Jeśli pewnego dnia rozpoznasz we mnie smutek, nie mów nic, po prostu mnie kochaj. Czasem, gdy jestem złamana w środku, nie potrzebuje nikogo, by z powrotem mnie poskładać. Potrzebuje kogoś, kto będzie ze mną, dopóki ja się składam w całość. Dlatego mój smutek nie musi być koniecznie uzdrowiony.
Jeśli kiedykolwiek dostrzeżesz smutek w moim spojrzeniu, nie ścigaj mnie, by zapytać, czy wszystko w porządku, jak się czuję lub dlaczego tak się czuję. Proszę, najpierw spróbuj mnie ogarnąć ciepłem swojej obecności. Nie pytaj się o nic, daj się tylko przytulić.
Ponieważ gdy jestem smutna, gdy smutek boli, a umysł zostaje zablokowany, chcę tylko pozostać sama, wiedząc, iż ktoś jest ze mną. Nie mów, żebym nie była smutna, żebym nie płakała ani się nie zamykała w swoim własnym świecie. (Zolpidem)
Jeśli pewnego dnia zobaczysz jak płaczę, przypomnij mi, że jesteś, połóż rękę na moim ramieniu i pogadaj ze mną, nawet jeśli będziemy mówić tylko o czasie. Ponieważ Twojej obecności wystarczy, bym odczuła domowy komfort.
Jeśli pewnego dnia rozpoznasz we mnie smutek, nie uciekaj od niego. Nie dawaj mi do wiadomości, że jestem niepożądana. Nie pozwól mi poczuć się zbędną ani bezużyteczną. Ponieważ jeśli nie możesz tolerować moich cieni, nie zasługujesz, by cieszyć się moim światłem.
Przypomnij mi, że cierpienie, którego doświadczam, pomaga mi badać własny wewnętrzny świat, oddychać i porządkować moje myśli.
Jeśli pewnego dnia zobaczysz, że jestem smutna i nie będziesz wiedział, co robić, po prostu mnie zostaw, bym uświadomiła sobie, że jestem ważna. Szanuj moją potrzebę wejścia wewnątrz siebie, zaakceptowania siebie, zbadania swojego wnętrza.
Nie pozwól mi zablokować mojego smutku, gdyż pomoże on przemyśleć i przeanalizować mój własny świat.
Jeśli pewnego dnia dostrzeżesz we mnie smutek, nie mów nic. Tylko mnie kochaj. Jeśli znajdziesz mnie w samotności ciemnej nocy, nie pytaj mnie o nic, po prostu bądź ze mną. Jeśli nie patrzę na Ciebie, nie myśl o tym, po prostu mnie zrozum. Jeśli potrzebujesz miłości, nie bój się, po prostu mnie kochaj.
Jeśli pewnego dnia poczuję się smutna, spróbuję z Tobą porozmawiać, gdy będę miała na to dość sił. Spróbuję poczuć się ważną, zaakceptować niuanse i docenić dobroć oraz uczucie tkwiące w tym fakcie, że trzymałeś mnie, kiedy tego potrzebowałam.
Smutek i znaczenie dzielenia się tym listem
Tą wiadomość może napisać każdy człowiek, gdy doświadcza trudnych czasów. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy dziećmi, czy już dorosłymi. Przytulanie bez zadawania pytań pomaga nam znormalizować własne emocje i odebrać wiadomość przekazywaną w ten sposób.
Abyśmy mogli zaufać sobie, konieczne jest, by ludzie wokół nas nie osądzali ani nie patrzyli z pogardą na nasz emocjonalny stan; aby nasza wartość nie była określana w oparciu o nasze cierpienie.
Istnieją pewne przytulenia, spojrzenia oraz setki gestów, które są w stanie przekazać wiadomość. Społeczna i emocjonalna reakcja innych ludzi na nasz smutek dociera głęboko do naszej istoty.
Jeśli reakcją ludzi wokół nas będzie odrzucenie, prawdopodobnie dojdziemy do wniosku, że nie wszystkie emocje są warte szacunku. To często skutkuje tworzeniem fałszywej tożsamości, która polega na byciu nadmiernie szczęśliwym i optymistycznym.
Ale smutek również jest częścią nas oraz naszych okoliczności, które są głęboko zranione przez wszystkie niuanse wewnątrz nas. Dlatego, jeśli kiedykolwiek zobaczymy, że ktoś obok jest smutny, nie powinniśmy go odrzucać. Należy zachowywać w sposób, w jaki chcemy, by inni zachowywali się wobec nas. Nie mniej, nie więcej.
