Termometry emocji do pomiaru bólu psychicznego

Słynny japoński pisarz Haruki Murakami twierdzi, że ból psychiczny to zespół nieuniknionych emocji. Są częścią życia, ponieważ czasami „życie boli”. Jednak wielu z nas ma trudności z nazwaniem tego, co czuje. Co więcej, trudno nam przypisać intensywność naszym emocjom. W tym celu pomocne mogą się okazać termometry emocji.

„Złe samopoczucie” może różnić się intensywnością i dotkliwością. Możesz czuć się w ten sposób z powodu rozstania z partnerem. W takich okolicznościach jesteś przytłoczony emocjami, takimi jak ból, tęsknota i nieszczęście. Z drugiej strony możesz czuć się źle, ponieważ po prostu masz ciężki dzień, przez co czujesz się tylko lekko rozdrażniony.

Nazywanie swoich uczuć i określenie intensywności, z jaką doświadczasz negatywnych emocji, jest niezwykle ważne. Pomaga to nadać sens bólowi psychicznemu i odpowiednio reagować. Jednym ze sposobów jest stawienie czoła emocjonalnemu wszechświatomi, zamiast unikania go.

„Dobrze, że boli. Ból jest sygnałem, że jesteś zdezorientowany, że żyjesz w kłamstwie”.

-Byron Katie-

Ból psychiczny

Ból psychiczny jest ludzkim doświadczeniem. Jest uniwersalny i dotyka umysłów nas wszystkich, w pewnym momencie naszej podróży przez życie. Wynika z wzajemnych powiązań między biologią człowieka, psychologią oraz kontekstem społecznym i kulturowym.

Buddyści wierzą, że ból jest częścią normalnego biegu życia. Co więcej, uważają, że w obliczu doświadczania bólu, jako istoty ludzkie, możemy wybrać, czy stawić mu czoła, czy go uniknąć. Jednak unikanie bólu jest równoznaczne z cierpieniem. To emocja, która pojawia się, gdy unikamy kontaktu z ludzkimi doświadczeniami, nawet jeśli są one awersyjne.

Cierpieniu nadawano też inne nazwy. Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) identyfikuje to na przykład jako zaburzenie unikania doświadczeń.

Idąc tym tropem, pierwszym krokiem do stawienia czoła psychologicznym kłamstwom jest poznanie, jakie emocje ją tworzą. W tym zakresie przydatne może być użycie Indeksu Emocjonalnego Plutchika. Drugi krok polega na uświadomieniu sobie, z jaką intensywnością doświadczamy emocji, które nas oblegają.

„Ból jest sposobem, w jaki ciało i umysł mówią nam, że coś musi się zmienić”.

-Dr. Travis Bradberry-

Pomiar bólu psychicznego

Istnieje wiele sposobów pomiaru bólu psychicznego. Niektóre są bardziej wyrafinowane niż inne. Mogą zawierać kwestionariusz lub skalę oceny psychologicznej do małego ćwiczenia z termometrem narracyjnym. Jednym z celów pomiaru bólu psychicznego jest określenie jego parametrów topograficznych (Crespo i in., 2008). W tym kontekście parametry odnoszą się do następujących pytań:

• Ile razy się tak czułeś? I jak często pojawia się ból?
• Jak intensywnie go doświadczasz? Aby to zmierzyć, możesz skorzystać z termometru emocjonalnego.
• W jakich obszarach anatomii odczuwasz ból, jeśli w ogóle? Dla przykładu, udręka jest często doświadczana w dole żołądka.
• W którym momencie się pojawia? Odnosi się to do jego chronologii. Na przykład możesz czuć się źle tuż przed pewnym stresującym wydarzeniem, a po jego wystąpieniu czujesz się gorzej. Powinieneś wiedzieć, jak długo trwa ból i czy jego cykle są różne.

Ból, który czujesz, jest prawdziwy. To dlatego, że jesteś istotą ludzką. Jest to ważny punkt, ponieważ często czytasz i słyszysz wiadomości, które obracają się wokół powierzchownego szczęścia, gdy bycie w porządku jest normą, a nie wyjątkiem. Jednak potwierdzenie emocjonalnego doświadczenia bólu jest niezwykle ważne.

„Szczęście to nie maska, którą możesz nałożyć na twarz, aby ukryć smutek w sercu”.

