Sokrates: biografia ojca filozofii

Sokrates był jednym z najsłynniejszych ludzi w historii całej ludzkości. Wielu uważa, że to on zjednoczył działalność filozoficzną i dzięki niemu zaczęła się kształtować myśl zachodnia. Uważany jest za ojca filozofii i największego z greckich myślicieli.

Polityka i etyka jako dziedziny myśli zaczęły się od Sokratesa. Był przede wszystkim człowiekiem, który lubił inteligentnie kwestionować różne rzeczy i dyskutować. Co więcej, nie brał niczego za pewnik. Jednak to sprawiło, że stał się obiektem krytyki i prześladowań. Niewiele osób tolerowało jego pytania. Było tak, ponieważ ujawniały kruchość wiedzy i argumentów współczesnych mu ludzi.

” Wiem, że nic nie wiem.”

-Sokrates-

Sokrates odcisnął również wielki ślad na świecie swoją metodą analizy, dialektyką i strategią nauczania. Były one znane jako majeutyka lub metoda sokratejska. Był myślicielem, który nie był zainteresowany postulowaniem prawd, ale badaniem samych podstaw myśli. Ponadto uważano, że ma wspaniałe poczucie humoru.

Wczesne lata Sokratesa

Sokrates urodził się w Atenach w 470 pne. Jego ojciec nazywał się Sofronisco. Był kamieniarzem i brał udział w budowie Partenonu. Mówi się, że kiedy urodził się jego syn, skonsultował się z Wyrocznią Delficką, która poradziła mu, aby pozwolił Sokratesowi rozwijać się we własnym tempie, bez sprzeciwiania się jego woli i tłumienia impulsów. Matką Sokratesa była położna Fainarete, którą filozof uważał za swojego mentora.

Na początku Sokrates poświęcił się temu samemu zawodowi, co jego ojciec. Wyrzeźbił nawet kilka posągów, które znajdowały się przy wejściu do Akropolu. Otrzymał podstawowe wykształcenie, jak przystało na kogoś o jego statusie. To Archelaus wprowadził go w filozofię.

Sokrates był także żołnierzem piechoty podczas wojny peloponeskiej, w której walczył wykazując się wielką odwagą. Ożenił się młodo, z Xantipą – kobietą, która słynęła ze swojego złego charakteru. Mówiono, że ich związek był dość trudny. Nie jest jednak jasne, czy był tak skomplikowany, jak niektórzy sądzili.

Genialny, ale skromny człowiek

Fizyczny wygląd Sokratesa był dla innych powodem do ośmieszenia go, ponieważ nie był przystojnym mężczyzną. Ponadto miał bardzo ascetyczny styl bycia. Zawsze nosił ten sam płaszcz i prowadził skromne życie. Było to jednak celowe. W każdym razie wkrótce stał się znany ze swojej wielkiej inteligencji. Zasłynął w szczególności ze swoich pytań.

Jego metoda, maieutyka, polegała na formułowaniu jednego pytania po drugim. W ten sposób powstał spójny dyskursywny wątek odpowiedzi. Wkrótce Sokrates stał się sławny w Atenach dzięki umiejętności zagłębiania się w każdy temat. Z tego powodu gromadził wielu zwolenników.

Tak naprawdę to, co robił Sokrates, było kwestionowaniem „rzeczy pewnych”. Jego zwolennicy pokochali go przez to, że mogli aktywnie uczestniczyć w budowaniu wiedzy i idei.

Jego najwspanialszym uczniem był Platon. Właściwie to dzięki temu drugiemu udało się odzyskać znaczną część myśli sokratejskiej. Sam ojciec filozofii nigdy nie pisał o swoich metodach.

Zbrodnia historyczna

Filozof, który sprawił, że wszyscy wątpili we wszystko, nie był postrzegany przychylnie przez tych, którzy próbowali narzucać prawdy absolutne. Sokrates nie był lubiany przez możnych.

Mówi się, że zamożny Ateńczyk chciał go zatrudnić, by kształcił jego syna. Filozof poprosił go o zapłatę 500 drachm. Ateńczykowi wydawało się to jednak przesadą. Twierdził, że może kupić osła za takie pieniądze. Sokrates poradził mu, żeby kupił zwierzę – miałby wtedy w domu dwa osły.

U szczytu sławy ludzie zaczęli być podejrzliwi wobec Sokratesa. Został oskarżony o zły wpływ na młodzież. Ku zaskoczeniu wszystkich, nie obronił się swoimi wielkimi zdolnościami dialektycznymi. Uważał, że prawa i orzeczenia sędziów powinny być przestrzegane, niezależnie od tego, czy się z nimi zgadza, czy nie.

Sokrates został skazany na śmierć poprzez otrucie. Mówi się, że Xantipa, jego żona, odwiedziła go i płakała nad jego losem.

Filozof zapytał ją, dlaczego rozpacza. Kobieta odpowiedziała, że nie może patrzeć, jak ukochany umiera z powodu błędnego osądu. Odpowiedział: „Czy czułabyś się lepiej, gdybym umarł za sprawiedliwy wyrok?” Jego śmierć wywołała oczywiście poruszenie wśród jego zwolenników.