Pokolenie bumerangów: dzieci wracają się do rodziców

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Napisany przez Alejandro Rodríguez

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Jednym z najszybciej rozwijających się trendów w świecie zachodnim jest pokolenie bumerangów. To pokolenie reprezentuje dzieci, które wracają do swoich rodziców po pewnym okresie niezależności. Bycie niezależnym może również oznaczać kilka różnych rzeczy w tym kontekście. Być może właśnie mieszkali w akademikach w czasie studiów lub są starsi i musieli wrócić, ponieważ stracili pracę.

Niektórzy eksperci twierdzą również, że młodzi ludzie, którzy są przynajmniej częściowo uzależnieni finansowo od swoich rodziców tworzą część trendu jakim jest pokolenie bumerangów. Ta grupa może mieć własne domy, ale otrzymują wsparcie finansowe od swoich rodziców.

Trend ten gwałtownie wzrósł w krajach Europy Zachodniej i Ameryce Północnej w ciągu ostatnich kilku lat. Z drugiej strony nie był aż tak duży w innych częściach świata, jak Europa Wschodnia i Azja. Tak czy inaczej, cała ta koncepcja byłaby nie do pomyślenia nie tak dawno temu. Co dokładnie spowodowało, że powstało pokolenie bumerangów?

Pokolenie bumerangów: czy to dobrze czy źle?

Jest kilku ekspertów, którzy postanowili skupić się na badaniu pozytywnego ich zdaniem zjawiska dużej ilości dzieci wprowadzających się do rodziców. Twierdzą, że ci młodzi ludzie nie boją się prosić o pomoc, co może oznaczać, że mają wyższy poziom inteligencji emocjonalnej. Mówią też, że może to oznaczać lepsze relacje z ich rodzinami niż było to u poprzednich pokoleń.

Jednak większość ludzi badających to zjawisko nie podziela tego optymizmu. Istnieje mnóstwo możliwych aspektów, które powodują, że pokolenie bumerangów rośnie w siłę. Oto najbardziej prawdopodobne i najważniejsze:

• Wysoka stopa bezrobocia wśród młodych ludzi i wzrost kosztów utrzymania.
• Niezdolność pokolenia millenialsów do przystosowania się do realiów życia.

Wysokie wskaźniki bezrobocia i wzrost kosztów utrzymania

Nie jest tajemnicą, że rynek pracy nie znajduje się w najlepszym momencie. Po recesji gospodarczej w 2008 r. (Zwanej także “wielką recesją”, ponieważ jest to najgorsza sytuacja od czasu Wielkiego Kryzysu w 1929 r.), Wiele miejsc pracy zostało wyeliminowanych, a znalezienie pracy stało się znacznie trudniejsze.

Wpływa to na każdą grupę w społeczeństwie, jednak najbardziej dotyka młodych ludzi. Według oficjalnych danych, w Unii Europejskiej średnia stopa bezrobocia wynosi 15% dla osób poniżej 25 roku życia. W niektórych krajach takich jak Hiszpania, liczba ta jest zbliżona do 40%. Nie wspominając o innych czynnikach, które odgrywają rolę w niezdolności młodych ludzi do zarabiania na własne życie. Takie kwestie jak bycie niewykwalifikowanym do pracy i wyjątkowo niskie zarobki to także poważne problemy.

Jeśli dodasz inflację i wzrost kosztów utrzymania (szczególnie pod względem cen wynajmu) nie dziwi fakt, że wielu młodych ludzi decyduje się na wprowadzenie do rodziców. A więc, w większości przypadków głównym powodem, dla którego istnieje pokolenie bumerangów są trudności gospodarcze.

Niezdolność Millenialsów do przystosowania się do realiów życia

Jednak pieniądze nie są jedynym powodem, przez który młodzi ludzie dłużej mieszkają ze swoimi rodzicami. Jest tu wiele problemów ale niektóre, takie jak nadopiekuńcze rodzicielstwo, naprawdę dają się we znaki. Z tego powodu millenialsi nie są wystarczająco pewni siebie, aby rozpocząć niezależne życie.

Pewność siebie jest cechą, która zawsze była istotna w historii ludzkości. Jest to szczególnie ważne teraz ze względu na wszystkie zmiany zachodzące w naszym społeczeństwie. Jednak przepaść między oczekiwaniami millenialsów a rzeczywistością spowodowała, że ​​wielu z nich czuje się zagubionych. Są złapani między dwoma zupełnie różnymi sposobami patrzenia na świat:

• Sposób ich rodziców, ponieważ dla nich idea “zdobycia wykształcenia przyniesie ci dobrą pracę” wciąż jest prawdziwa.
• Sposób ich młodszego rodzeństwa, ponieważ zdali sobie sprawę, że w dzisiejszym świecie ten pomysł już nie działa.

Gdy podążają za radami swoich rodziców i zdobywają wykształcenie, wielu młodych ludzi nie może znaleźć pracy. Jednak ponieważ myślą, że świat wciąż jest taki jaki był 50 lat temu, postanawiają kontynuować naukę. Otrzymują tytuł magistra, uczą się języków, biorą udział w darmowych praktykach etc.

Konsekwencje tego wszystkiego? Mając prawie 30 lat, wielu młodych ludzi zarabia mniej niż 1000 euro miesięcznie w Europie mimo, że pracują 40 godzin tygodniowo (a czasami znacznie więcej). Co gorsza, większość z nich nie jest w stanie przystosować się do nowej rzeczywistości społecznej. Starają się osiągnąć taki sam styl życia jak ich rodzice, ale podążają za konspektem, który już nie działa.