie się ze sobą. Kiedy już będziesz wiedzieć, kim jesteś i zaakceptujesz to, pokażesz światu swoje prawdziwe, autentyczne ja.
Mając silne, głębokie połączenie z samym sobą, następnym krokiem jest uświadomienie sobie momentów, w których tendencyjnie używasz mechanizmu obronnego.
W jakich sytuacjach próbujesz się bronić? Czy stosujesz te mechanizmy do wszystkich, czy tylko do niektórych osób? Kiedy i w czyim towarzystwie zachowujesz się autentycznie i swobodnie? Te pytania mogą pomóc Ci stać się bardziej uważnym na samego siebie.
Praca nad sobą
Z drugiej strony ważne jest również, aby pracować nad innymi aspektami siebie. Na początek weź sobie do serca poniższe aspekty:
- Kochaj siebie. Kiedy kochasz siebie samego, strach przed byciem tym, kim jesteś, po prostu znika i zaczynasz cenić siebie.
- Trzymaj się blisko tych, którzy kochają Cię najbardziej. Nie da się być nieustraszonym zawsze i wszędzie, więc gdy czujesz się trochę niepewnie, spróbuj porozmawiać o tym z ludźmi, którzy Cię kochają. Naprawdę mogą Cię wesprzeć.
- Trzymaj się z dala od tych, którzy nie akceptują Cię tym, kim jesteś. Zidentyfikuj osoby, z którymi dobrze się dogadujesz, aby nawiązać z nimi dobre relacje i trzymaj się z dala od tych, którzy Cię nie lubią.
- Pożegnaj się z uprzedzeniami. Jeśli zostawisz za sobą swoje uprzedzenia, łatwiej będzie Ci zaakceptować i poznać innych. Pomoże Ci to również pokazać Twoje prawdziwe ja.
- Nie rób założeń. Założenia nie są faktami, ale hipotezami. Próba odgadnięcia, co się stanie lub jak ludzie będą się zachowywać, może Cię tylko przytłoczyć.
Świadomość tych aspektów ułatwi Ci pozbycie się pancerza emocjonalnego, w efekcie czego pozbędziesz się obaw, aby być autentycznym sobą.