Lucrecia de León: niewinna kobieta skazana przez inkwizycję

Historia Lucreci de León porusza się między przeszłością historyczną a okultyzmem. Jej prorocze sny przyczyniły się do jej związku z dworem królewskim i, paradoksalnie, doprowadziły również do jej tragicznego końca.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Napisany przez Sonia Budner

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Poniżej znajduje się historia kobiety, która miała prorocze sny. Od czasów starożytnych prorocze sny wydawały się ludziom urzekające. Jednak w czasach, w których żyła Lucrecia de León, dar ten był związany z magicznymi praktykami i zaklęciami.

Tego typu ludzie, chociaż bardzo pogardzani, wzbudzali również zainteresowanie królów, rządów, polityków i wszelkiego rodzaju instytucji władzy. Magowie, alchemicy, a nawet ludzie czytający z kart zawsze byli częścią królewskiego dworu.

Historia Lucreci de León odzwierciedla trzy rzeczywistości: jej magiczny świat proroczych snów, sposób, w jaki manipulowano nią politycznie, oraz tragiczny koniec, który ją czekał.

Wyjątkowa dziewczyna

Lucrecia de León urodziła się w Madrycie w 1567 roku w rodzinie pochodzenia plebejskiego. Jej edukacja opierała się na naukach religijnych i przygotowaniu do małżeństwa. Mimo to, dzięki temu, że jej ojciec był adwokatem sądowym, Lucrecia nauczyła się czytać i pisać.

Od dzieciństwa Lucrecia de León miała prorocze sny. Wzbudzały one ciekawość bliskich królowi. Jednak sny kobiety przeraziły jej ojca do tego stopnia, że w końcu ją porzucił.

Sny jako boskie przesłania

W Hiszpanii w tym czasie wielki wpływ wywarło porozumienie w sprawie snów osiągnięte przez Sobór Laterański. Ustalono, że prorocze sny były wiadomościami, które Bóg przesyłał przez oświeconych ludzi.

Z tego powodu Kościół był niezwykle zainteresowany badaniem tego typu ludzi i interpretacją ich snów. Były one powszechnie używane jako wzmocnienie poparcia dla monarchy. Król Filip II był znany z wielu rzeczy, ale jego zamiłowanie do okultyzmu, magii, reliktów, rytuałów i proroctw było prawdopodobnie jego najciemniejszą stroną.

Król Filip II

Dwór Filipa II był w tym czasie centrum intryg i napięć. Król uwięził swojego osobistego sekretarza i nakazał otruć i uwięzić również innych ważnych członków swojej świty. Skandale korupcyjne były stale upubliczniane, a naród kastylijski był zmuszony znosić wojny i urojenia swojego króla. Wszędzie pojawiały się konspiracyjne frakcje.

Spiskowcy

Niektóre niezwykle wpływowe postaci wiązały się z wydarzeniami, które miały miejsce w życiu Lucreci. Jedną z tych osób był Miguel Piedrola, potomek ostatnich królów Nawarry i były żołnierz piechoty. Utworzył ważną grupę spiskowców przeciwko królowi.

Drugim był Alonso de Mendoza, brat wicekróla Meksyku. Mendoza był duchownym związanym z katedrą w Toledo. Aspirował do biskupstwa i należał do grupy spiskowców Piedroli.

Mendoza miał również obsesję na punkcie świata proroczych snów i wydał ogromne sumy pieniędzy na swoje badania. Obaj mężczyźni byli pod ogromnym wrażeniem snów Lucreci. Postanowili zacząć codziennie je rejestrować i tworzyć własne polityczne interpretacje.

Lucrecia de León i jej prorocze sny

Lucrecia bardzo szczegółowo przewidziała nieuchronną inwazję na Hiszpanię przez Francuzów, Anglików, Turków i Maurów, która na zawsze miała położyć kres królowi, jego królestwu i dynastii Habsburgów. Co więcej, przewidziała, że jedynymi, którzy przeżyją inwazję, będą ci, którzy schronili się w murach Toledo lub w jaskiniach Ocaña. Przepowiedziała także klęskę hiszpańskiej Armady Felipe przez Anglików.

Mówi się, że Piedrola zbudował kilka jaskiń w pobliżu rzeki Tag, które podczas inwazji miały służyć jako rodzaj bunkra. Kiedy hiszpańska Armada przegrała, sam Mendoza nakazał rozbudowę jaskiń.

Inkwizycja przeciwko Lucreci de León

W tej sytuacji król nakazał inkwizycji wszcząć proces przeciwko Lucreci i pozostałym spiskowcom. W konsekwencji zapisy jej snów skonfiskowano. Podczas przesłuchań Lucrecia utrzymywała, że to nie ona interpretowała swoje sny i zaprzeczała, jakoby miały one treść polityczną. Trzymała się swojej historii nawet pod wpływem tortur. Mimo to została skazano ją za zawarcie paktu z diabłem i od tego momentu czekała ją śmierć.

Lucrecia była kobietą obdarzoną szczególnym darem, znanym i szanowanym w starożytności, choć zepchniętym do mitologii. Rodzaj daru, którego ludzie tamtych czasów zarówno bali się, jak i byli nim zainteresowani. Jednak, gdy jej specjalna zdolność przestała służyć machinie mocy, nie była już znana jako wyrocznia i została nazwana wiedźmą.

Tak więc po raz kolejny historia potoczyła się tragicznie. Inkwizycja była jedną z instytucji, która pochłonęła większość istnień ludzkich i zawsze robiła to pod przykrywką ochrony władzy. Lucrecia de León rozumiała ochronę władzy, a później odrzucenie jej, gdy nie była już „użyteczna”. Mimo to pozostała wierna swojemu darowi i swojej prawdzie, mimo że kosztowało ją to życie.