-Janelle Monáe-

Termometry emocjonalne: rozumienie intensywności uczuć

Ból psychiczny, jako ludzkie doświadczenie, jest niezwykle subiektywny. Na przykład emocja może być doświadczana przez jedną osobę z intensywnością dziesięciu punktów lub jako „wyjątkowo bolesna”. Z drugiej strony, dla innej osoby może to być tylko intensywność trzech  punktów lub „lekki ból”.

Dlatego też sugerujemy użycie prostego termometru emocjonalnego. Jest to metoda oceniania w skali od jednego do dziesięciu i opiera się na bólu o minimalnej lub maksymalnej intensywności” (Degado, 2018).

Termometr emocji

• Jeśli jesteś na poziomie minimalnym lub punkcie numer 1, prawdopodobnie wszystko jest w porządku i jesteś w harmonii ze swoimi emocjami.
• Jeśli jesteś na drugim poziomie, możesz doświadczać lekkiej irytacji w obliczu pewnych wzlotów i upadków w swoim życiu. Jednak prawdopodobnie jesteś w stanie rozproszyć się i znaleźć przyjemne źródła wzmocnienia, które sprawią, że poczujesz się dobrze.
• Jeśli jesteś zirytowany i zestresowany przez dużą liczbę czynników, możesz być na trzecim poziomie. Istnieje wiele zjawisk, które powodują narastanie Twojego dyskomfortu, nawet jeśli jesteś w stanie skutecznie sobie z tym poradzić i czujesz się po tym lepiej.
• Czwarty poziom ma swoją nazwę: złe dni. Chociaż jesteś w stanie uczciwie radzić sobie ze stresorami, zaczynasz zaniedbywać siebie. Dlatego musisz zwracać uwagę na rodzaje działań, które mogą Ci pomóc, takie jak życie towarzyskie lub uprawianie sportu.
• Na piątym poziomie ból jest stałą, wokół której zaczynają się kręcić Twoje dni. Jeśli odczuwasz tego rodzaju ból psychiczny, prawdopodobnie Twoje samopoczucie psychiczne zacznie się pogarszać. Na tym etapie zalecamy skontaktowanie się z zaufanym pracownikiem służby zdrowia.
• Ból psychiczny o intensywności 6 wskazuje na niebezpieczeństwo. Kiedy ból uniemożliwia wykonywanie zadań, czynności i/lub hobby, które lubisz, powinny zacząć dzwonić dzwonki alarmowe. Możesz cierpieć na anhedonię.
• Na poziomie siódmym pojawia się strefa zagrożenia. Czasami, jeśli czujesz się naprawdę źle, możesz prokrastynować, aby uniknąć radzenia sobie ze stresorami, myśląc, że jutro przyjdzie nowy dzień. Jednak wiąże się to z ryzykiem utrwalenia, utrzymania i uczynienia bólu chronicznym. Na tym etapie często pojawiają się ruminacje.
• Na poziomach ósmym i dziewiątym pojawiają się liczne objawy lękowo-depresyjne. Ból przenika różne obszary Twojego życia i przejmuje nad Tobą kontrolę. Wpływa na sferę interpersonalną, rodzinną, pracę i naukę.
• Jeśli utożsamiasz się z dziesiątym poziomem intensywności bólu psychicznego i czujesz się tak przez kilka dni, powinieneś odwiedzić swojego zaufanego specjalistę. Maksymalny stopień można sklasyfikować jako ostry kryzys bólowy. Jeśli się przed nim ukryjesz, zamiast stawić mu czoła, może pojawić się u Ciebie depresja. To ten przyjaciel, którego z pewnością nie chcesz spotkać.

Wniosek

Wiedza o tym, z jaką intensywnością odczuwasz ból psychiczny, może być bardzo pomocna. Zawsze musisz brać to pod uwagę, jeśli często doświadczasz intensywnego bólu psychicznego. Termometry emocji mogą być w tej kwestii pomocne.

Ustanowienie tej ciągłości zapewni Ci cenne informacje. Pokaże Ci, czy Twoje strategie radzenia sobie działają, czy też powinieneś skorzystać z pomocy eksperta.

“Życie jest jak kolejka górska, są chwile intensywnych emocji i chwile wyciszenia.”

-Kelly Clarkson-