Szkody emocjonalne zastraszonego dziecka i jego rodziny

Szkody emocjonalne zastraszonego dziecka i jego rodziny
Gema Sánchez Cuevas

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 20 lutego, 2019

Poniższy tekst wyraża cierpienie i szkody emocjonalne dziecka, które jest ofiarą zastraszania. Pokazuje, że cierpienie pochłania ludzi, a także wskazuje bezpośrednie konsekwencje tej trudnej sytuacji.

W drugiej części artykułu postaramy się wskazać, jak leczyć szkody emocjonalne powstałe w wyniku zastraszania.

Coś go dręczy, ale nie wiemy, co

„Nie wiemy, co się dzieje, ciągle narzeka na żołądek i bóle głowy. Nie zasypia jak zwykle, budzi się w nocy zestresowane i wspina się na nasze łóżko. Widzimy, że martwi się rzeczami, które dawniej nie miały dla niego znaczenia.

Ma nagłe zmiany nastroju. W jednej chwili wydaje się spokojne, a potem bardzo się wścieka, albo zaczyna szlochać w niekontrolowany sposób. Czasami nawet zachowuje się buntowniczo, kiedy mówimy mu, żeby przestało gryźć paznokcie lub ciągnąć za włosy. To zachowania, które wcześniej u niego nie występowały.

Coś je dręczy, ale nie wiemy, co to jest, bo nie chce z nami rozmawiać. Podejrzewamy, że coś złego dzieje się w szkole. Może odczuwa zbyt dużą presję, a może inne dzieci mu się naprzykrzają. Wciąż przyglądamy się jego otoczeniu. Rozmawialiśmy nawet z jego nauczycielem, jego braćmi, rodzicami jego przyjaciół. Ale nikt nam nic nie mówi.

Czasami mocno się przytula i mimo że jest uczuciowym dzieckiem, jego uzależnienie jest niepokojące. Czasami domaga się naszej uwagi w sposób, który jest nie do zniesienia. Ponieważ nie znamy źródła tych zmian, staramy się z nim rozmawiać i zrozumieć, co się dzieje.

Czasami zamyka się i mówi, że nie chce rozmawiać, że jest zawstydzone. Ale innym razem mówi nam, że nie chce iść do szkoły, że dzieje się tam coś złego. W końcu wyznaje, że ​​dzieci w szkole znęcają się nad nim, że niektóre dzieci je obrażają, a inne nawet je pobiły.

Od teraz źródło jego bólu, udręki i dyskomfortu ma nazwę.

Nasz świat się rozpada. Od teraz źródło jego bólu, udręki i dyskomfortu ma nazwę. To zastraszanie.

Od razu robimy pierwszy krok: rozmawiamy z władzami szkoły. Ten problem musi zostać rozwiązany. Te dzieci muszą stawić czoła konsekwencjom swoich działań. Nasze dziecko nie może ponownie przechodzić przez ten koszmar. Ani nasze, ani żadne inne dziecko.

Czas uporządkować nasze pomysły i zobaczyć, co możemy zrobić, jak możemy działać. Kiedy tak się dzieje, trudno nie obrażać łobuzów i ich rodzin. Wiemy jednak, że najlepiej będzie, jeśli nasze dziecko będzie unikać konfliktów i bezpośrednich konfrontacji.

Dlatego teraz czekamy i temperujemy nasze niekontrolowane emocje. Te bulgoczące uczucia nie pozwalają nam jasno myśleć, ale poświęcenie czasu na przemyślenie sprawy i unikanie kłopotliwych sytuacji musi je uspokoić.

Chłopiec oplątany sznurem - szkody emocjonalne

Najważniejsze jest stworzenie bezpiecznego środowiska dla naszego dziecka. Pracujemy nad tym, robimy wszystko, co możemy. Szkoła podejmuje działania. Nauczyciele i przyjaciele są świadomi każdego ruchu i każdego gestu, które wykonują ludzie prześladujący nasze dziecko.

Jednak to nie wszystko. Szkody emocjonalne, które zastraszanie zostawiło w naszym dziecku, nadal istnieją. Mimo że już nam powiedziało, wciąż się boi i cierpi. Nie chce chodzić do szkoły. Co możemy zrobić?”.

Jak wyleczyć szkody emocjonalne wywołane przez zastraszanie

Nie jest łatwo pomóc dziecku, które stało się ofiarą zastraszania. Jego rany, czy szkody emocjonalne wywołane znęcaniem się mogą wymagać szczególnej uwagi.

Przede wszystkim stwórz bezpieczną przestrzeń i godne zaufania środowisko. Ważne jest, aby zapewnić opiekę dorosłych w otoczeniu dziecka. Powiedz dziecku, że jego środowisko jest po jego stronie i że agresorzy będą musieli zmierzyć się z konsekwencjami ich zachowania.

