Wewnętrzne światło i dziewczynka patrząca w niebo

Oto historia o dziewczynce, która odnalazła swoje wewnętrzne światło wypatrując na niebie gwiazdy. Przyznaję, że tą dziewczynką byłam ja. Ta opowieść inspirowana jest tym, co moja matka powiedziała mi tyle razy słowami pełnymi miłości i cierpliwości.

Zawsze będę wdzięczna jej za nauczenie mnie jak mieć odwagę, by podążać za swoją gwiazdą oraz cenić swoje wewnętrzne światło.

“Kiedy posiadasz światło wewnątrz siebie, widzisz je na zewnątrz.”

-Anais Nin-

Pewnego razu żyła sobie mała dziewczynka z wielkimi niebieskimi oczyma i ciemnymi włosami, która lubiła bawić się z przyjaciółmi. Najbardziej podobała jej się zabawa w chowanego i spędzała większość swojego czasu na poszukiwaniach. Kiedy sama musiała się ukryć, znajdowała miejsce w pobliżu, ponieważ szybko męczyła się biegając daleko.

Nie miało dla nie znaczenia czy wygra, czy przegra. Jej przyjaciele starali się znaleźć jak najbardziej wymyślne miejsca na kryjówki: między drzewami, za zaparkowanymi samochodami. Niektórzy z nich próbowali nawet oddać swoje kurtki za wygraną lub oszukiwali…te drobnostki rozbawiały ją.

I wtedy, pewnego dnia do grupy przyjaciół doszła nowa dziewczynka i zaczęła dokuczać niebieskookiej w związku z przegraną. Powiedziała jej, że powinna znaleźć lepsze miejsca, oryginalniejsze kryjówki. Niebieskooka dziewczynka zasmuciła się, ale bawiła się nadal.

W końcu, z powodu nowej koleżanki niebieskooka dziewczynka zgodziła się schować w parku, daleko od miejsca, gdzie toczyła się gra. Tym razem wygrała, jednak była tak wykończona, że musiała przestać się bawić i pójść do domu.

Kiedy wracała, jej smutek pogłębił się i zaczęła płakać. Przekroczywszy próg domu, o wiele wcześniej niż planowała, usłyszała od matki, “Dlaczego płaczesz, córeczko?” Dziewczynka wyjaśniła co się wydarzyło. Nie mogła przestać płakać i mówiła, że jest inna niż reszta dzieci. Czuła się samotna.

Najjaśniejsza gwiazda

Jej matka wzięła ją za rękę i bez słowa wyszła z nią na balkon ich maleńkiego mieszkania. Przed nimi jaśniała gwiazda. Była najjaśniejszą na całym niebie, ale zdawała się być odosobniona. Wokół niej nie było żadnych innych gwiazd. Matka wyciągnęła miękką białą chusteczkę ze swojej kieszeni oraz osuszyła łzy córeczki. Ujęła jej podbródek łagodnie, lecz stanowczo i uniosła jej twarz jednocześnie wskazując ręką w kierunku gwiazd.

– Czy widzisz tą gwiazdę? – matka zapytała córkę z uśmiechem na ustach.
– Tak, jest jasna i piękna – odpowiedziała zainteresowana dziewczynka.
– Ta gwiazda to Ty – stwierdziła poważnie matka.
– Ale mamo, czy ta gwiazda nie jest samotna?
– Nie jest, po prostu świeci tak jasno, że nie jesteśmy w stanie zobaczyć innych gwiazd. Lecz mimo tego, że ich nie widzimy, one nadal tam są.
– Czy ja naprawdę mam tak dużo światła? – zapytała dziewczynka przecierając kilka łez, które nadal spływały po jej policzkach. Zaczynała się uśmiechać.
– Masz go tak wiele, że niektórzy się boją. Jednak inni będą Cię kochać ze względu na twoje wewnętrzne światło. Nigdy nie przestawaj być sobą, aniołku. Jesteś tak wiele warta.
– Dziękuję, mamo. Kocham Cię. – Dziewczynka pocałowała mamę, a następnie mocno ją przytuliła.

Pamiętaj swoje wewnętrzne światło

Od tamtego momentu, za każdym razem, kiedy niebieskooka dziewczynka czuła się zasmucona, jej matka brała ją na balkon i razem obserwowały gwiazdę pamiętając czym jest wewnętrzne światło. Dziewczynka powoli dorastała. Wtedy nauczyła się sama wychodzić na balkon i szukać swojej gwiazdy.

Wraz z upływem czasu wszystko, co musiała zrobić, to po prostu spojrzeć w górę i odnaleźć ją. Zawsze odnajdywała swoją gwiazdę i swoje wewnętrzne światło. Ta dziewczynka, teraz już kobieta, nigdy nie zapomni, że jej gwiazda nadal świeci na niebie oświetlając jej drogę.

Opowieści uczą nas cennych lekcji, z których możemy czerpać, kiedy przechodzimy przez trudny okres w życiu i musimy zdobyć się na większy wysiłek, by spełniać nasze marzenia. W tej historii uczymy się o tym, że potrzebujemy ciemności, aby ujrzeć światło.

“Aby światło jaśniało tak mocno, ciemność musi być obecna.”

–Francis Bacon–

Gwiazdy zawsze prowadziły ludzkość, kiedy ta się gubiła, niczym mapy na niebie. Ich blask przypomina nam jacy jesteśmy mali i nieistotni, a jednocześnie tak wielcy. Bo widzisz, im ciemność jest głębsza, tym gwiazdy świecą jaśniej. Pokazują nam, że istoty ludzkie posiadają swoje własne wewnętrzne światło.

W tej historii dziewczynka dzięki pomocy swojej matki dostrzega swoje wewnętrzne światło odbijające się w blasku gwiazdy. Nie pozwól, aby opinie innych uniemożliwiały Ci bycie sobą. Żyj swoim życiem.