Dlaczego inni nas zawodzą? Poznaj najczęstsze powody

Dlaczego tak wielu ludzi, których spotykamy, w końcu nas rozczarowuje? Może odpowiedzialność leży po naszej stronie? Czy stawiamy innym zbyt wysokie wymagania? Oto kilka odpowiedzi na temat, dlaczego ludzie nas zawodzą.

Dlaczego ludzie nas zawodzą? Dlaczego, jeśli zawsze daję wszystko innym, ostatecznie mnie zawodzą? Jest wiele osób, które zadają sobie te pytania zawieszeni w smutku, w labiryncie nieustannej frustracji, która nie pozwala znaleźć wyjścia ani rozwiązania.

Są to bardzo bolesne stany psychiczne, w których można nawet przestać budować relacje z innymi w strachu przed tym powtórzeniem tego doświadczenia.

Pomimo faktu, że w takich sytuacjach bardzo często słyszy się powtarzające się zdanie, że „czas leczy rany” w rzeczywistości założenie to jest całkowicie fałszywe. Rozczarowania nie zostaną zapomniane, pozostawiają ślad i zadrapania na sercu.

Prawdą jest, że są tacy, którzy radzą sobie z tymi doświadczeniami znacznie lepiej i szybko odsuwają je w niepamięć. Jednak tych, którzy długo utrzymują ranę w sercu, jest mnóstwo. Ranę, która przez lata brudzi się tymi gryzącymi emocjami.

Jakie jest źródło tych sytuacji? Czy to ludzkość na ogół nie wie, jak dbać o relacje międzyludzkie i wybiera egoizm? A może odpowiedzialność leży po naszej stronie, bo jest związana z nadmiernym zaufaniem?

Przeanalizujemy to poniżej.

Dlaczego ludzie mnie zawodzą? Powody, które powinieneś znać

Każdy z nas ma wartości, jakieś filary, na których budujemy nasze postrzeganie świata. Tego, czym jest miłość, szacunek, przyjaźń, a nawet zdrowy rozsądek. Zakładamy, że nie każdy dostroi się do naszego spojrzenia na świat. Akceptujemy fakt, że niemożliwe jest 100% zgodzenie się z każdym, kogo spotykamy lub kto jest częścią naszego życia.

Jednak wymagamy szacunku. Mamy przynajmniej nadzieję na zaufanie i autentyczność. W wielu przypadkach ta zasada współistnienia nie jest spełniona. Zatem praktycznie każdy z nas ma w swoim repertuarze doświadczeń bagaż rozczarowań. To jest prawo życia.

Są jednak tacy, którzy okresowo je przeżywają, którzy nie przestają się potykać o ten bolesny kamień na swojej drodze. Czym to może być spowodowane?

Zbytnia pewność siebie: hipokryzja jest naturalnym stanem ludzkiego umysłu

Moglibyśmy powiedzieć, że aby nieco lepiej poruszać się w naszych relacjach, nie powinniśmy od razu pokładać całego zaufania w osobie, którą właśnie poznaliśmy. Psycholog ewolucyjny Robert Kurzban wyjaśnia nam coś bardzo interesującego w swojej książce Why Everyone (Else) Is a Hypocrite: Evolution and the Modular Mind.

• Jest część umysłu, która ma swoje wartości, swoje ideologiczne przekonania. Jednak jest też inna, której celem jest wyłącznie uwodzenie ludzi. Chcemy być lubiani, integrować się, nawiązywać przyjaźnie i podbijać serca tych, którzy nas przyciągają. Aby to zrobić, nie wahamy się używać małych kłamstw lub uciekać się do hipokryzji.
• W miarę rozwoju relacji ujawnia się prawdziwy charakter i nagle możemy odkryć, że ta osoba, którą spotkaliśmy, nie podziela żadnej z naszych wartości.

We wszystkich przypadkach najlepiej jest zachować ostrożność. Nie możemy pokładać całego naszego zaufania w sercach innych od pierwszego momentu. Musimy obserwować ludzi w drobnych rzeczach, małych działaniach.

Źródło wszelkiego cierpienia: wysokie oczekiwania

Jak powiedział William Shakespeare źródłem wszelkiego cierpienia są nasze wysokie oczekiwania. Dlatego każdy, kto pyta „dlaczego ludzie mnie zawodzą?”, musi zbadać siebie samego i ocenić, jak wysokie są jego oczekiwania wobec innych.

W wielu przypadkach zmniejszenie kalibru oczekiwań pozwoli nam żyć trochę lepiej. Bez ciągłego czekania, aż inni będą tacy, jak Ty tego chcesz i potrzebujesz.

Upodobania do bolesnych związków

Czasami tak bywa. Są ludzie, którzy mają skłonność do nawiązywania relacji z osobami o tym samym profilu osobowości. Zbyt toksycznym profilu. Na przykład mężczyźni i kobiety z dużą empatią i z klasycznym zespołem Wendy (potrzeba opieki i bycia użytecznym dla innych) często prowadzą do więzi z narcyzami.

To zdarza się zbyt często: nasz typ osobowości może pasować do tego, kto najmniej nam odpowiada. Wszystko to jest spowodowane niespełnionymi potrzebami, niską samooceną, która sprawia, że ​​czujemy pociąg do ludzi, z którymi czujemy się widoczni. Aż nadejdzie chwila, kiedy zdamy sobie sprawę z rzeczywistości, manipulacji, oszustwa, zużycia.

Dlaczego ludzie mnie zawodzą? Nie zawsze otrzymamy to, co dajemy

Wszyscy wiemy, co oznacza termin wzajemność: wzajemna korespondencja, otrzymywanie tego samego, co się oferuje. Cóż, przyjęcie tego za pewnik może spowodować wielkie cierpienie. Większość z nas oczekuje przynajmniej od innych absolutnej równoważności między tym, co im dajemy, a tym, co nam odwzajemniają.

Musimy jednak jasno powiedzieć, że relacje nie są transakcjami handlowymi. Jeśli przez całe życie stale zadajemy sobie pytanie „dlaczego ludzie mnie zawodzą?” może powinniśmy przeformułować prawdziwe znaczenie tego, czym jest wzajemność:

• Wzajemność to przede wszystkim umożliwienie mi otrzymania tego, co chcą mi dać inni, czerpania z tego radości.
• Jest to akt wolności, w którym każdy decyduje, kiedy, jak i w jakiej ilości dać.
• Oznacza to, że możesz martwić się o swego przyjaciela każdego dnia, a mimo to on nie odpowiada na Twoje wiadomości lub być może jest jednym z tych, którzy nie lubią spotykać się tak często, jak Ty chcesz i oczekujesz. Jednak w trudnych czasach ten przyjaciel przychodzi do Ciebie natychmiast i bez wahania.
• Dlatego konieczne jest przyjęcie bardziej zrelaksowanego podejścia. Nie mierzmy wszystkiego, co oferujemy co do milimetra, oczekując dokładnie tego samego w zamian. Takie postępowanie doprowadzi nas do ciągłego rozczarowania.

Podsumowując, konieczne jest zaakceptowanie faktu, że rozczarowania są częścią życiowej podróży. Jednak zdrowsze jest dla nas nauczenie się obniżania oczekiwań i nieco ostrożniejszego wyrażania swojej pewności siebie. Roztropność jest zawsze dobrym towarzyszem. Miejmy to na uwadze.