Chociaż może to być trudne, rodzice muszą unikać nadopiekuńczości wobec dziecka, ponieważ może to spowodować negatywne konsekwencje.

UWAGA: Nawet jeśli szkoła wprowadzi niezbędne środki, aby uniknąć zastraszania, dziecko może nadal odmawiać chodzenia na zajęcia. Z tego powodu trzeba przekonać dziecko, że środowisko jest bezpieczne, chodzenie do szkoły to pozytywne doświadczenie, a powrót do klasy pomoże mu lepiej się poczuć.

Możemy leczyć szkody emocjonalne poprzez powolne eksponowanie dziecka na środowisko szkolne. Mogą pomóc spotkania z przyjaciółmi, spacery lub chodzenie w okolicy szkoły lub nawet ponowne wprowadzanie na kilka zajęć, aż dziecko zrozumie, że niebezpieczeństwo minęło.

Sadzenie nasion w kształcie serca

Rozmowa z dzieckiem

Otwarcie rozmawiaj z dzieckiem o jego cierpieniu. Dyskomfort, jaki powodują szkody emocjonalne, musi zostać nazwany, a dziecko może nie być w stanie opisać słowami swojego uczucia niepokoju, smutku lub gniewu. Świadomość emocjonalna jest pierwszym krokiem, jaki dziecko powinno podjąć, aby móc wyjaśnić, co się dzieje lub co się z nim stało.

Używaj określeń odpowiednich do wieku dziecka i jego poziomu rozwoju, aby pomóc mu zrozumieć zaistniałą sytuację. Rób to wszystko bez naciskania i nie każ mu czuć się odpowiedzialnym za jego emocje, ani tym bardziej za szkody emocjonalne.

Techniki relaksacyjne

Naucz dziecko ćwiczeń relaksacyjnych i innych sposobów na zapewnienie sobie ulgi emocjonalnej. Ważne jest, aby dziecko uczyło się, jak rozładować napięcie. Relaksacja pomoże uspokoić wszelkie fizjologiczne napięcia, których doświadcza dziecko. Uspokoi także jego emocje, które na nie wpływają. To pozwoli mu uporządkować umysł i myśleć o miłych i pozytywnych rzeczach.

Pozytywne doświadczenia

Wypełnij dni dziecka pozytywnymi doświadczeniami. Pozwoli mu to przeciwdziałać cierpieniu generowanemu przez skomplikowane sytuacje, które go spotkały. Te chwile są bardzo ważne i pomogą dziecku przyciągnąć pogodne myśli i wspomnienia, które pozwolą mu zastąpić te, które wywołują dyskomfort.

Plan na wypadek przyszłych problemów

Stwórz plan działania dla możliwych przyszłych sytuacji konfliktowych. Możesz porozmawiać z dzieckiem o tym, jak działać w sytuacji, w której czuje się zagrożone. Uważaj, aby nie używać słów lub wyrażeń, które oczerniają ich przeszłe, obecne lub przyszłe działania.

Dzieci podczas zabawy na trawie

Rozwijanie umiejętności dziecka

Wzmocnij umiejętności społeczne dziecka. Dziecko powinno rozwijać swoje umiejętności radzenia sobie z konfliktami w ramach ćwiczenia jego kompetencji behawioralnych. Komunikacja asertywna jest najlepszym sposobem rozwiązywania sytuacji konfliktowych.

W związku z tym może to powstrzymywać dziecko od umniejszania jego wartości w obecności innych. Może też pomóc dziecku w podejmowaniu korzystnych decyzji bez zamykania się.

Znaczenie proszenia o pomoc

Rozmawiaj z dzieckiem o tym, jak ważne jest proszenie o pomoc. Prośba o pomoc nie czyni nikogo słabym ani mniej zdolnym społecznie czy pod względem osobowości. Ważne jest, aby przekazać to przesłanie dziecku, bez względu na to, czy padło ono ofiarą nękania czy nie. To pomoże mu działać, zanim ktoś spowoduje szkody emocjonalne w jego umyśle.

Poczucie własnej wartości dziecka

Wzmacniaj poczucie własnej wartości u dziecka w równoległy i stały sposób. Szkody emocjonalne u ofiar prześladowań to często pozbawienie tożsamości. Z tego powodu ważne jest, aby wzmacniać ich obraz siebie, który widzą codziennie, bez popadania w nadmierne pochwały.

Jak widać, dzieci i rodziny, które padły ofiarami zastraszania, bardzo cierpią. Dlatego ważne jest, aby okazywać wzajemne zrozumienie i współczucie wobec bólu, jaki rodzi ta sytuacja.

Równie ważne jest kształcenie dzieci pod względem wartości szacunku i koncepcji „zero tolerancji” dla przemocy i okrucieństwa. Z pewnością najlepszym sposobem na to jest rozmowa z młodym człowiekiem i dawanie mu dobrego przykładu.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.