Aileen Wuornos: polowanie na mężczyzn

Aileen Wournos stała się najsłynniejszą seryjną morderczynią w Ameryce. Ta sława była bez wątpienia zasłużona.

Nigdy nie okazała skruchy za popełnione morderstwa, twierdząc, że działała w samoobronie. Aileen od chwili narodzin miała trudne życie.

Dzieciństwo i młodość

Aileen Carol Wuornos urodziła się 29 lutego 1956 roku w Rochester (Michigan, Stany Zjednoczone) jako Aileen Carol Pittman.

Jej matka, Diane, porzuciła ją sześć miesięcy po porodzie, a jej ojciec, Leo, siedział w więzieniu za znęcanie się nad dzieckiem. Aileen, jej siostra Laurie i jej brat Keith zostali wysłani do swoich dziadków, Lauri i Britty Wuornos. Adoptowali maluchy w 1960 roku.

Okropne dzieciństwo

Jej wieloletnia przyjaciółka, Dawn Botkins, powiedziała w późniejszym filmie dokumentalnym, że widziała Aileen dotkliwie bitą przez jej dziadka, nawet jeśli wiedział, że są wokół świadkowie. Ponadto krążyły plotki, że była biologiczną córką swojego dziadka. Miał znęcać się zarówno nad nią, jak i nad jej matką.

Kłótnie, bójki i pobicia były w rodzinie na porządku dziennym. Jeden z tych wielu epizodów pozostawił ślady na jej skórze na całe życie: jej babcia oparzyła jej skórę łatwopalnym płynem.

Kiedy miała dziewięć lat, Aileen Wuornos zaczęła uprawiać prostytucję. W wieku czternastu lat urodziła dziecko, które zostało oddane do adopcji, a po wyrzuceniu z domu zamieszkała w pobliskim lesie.

Nadzieja na lepsze życie

Jakiś czas później Aileen podróżowała po kraju w poszukiwaniu pracy. Skończyła jako prostytutka. Mała Aileen stała się kobietą – była dzika, niewykształcona i miała gwałtowny i zastraszający charakter.

Wyszła za mąż za Lewisa Gratza Fella, prezesa klubu jachtowego na Florydzie, z którym wkrótce później się rozwiodła. Regularnie przebywała w więzieniu za przestępstwa, takie jak kradzież pojazdu, opór wobec władzy, utrudnianie działań wymiaru sprawiedliwości czy groźby użycia broni palnej.

Aileen nawiązała związek z Tyrią Moore, kobietą, którą poznała w okolicznym barze dla homoseksualistów i w której się zakochała. Para rozpoczęła serię kryminalnych przygód pod fałszywymi nazwiskami.

Kobieta-pająk

Aileen Wuornos została ochrzczona przez władze jako Spiderwoman, z powodu jej niechęci do mężczyzn i upodobania do noszenia czarnych skórzanych ubrań.

Jej najlepszym przyjacielem był pistolet kalibru.22, który, jak twierdziła, nosiła ze sobą dla ochrony. Jednak pewnego dnia pociągnęła za spust w innym celu i od tej pory nie było już odwrotu.

Morderstwa

Wszystko zaczęło się, gdy poznała Richarda Mallory’ego, 51-letniego kierowcę ciężarówki, który godzinami jeździł po autostradzie i którego oskarżyła o napaść na tle seksualnym. Według wersji Aileen ich spotkanie nie przypominało poprzednich sytuacji z jej klientami. Oskarżyła Richarda Mallory’ego o bicie, gwałt i sodomię.

Aileen strzeliła mu trzy razy w klatkę piersiową ze swojego pistoletu, po czym owinęła jego ciało w dywan i zostawiła. Nie pozostawiła po sobie żadnych wskazówek, więc dalsze śledztwo nie zaszło zbyt daleko.

Rok później znaleziono szczątki 43-letniego Davida Spearsa. Podczas przeprowadzania identyfikacji, zaledwie pięć dni później, znaleziono trzecie ciało z dziewięcioma ranami postrzałowymi. Był to Charles Carskaddon, w chwili śmierci miał 40 lat.

Czwarte ciało zidentyfikowano jako Petera Siemsa, lat 65. Kilku świadków twierdziło, że widziało w jego samochodzie dwie kobiety autostopowiczki. Na klamce znaleziono odciski palców Aileen Wuornos.

Wydano dwa portrety identyfikacyjne Aileen Wuornos i Tyrii Moore. W późniejszym śledztwie pomógł fakt, że obie sprzedawały różne kosztowności należące do ofiar różnym lombardom.

Seryjna morderczyni

Stopniowo zaczęło pojawiać się więcej ciał. Jednak wszystko się skończyło, gdy po aresztowaniu Tyria stwierdziła, że mordercą była Aileen Wuornos. Doprowadziła policję do Aileen, którą znaleźli w jej samochodzie, pijaną.

Aileen Wuornos zamieniła się w seryjną morderczynię. Nie żałowała swoich czynów. Jak stwierdziła w filmie dokumentalnym Aileen Wuornos: The Selling of a Serial Killer (1992), odnosząc się do jednego z morderstw, „Zasłużył na to, współczuję jego krewnym, ale musiałam się bronić”.

Podczas przesłuchania przyznała się do zamordowania siedmiu mężczyzn i usprawiedliwiła się obroną własną.

W 1992 roku stanęła przed sądem i 30 czerwca tego samego roku została skazana na karę śmierci za udowodnione zabójstwo trzech mężczyzn.

„Skurwysyny! Zostałam zgwałcona! Mam nadzieję, że wy zostaniecie zgwałceni. Scumbags of America!”

Oświadczenie Aileen Wuornos po uznaniu jej za winną.

Wyrok

Podczas pobytu w więzieniu udzieliła kilku kontrowersyjnych wywiadów. Czasami jej historia nawet nie brzmiała jak prawdziwa, ale niestety taka była. Dziś jej historie to wszystko, co pozostało po Aileen Wuornos i prawdopodobnie było to połączenie prawdy i kłamstw.

Niektórzy ludzie, choć nie bronią jej działań, zwracają uwagę, że Aileen była ofiarą okropnej dysfunkcyjnej przeszłości, a jej nagromadzona wściekłość mogła równie dobrze skłonić ją do zachowania w najgorszy możliwy sposób. Bez względu na to, jaka jest prawda, kobieta zginęła o 9:45 rano 9 października 2002 roku, otrzymując śmiertelny zastrzyk w wieku 46 lat. Spędziła 12 lat w celi śmierci na Florydzie.

O jej życiu powstał film zatytułowany Monster (2003). Charlize Theron zagrała w nim fantastycznie i zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki. Oparty na prawdziwej historii Aileen Wournos, bez wątpienia jest to gorąco polecany film fabularny.