Konsekwencje nadmiernego poświęcenia

Istnieją pewne rodzaje uczenia się, które prowadzą do naprawdę krzywdzących zachowań, zwłaszcza gdy są one powtarzane w czasie. Dzisiaj wyjaśnimy schemat samopoświęcenia i jego konsekwencje.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gorka Jiménez Pajares.

Ostatnia aktualizacja: 10 lutego, 2024

Czy poświęcasz większość swojego czasu innym? Czy zużywasz więcej swojej energii na zaspokajanie cudzych potrzeb niż własnych? Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na te pytania, prawdopodobnie jesteś ofiarą schematu samopoświęcenia. Czy wiesz jednak, jakie są konsekwencje nadmiernego poświecenia?

Według znanego psychologa Jeffreya Younga źródłem tego problemu jest dzieciństwo jednostki. Mówiąc dokładniej, tego rodzaju zachowanie wywodzi się z uczenia się niewłaściwych sposobów reagowania na wydarzenia z dzieciństwa. W swoim modelu Young proponuje łącznie 18 typów schematów. W tym artykule skupimy się na schemacie poświęcenia.

Podejście do koncepcji wczesnego schematu dysfunkcyjnego (EDS)

Według Younga schematy są definiowane jako sposoby odczuwania i myślenia, które powodują ból. Zaczynają się formować w dzieciństwie i są powtarzane przez całe życie. Ile razy zdarzyło Ci się pomyśleć „Znowu to zrobiłem”? To właśnie jest schemat: wyuczona i zinternalizowana sekwencja, którą bez zastanowienia stosujesz w pewnych sytuacjach. Oto niektóre cechy wczesnych schematów dysfunkcyjnych (EDS):

• Są to przewodniki, wzorce i zinternalizowane modele, o bardzo szerokim zakresie. Są one uogólnione i pasują do wielu sytuacji.
• Składają się z uczuć, wspomnień, myśli i wrażeń cielesnych.
• Dotyczą zarówno nas, jak i naszych relacji z innymi ludźmi.
• Pojawiają się, gdy jesteśmy dziećmi, a nawet nastolatkami.
• Mogą zmieniać się przez całe życie.
• Mogą stać się niezwykłymi źródłami dyskomfortu.

Pomimo faktu, że wczesne schematy dysfunkcyjne mogą rozwijać się przy braku traumatycznych przeżyć lub nadużyć, wiele z nich jest spowodowanych sytuacjami, które można określić jako zgubne. Mając to na uwadze, możemy stwierdzić, że wszystkie schematy są niszczycielskimi sposobami przetwarzania i reagowania na bodźce środowiskowe.

Konsekwencje nadmiernego poświęcenia

„Dam Ci wszystko, czego potrzebujesz”. Może to być częsta reakcja z Twojej strony, jeśli oddajesz się innym, kosztem odmawiania sobie czasu i energii.

Poświęcenie to schemat, który jest zorientowany na potrzeby innych zamiast na własne. Troszczysz się o innych, ale nie robisz tego wobec siebie. Pozbawienie się samoopieki może jednak mieć ogromny wpływ na Twoje zdrowie psychiczne:

Problemy relacyjne

Wśród tego rodzaju problemów znajdują się nadużycia w związkach. Kiedy nadmiernie się poświęcasz, dajesz dużo z siebie innym i ignorujesz to, czego potrzebujesz, wkraczasz na niebezpieczne terytorium, na którym nie myślisz o sobie.

Dezorientacja

Jednym z filarów podtrzymujących nadmierne poświęcenie jest fakt „ unikania krzywdy”. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że jako niedoskonały człowiek zawsze będziesz krzywdził innych w takim czy innym momencie.

Trudność w mówieniu nie

Często ta trudność sprawia, że czujesz się winny. Doświadczasz poczucia winy, kiedy mówisz „nie”, ponieważ w przeszłości nauczono Cię, że zawsze powinieneś być dostępny, aby zaspokoić potrzeby innych. Jeśli nie poświęcałeś swojego czasu i energii innym, Twoje postaci przywiązania były Tobą rozczarowane.

Zmęczenie współczuciem

Jeśli nadmiernie poświęcasz się innym, być może rozwinąłeś niezwykłą zdolność empatii. Możesz być wyjątkowo świadomy wszelkich znaków wskazujących, że komuś potrzebna jest pomoc. Innymi słowy, jesteś hiper-detektywem.

Jednak koszt posiadania takiej wrażliwości jest tak wysoki, że kończysz fizycznie i psychicznie wyczerpany. Wydaje Ci się, że jesteś nieustannie oblegany przez problemy.

Jak już zauważyłeś, nadmierne poświęcanie się oznacza, że poświęcasz intensywną uwagę innym, co może Cię skrzywdzić. Kiedy stawiasz to, czego chcą, czują lub potrzebują inni przed własnymi pragnieniami i uczuciami, możesz mieć problemy w relacjach i sytuacjach, w których czujesz się bardzo zdezorientowany.

Ponadto złe samopoczucie spowodowane odmową czemuś, czego nie chcesz robić, jest jak samochód jadący pod prąd na autostradzie: jest to niebezpieczne. Zwłaszcza, gdy staje się normą, a nie wyjątkiem.

Pierwszym krokiem w kierunku zmiany jest uświadomienie sobie, jak zachowujesz się w stosunku do swoich relacji. Czasami jednak możesz potrzebować bardziej specjalistycznej pomocy. Jeśli tak jest w Twoim przypadku, rozważ wizytę u zaufanego specjalisty.