Terapia psychodeliczna

Terapia psychodeliczna jest obiecującą metodą leczenia z szerokim wsparciem naukowym. Instytucje takie jak Johns Hopkins Center analizują to podejście od lat. Mówiąc dokładniej, zajmują się badaniem zastosowania psilocybiny. Niektórzy eksperci sugerują, że tego typu metody mogą zrewolucjonizować dziedzinę zdrowia psychicznego.

Próby kliniczne leczenia psychologicznego rozpoczęły się w latach 90. XX wieku i przyniosły kilka interesujących wyników. Dziś wiadomo, że psilocybina ma zdolność łagodzenia objawów depresji, lęków i uzależnień. Należy jednak zauważyć, że podawanie tych substancji musi być zawsze przeprowadzane przez profesjonalistów i w kontrolowanym środowisku.

Leczenie psychodeliczne psilocybiną może złagodzić duże zaburzenie depresyjne u dorosłych średnio na 30 dni.

Terapia psychodeliczna

Terapia psychodeliczna jest techniką stosowaną w dziedzinie psychiatrii, w której w leczeniu różnych stanów psychicznych stosuje się substancje psychodeliczne. Często to, co przychodzi na myśl, gdy mowa o psychodelikach, to narkotyki takie jak LSD. Pojawiły się w latach 50. i 60., a następnie zostały zdelegalizowane. Co więcej, były one zwykle powiązane z pewnymi praktykami duchowymi o głębokich korzeniach historycznych.

Jednak nauka spędziła dziesięciolecia na prowadzeniu badań na ten temat. Zostały one uregulowane i zatwierdzone przez instytucje medyczne. Niektóre testy wykazały, że psilocybina jest alkaloidem o dużym potencjale dla zdrowia psychicznego. Wydaje się, że te grzyby z regionów tropikalnych działają antydepresyjnie. Ponadto badanie przeprowadzone przez University of Maryland (USA) twierdzi, że terapie psychodeliczne będą oznaczać zmianę podejścia do wielu zaburzeń w przyszłości.

Co więcej, czasami tradycyjne podejście do dużej depresji lub stresu pourazowego nie jest całkowicie skuteczne. W takich przypadkach bezpieczne podawanie związków psychedelicznych może zadecydować o powodzeniu lub porażce interwencji.

Korzyści z terapii psychodelicznej

Dzięki badaniom różnych instytucji medycznych, uniwersyteckich i farmakologicznych znamy obecnie korzyści płynące z tych substancji. Wydaje się, że ich mikrodawkowanie generuje przemiany w niektórych mechanizmach mózgowych. Powoduje to uspokojenie bólu emocjonalnego, większe skupienie psychiczne i zmiany w postrzeganiu rzeczywistości. Oto rodzaje pacjentów, u których zidentyfikowano znaczącą poprawę:

• Osoby uzależnione.
• Osoby cierpiące na uporczywą depresję i stany lękowe.
• Pacjenci z nieuleczalną chorobą nowotworową, którzy cierpią z powodu silnego lęku egzystencjalnego.
• Osoby ze środowiska wojska, policji i strażaków wykazujące objawy stresu pourazowego. Badania opublikowane w The Lancet twierdzą, że metylenodioksymetamfetamina jest przydatna w takich przypadkach.

Zdelegalizowanie psychodelików w latach 60. XX wieku spowodowało ich stygmatyzację. Dopiero w latach 90. wznowiono dogłębną eksplorację tych substancji. Stało się tak dzięki nowej biotechnologii ukierunkowanej na poprawę leczenia zdrowia psychicznego.

Rodzaje terapii psychodelicznej

Terapia psychodeliczna wykorzystuje różne substancje, za którymi stoi szereg badań naukowych. Chociaż niektóre podmioty regulacyjne wykazują inercję prawną i próbują blokować badania w tej dziedzinie, ostatnio nastąpiła zmiana mentalności w tej dziedzinie.

Oczekuje się, że w nadchodzących latach ta forma leczenia zostanie ujednolicona. Ale na razie są to różne istniejące opcje:

1. Psilocybina

Psilocybina jest aktywnym związkiem grzybów. Jest to najczęściej badana substancja w psychodelicznej dziedzinie terapeutycznej. Artykuł opublikowany w czasopiśmie Nature Medicine podkreśla potencjał tego alkaloidu jako środka przeciwdepresyjnego. Jednak nie znamy dokładnie mechanizmów jego działania.

