Wejście na szczyt - zarozumiałym ludziom rzadko się to udaje

Kiedy używamy zwrotu wejście na szczyt, nie chodzi nam o to, aby wyprzedzić innych z nieistotnych powodów. Nie znaczy także, że jesteś najbardziej atrakcyjną fizycznie osobą czy, że twoja kariera zawodowa jest bardzo udana.

Wejście na szczyt oznacza o wiele więcej. Oznacza to głębokie, autentyczne zdrowie psychiczne. Być szczęśliwym to dotrzeć na szczyt. Cieszenie się życiem i czerpanie z tego przyjemności jest najcenniejszą rzeczą, na jaką możemy mieć nadzieję.

Koncepcja, by przypisywać sobie mniejszą ważność idzie w parze z bezwarunkową akceptacją. Kiedy nieco odchudzimy nasze ego i będziemy pamiętać, że jesteśmy po prostu istotami ludzkimi, możemy zrzucić z siebie presję udawania i robienia dobrej miny do złej gry. Wejście na szczyt przestanie być celem i wytyczną sukcesu.

Ludzie są wartościowi tylko dlatego, że są sobą. Przede wszystkim cenimy sobie naszą zdolność do miłości. Tytuły, fortuna, wielkie piękno… to nic nie znaczy, jeśli nie umiemy kochać. Jest bezużyteczne, jeśli nie możemy kochać życia i innych istot ludzkich.

Jeśli przyjrzymy się bliżej, ludzie, których naprawdę doceniamy i podziwiamy, są autentyczni. Akceptują siebie i są pewni tego, kim są. Pracują nad sobą i próbują stawać się coraz lepsi, ale nie mówią sobie, że nie powinni być tym, kim są.

Przeciwnie, znajdują dodatnią wartość w tym, kim są. Kiedy jesteśmy psychicznie wrażliwi na świat, kiedy zmniejszamy nasze ego i kochamy siebie dokładnie takimi, jakimi jesteśmy, wtedy naprawdę osiągamy szczyt.

Wejście na szczyt – aby tam się dostać, nie musisz polegać na zewnętrznym świecie

Kiedy przypisujemy wartość ludziom na podstawie tego, co mają lub co osiągnęli, jest to błędne podejście. Kolejny błąd popełniamy, gdy cenimy siebie w oparciu o pewne cechy. Jeśli nie zaakceptujemy siebie za to, kim jesteśmy, będziemy cierpieć.

Rzeczy zewnętrzne nie mogą dodawać wartości do osoby. Jako głupi przykład, kosz owoców jest wart tyle samo, jeśli ma trochę owoców z drobnymi niedoskonałościami. Innymi słowy, nie możemy oprzeć naszej wartości osobistej na jakimkolwiek działaniu lub aspekcie.

Na szczęście umiejętność kochania jest czymś, co ludzie posiadają z natury. Nie ma znaczenia, czy jesteś politykiem, zamiataczem ulic, programistą komputerowym czy modelką na wybiegu. Każda osoba nosi w sobie miłość do życia, tak jak wszyscy inni.

Jeśli wierzysz, że na świecie są naprawdę źli ludzie, jesteś w błędzie. Są ludzie, którzy się mylą, są chorzy lub nie nauczyli się działać w jakikolwiek inny sposób. Jeśli zastanowisz się trochę, zdasz sobie sprawę, że wewnątrz każdej z tych osób jest dziecko, które po prostu chce biegać, śmiać się i cieszyć życiem.

Dlatego, ponieważ wszyscy ludzie mają tę niesamowitą zdolność, wszyscy jesteśmy tyle samo warci. Ani rasa, ani płeć, poziom inteligencji czy pieniądze nie mają znaczenia.

Wizualizuj pozbycie się zarozumialstwa

Musimy nauczyć się wizualizować siebie bez tych wszystkich rzeczy, które rzekomo czynią nas wartościowymi. W ten sposób uwolnimy się od nacisków wynikających z myślenia, że ​​potrzebujemy pewnych szczególnych cech, być tacy a nie inni, lub mieć pewne rzeczy. Są jak ubrania, które znikają, gdy jesteś nagi.

Na przykład, jeśli jestem osobą, która myśli, że posiadanie ładnego ciała sprawia, że ​​jestem warta więcej, musiałabym sobie wyobrazić siebie z mniej doskonałym ciałem. Muszę wizualizować siebie jako osobę nieatrakcyjną, ale niezwykle szczęśliwą. W końcu dobry wygląd nie jest konieczny do tego, by cieszyć się życiem.

Możemy zrobić to samo z innymi cechami zewnętrznymi. Niektóre przykłady to inteligencja lub sukces. Jeśli będziemy w stanie postrzegać siebie jako szczęśliwych, ale mało inteligentnych lub takich, którzy w życiu nie odnieśli sukcesu, będziemy mniej zależni od “ubrań”, za którymi się ukrywamy. Możemy być bardziej elastyczni i mniej wymagającą wobec naszych niedoskonałości. Wszakże takie niedoskonałości można znaleźć w każdym ciele i każdej duszy.

Kiedy jesteś wolny, osiągasz szczyt. Zaakceptowałeś siebie i uwolniłeś się od fałszywych potrzeb i zależności od świata.

Będziemy szczęśliwi, niezależnie od tego, co posiadamy. Będziemy żyć w pokoju z samym sobą i naszym otoczeniem, ponieważ nie będziemy odczuwać potrzeby stworzenia pewnego obrazu, aby inni nas zaakceptowali. Paradoksalnie tylko wtedy inni naprawdę nas zaakceptują.

Zatem kluczem do zdrowia i szczęścia jest pozbycie się poczucia własnej ważności. Mówmy sobie, że jesteśmy istotami wartymi zachodu, ale jednocześnie pozbawionymi zarozumiałości.

Może to zabrzmieć sprzecznie, ale taka jest prawda. Powiedz sobie, że jesteś wspaniały, ale zbędny. Ta postawa zapewni nam mentalny odpoczynek. Nie mamy nic do udowodnienia; po prostu kochajmy siebie za to, kim jesteśmy.