Pregoreksja – lęk przed przybieraniem na wadze przez ciążę

Kiedy kobieta jest w ciąży, zwykle przybiera na wadze od 9 do 13 kilogramów. Chociaż z każdą kobietą jest inaczej, to po pierwszym trymestrze matka zyskuje około 1 kilograma miesięcznie. U niektórych kobiet w ciąży pojawia się jednak pregoreksja.

Ich utrata masy ciała lub brak przybierania na wadze, a także brak niezbędnych składników odżywczych, uniemożliwia prawidłowy wzrost płodu. Dlatego, pomimo faktu, że jest tylko garstka takich przypadków, następstwa jakie niesie za sobą pregoreksja mogą stać się bardzo poważne, zarówno dla matki, jak i dla płodu.

Pregoreksja – jak matki unikają przybierania na wadze

Pregoreksja łączy w sobie słowa “ciąża” (“pregnancy” z ang.) i “anoreksja”. Jest to zaburzenie odżywiania, które dotyka kobiet w ciąży. Te kobiety rozwijają irracjonalny lęk przed przybraniem na wadze w okresie ciąży. Kobiety z pregoreksją czują, że chcą utrzymać swoją masę ciała. Tak bardzo, że robią przeróżne rzeczy, tylko po to, aby zachować swoją figurę.

Takie kobiety decydują się ograniczyć to, co wkładają do ust do maksimum, przechodząc na hipokaloryczne i bardzo restrykcyjne diety. Unikają jedzenia z dużą ilością węglowodanów i tłuszczów i pozbawiają się wszelkiego rodzaju “zachcianek” charakterystycznych dla ich stanu.

Ponadto ćwiczą w nadmierny, obsesyjny sposób. Co więcej, stosują praktyki przeczyszczające po objadaniu się, takie jak wymioty, a nawet środki wywołujące biegunkę. Jest to bardzo niebezpieczne!

Czy pregoreksja zdarza się tylko kobietom, które wcześniej walczyły z anoreksją?

Jest możliwe, że kobieta w ciąży rozwija pregoreksję, bez posiadania historii z zaburzeniami odżywiania. Jednak nie jest to normą. Najczęściej zdarza się to, jeśli wcześniej miałaś problemy z zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja lub bulimia. Jednak zaburzenie odżywiania w przeszłości nie oznacza, że rozwinie się ono w czasie ciąży, chociaż takie ryzyko wzrasta.

Zaburzenie to jest spowodowane czynnikami psychologicznymi, biologicznymi i interpersonalnymi, które predysponują kobiety do rozwoju takiego zaburzenia.

Pregoreksja i jej objawy

Werbalnie często wiemy, że ciężarna kobieta cierpi na tę chorobę, ponieważ unika mówienia o swojej ciąży, zaprzecza swojemu problemowi z samooceną i odrzuca swój stan, a także zmiany zachodzące w jej ciele. Wszystko to jest wynikiem uczucia strachu i niepokoju związanego z przybraniem na wadze. Przede wszystkim wierzy, że jeśli o tym nie mówi, to nie istnieje.

Fizycznie, to uderzające jak mało na wadze przybiera kobieta z tym zaburzeniem podczas ciąży, lub gdy może nawet schudnąć. Jest to najbardziej widoczne w drugim trymestrze ciąży, ponieważ właśnie wtedy najbardziej zauważamy zmiany zachodzące w ciele.

Ponadto dieta niskokaloryczna, nadmierna aktywność fizyczna i praktyki przeczyszczające mogą powodować zawroty lub bóle głowy i nadmierne zmęczenie. To także sprawia, że kobieta ma trudności z koncentracją i spaniem. Wszystkie te objawy nie tylko zwiększają prawdopodobieństwo zagrożenia ciąży. Mogą również powodować problemy podczas porodu i późniejszego rozwoju dziecka.

Konsekwencje pregoreksji dla matki

Skutki tego zaburzenia, z jednej strony, mają związek ze złym odżywianiem. Należą do nich niedożywienie, anemia, bradykardia, arytmie, nadciśnienie, utrata włosów lub bardzo sucha i popękana skóra. Oprócz tego musimy przyjrzeć się konsekwencjom jakie ma pregoreksja dla ciąży.

Spadek podstawowych minerałów z powodu niewystarczającego spożycia pokarmu może spowodować odwapnienie kości, co z kolei może powodować niską produkcję mleka. Gdy dziecko się urodzi, matka będzie miała trudności z podaniem wystarczającej ilości mleka, aby zaspokoić jego potrzeby.

Co więcej, płyn owodniowy kobiety będzie miał niewielką objętość – jest to niezbędny płyn dla płodu, który otacza go i chroni przed zewnętrznymi obrażeniami. Ponadto łożysko może się odłączyć. Jeśli tak się stanie, sprawy mogą stać się bardzo poważne, szczególnie jeśli stanie się to w trzecim trymestrze.

Jak pregoreksja wpływa na płód?

Odżywianie matki ma kluczowe znaczenie dla rozwoju płodu. Konsekwencje złego odżywiania płodu są naprawdę niebezpieczne. Pregoreksja zwiększa szanse powikłań podczas porodu. Na przykład niewydolność oddechową, niską masę urodzeniową lub bardzo słaby wynik w skali Apgar. Może również powodować przedwczesne porody (przed 37 tygodniem ciąży), wady rozwojowe płodu, zmiany neurologiczne, ADHD lub upośledzenie umysłowe.

W przypadku, gdy matka miała poważne przemieszczenie łożyska, dziecko najprawdopodobniej będzie miało problemy ze wzrostem. Pregoreksja zwiększa także szanse na śmierć dziecka w pierwszym miesiącu życia, a także poronienia.

Kompleksowe leczenie

Sposób, w jaki jesz, jest tak samo ważny jak to ile jesz w czasie ciąży. Jeśli nie jesz więcej, musisz jeść lepiej. Kobiety w ciąży powinny zwracać uwagę na swoją dietę, ale nie powinny mieć obsesji na jej punkcie. Im szybciej wykryje się pregoreksję, tym lepiej. Jeśli zostanie szybko wykryta, bardziej prawdopodobne jest, że konsekwencje nie spowodują nieodwracalnych szkód dla matki i dziecka.

Biorąc pod uwagę, że pregoreksja jest zaburzeniem psychicznym, musi ją leczyć multidyscyplinarny i wyspecjalizowany zespół. Razem z psychiatrą, położną, dietetykiem – specjalistą od żywienia i pielęgniarką mogą przeprowadzić kompleksowe i wszechstronne leczenie.

Najlepiej jest stworzyć rozluźnioną i pozbawioną stresu atmosferę podczas posiłków, a także normalizować ich harmonogram. Rodzina nie powinna zmuszać kobiety w ciąży do spożywania określonej ilości jedzenia. Może to być bardzo szkodliwe.

Zarówno otyłość, jak i skrajna szczupłość powodują ryzykowne ciąże. Dlatego najlepszą rzeczą jest zrównoważona i zróżnicowana dieta w tym okresie. Poza tym dobrze jest regularnie ćwiczyć, na przykład jogę, pilates lub chodzenie. Estetyka nigdy nie powinna być traktowana priorytetowo, gdy stawką jest zdrowie. Zwłaszcza kosztem zdrowia dziecka!