2. LSD

Dietyloamid kwasu lizergowego powoduje bardziej dynamiczną aktywność mózgu. Generuje zmiany w zachowaniu i myśleniu. LSD jest skuteczne w leczeniu uzależnień oraz u nieuleczalnie chorych pacjentów cierpiących na wysoki poziom lęku.

3. Ayahuasca

Ayahuasca zmienia świadomość. Jej główna substancja, N-dimetylotryptamina lub DMT, działa halucynogennie. Badanie opublikowane w czasopiśmie Psychopharmacology podkreśla, że ta forma terapii pozytywnie reguluje nastrój.

Terapeutyczne wdrożenie ayahuaski w ściśle monitorowanych warunkach klinicznych wskazuje na korzyści dla uzależnień od alkoholu, kokainy i tytoniu.

4. MDMA

Metylenodioksymetamfetamina lub MDMA jest również znana jako ecstasy lub Molly. Jest to rodzaj psychoaktywnego syntetycznego leku, który zwiększa poziom serotoniny, dopaminy i noradrenaliny. W rezultacie zapewnia dobre samopoczucie, zmniejsza niepokój i podnosi poziom energii. Oczekuje się, że w przyszłości będziemy go stosować w leczeniu stresu pourazowego.

Zastosowanie terapii psychodelicznej

Organizacje obecnie najszerzej badające terapię psychedeliczną to National Center for Biotechnology Information i National Library of Medicine Stanów Zjednoczonych. Jednak w tej chwili nie ma jasnych i znormalizowanych przepisów dotyczących sposobu podawania terapii psychodelicznej.

Przyjmowanie tych substancji odbywa się w formie mikrodawkowania. Oznacza to, że podaje się je w bardzo niskich dawkach. Zwykle wahają się od jednej dziesiątej, a nawet jednej dwudziestej normalnej dawki. Konieczne jest również stosowanie się do następujących wskazówek:

• Stałe monitorowanie ewentualnych skutków ubocznych.
• Badania medyczne i procesy przyjęć w celu identyfikacji osób, które mogą odnieść największe korzyści z tego podejścia.
• Podawanie substancji psychodelicznych musi być przeprowadzane przez profesjonalistę specjalizującego się w tej technice i w środowisku klinicznym.
• Substancję psychodeliczną należy podawać w odstępie dwóch do czterech tygodni. (W przypadku psilocybiny do leczenia depresji jej efekty utrzymują się zwykle przez miesiąc).

The Journal of Psychopharmacology zauważa, że chociaż doświadczenia z mikrodawkami psychedelików były pozytywne, ważne są przyszłe badania skoncentrowane na ryzyku, nawet w odniesieniu do tak małych dawek. Zaleca się badania przedkliniczne, które obejmują parametry biologiczne i poznawcze.

Ujawniono, że terapia psychodeliczna przynosi korzyści w różnych obszarach zdrowia psychicznego. Nadal jednak nie jest możliwe dokładne opisanie zmian, które te substancje generują w organizmie, aby wywołać wskazane efekty.

Nowoczesna terapia, ale z lukami i przeciwwskazaniami

Niewątpliwie terapia psychodeliczna nie jest dla każdego. W każdym przypadku należy przeprowadzić rygorystyczną analizę. Ponadto istnieją pewne przeciwwskazania, zarówno psychologiczne, jak i fizjologiczne. W związku z tym niektórzy pacjenci nie mogą korzystać z terapii, ponieważ są bardziej podatni na wspomniane efekty. Terapia psychodeliczna nie jest odpowiednia dla osób cierpiących na:

• Schizofrenię.
• Padaczkę.
• Psychozę i wielkie rozregulowanie emocjonalne.
• Problemy sercowo-naczyniowe.

Chociaż jest to podejście o dużym znaczeniu naukowym, wciąż znajduje się w początkowej fazie testów. Badania kliniczne są zachęcające, ale dokładne mechanizmy działania tych substancji pozostają nieznane. Z tego powodu zabiegi są wysoce spersonalizowane. Ponadto pacjenci muszą być przez cały czas pod kontrolą specjalisty.

Jednak bez wątpienia w najbliższych latach substancje te okażą się wszechstronnymi i użytecznymi zasobami w dziedzinie zdrowia psychicznego.