Stawanie się dorosłym

Ludzie stają się dorośli, gdy osiągną pewien wiek prawny. Nie musi to jednak oznaczać, że zaczynają zachowywać się w sposób, a nawet myśleć w sposób, który można by nazwać dojrzałym. Ile razy widziałeś lub miałeś do czynienia z ludźmi, którzy pomimo zaklasyfikowania jako “dorośli”, nadal zachowują się tak, jakby byli nastolatkami lub, co gorsza, jakby byli dziećmi? Stawanie się dorosłym to proces.

Wiek chronologiczny nie jest precyzyjnym wyznacznikiem dorosłości. Dorosłość zależy również od integralnego rozwoju innych komponentów lub wymiarów istoty ludzkiej. Każda osoba osiąga dorosłość w różnym wieku, we własnym tempie i czasie.

Stawanie się dorosłym

Na poziomie socjologicznym możemy powiedzieć, że dana osoba jest dorosła, kiedy jest w stanie się utrzymać, nawiązała ważny związek lub stworzyła sobie dom. Te kryteria nie są wystarczające do zdefiniowania dorosłości. Istnieją inne zmienne, które także mają wpływ, takie jak dojrzałość psychologiczna.

Osiągnięcie tego typu dojrzałości zależy od powiązania i utrwalenia różnych konstytutywnych elementów ludzkiego życia. Obejmuje to budowę tożsamości, niezależności emocjonalnej i finansowej, rozwój systemu wartości oraz ustanowienie zdrowych relacji.

W konsekwencji początek dorosłości nie jest determinowany zewnętrznymi kryteriami, takimi jak wiek metrykalny czy status prawny, ale wewnętrznymi wskaźnikami, takimi jak poczucie autonomii, samokontroli i osobistej odpowiedzialności. Jest to bardziej stan psychiczny niż konkretne wydarzenie (Shanahan, Porfeli i Mortimer, 2005).

Trzy cechy, które czynią Cię dorosłym

Dorosłość określają trzy kryteria:

• Przyjmowanie własnych obowiązków.
• Podejmowanie niezależnych decyzji.
• Uzyskanie niezależności finansowej (Arnett, 2006).

W krajach uprzemysłowionych więcej czasu spędza się na osiągnięciu tych celów, a obecnie podąża się bardziej zróżnicowanymi ścieżkami niż w przeszłości.

1. Przyjmowanie własnych obowiązków

Stajesz się dorosły, kiedy jesteś w stanie “przeżyć” swoje życie. Dzieci i młodzież mają inne osoby, które zajmą się ich podstawowymi potrzebami, takimi jak jedzenie, odzież i bezpieczeństwo (dom). Jednak kiedy stajesz się dorosły, musisz sam się tym zająć.

Co więcej, kiedy wkraczasz w ten nowy etap, akceptujesz fakt, że życie nie oznacza, że ktoś się Tobą opiekuje, problemy nie rozwiązują się same i że aby stawić czoła podstawowym sytuacjom, musisz przejąć inicjatywę.

Zdajesz sobie również sprawę, że jesteś w stanie zaakceptować swoje obowiązki jako obywatel, dziecko, przyjaciel, student lub pracownik. W efekcie zaczynasz akceptować, że nikt poza Tobą nie jest odpowiedzialny za Twoje życie.

2. Podejmowanie samodzielnych decyzji

Stajesz się dorosły, gdy przestajesz podejmować decyzje z powodu presji zewnętrznej i nie pozwalasz już na manipulowanie sobą, gdy musisz dokonywać ważnych wyborów. Rozwijasz krytyczne myślenie, zaczynasz myśleć samodzielnie i analizujesz rzeczywistość przed podjęciem ważnych decyzji.

Jako osoba dorosła jesteś odpowiedzialny za podejmowanie decyzji, ponieważ jesteś świadomy ich i ich możliwych konsekwencji. Bierzesz za nie pełną odpowiedzialność, ponieważ postępowałeś według własnych kryteriów, pragnień i wartości.

3. Uzyskanie niezależności finansowej

Niezależność finansowa jest konieczna, kiedy stajesz się dorosły. Bycie niezależnym oznacza, że musisz radzić sobie z typowymi kosztami autonomicznego życia. Są to na przykład żywność, mieszkanie, sprzęty czy odzież. Ten rodzaj niezależności pozwala iść naprzód z większą autonomią i wolnością.

Jeśli nie masz niezależności finansowej, niekoniecznie oznacza to, że nie jesteś dorosły. W końcu dorosłość zależy od interakcji różnych czynników i nie jest definiowana przez manifestację tylko jednego.

Ponadto istnieją pewne okoliczności, które mogą utrudnić niezależność finansową, nawet jeśli jej pragniesz. Na przykład bezrobocie i brak możliwości rozwoju gospodarczego.

Wschodząca dorosłość

Przejście z dzieciństwa w dorosłość nie następuje od razu. Jest to suma wielu części. Całkowita transformacja to stopniowy proces, który rozwija się przez kilka lat.

Przed wejściem w dorosłość przechodzisz przez pośredni okres rozwoju, który jest znany jako wyłanianie się dorosłości. To faza przejściowa między dojrzewaniem a dorosłością.

W tym okresie rozwoju zaczynasz uruchamiać inicjatywy, w których jesteś dostawcą, a nie odbiorcą. Obejmuje to konsolidację Twoich wartości i zachowań w celu promowania dobrego samopoczucia innych. Stajesz się również odpowiedzialny i rozszerzasz swoje obowiązki poza te, które dotyczą tylko Ciebie.

Pięć cech wschodzących dorosłych

Wschodząca dorosłość charakteryzuje się następującymi cechami:

• Eksploracja tożsamości. Zaczynasz myśleć o tym, kim jesteś, do czego chcesz dążyć i jakie życie chcesz mieć.
• Niestabilność. Lata po ukończeniu szkoły średniej są naznaczone wielokrotnymi zmianami miejsca zamieszkania.
• Autofokus. Uwolniony od szkolnej rutyny, zastanawiasz się nad tym, co chcesz robić, dokąd chcesz podążać i z kim chcesz być.
• Poczucie bycia pośrodku. Czujesz się odpowiedzialny za wiele rzeczy w swoim życiu, ale nie jesteś jeszcze dorosły.
• Możliwości. Wierzysz, że masz duże szanse na lepsze życie niż Twoi rodzice.

W końcu stajesz się dorosły nie przez osiągnięcie pewnego wieku, ale kiedy budujesz swoją tożsamość, rozwijasz samokontrolę, zdobywasz niezależność oraz podejmujesz samodzielne i odpowiedzialne decyzje. Ponadto rozwijasz własny system wartości i możesz nawiązywać dobre relacje.