Oznaki, że Twój partner ma unikający styl przywiązania

Każdy z nas wyniósł z dzieciństwa jakiś styl przywiązania, którego uczyliśmy się od narodzin. Czy wiesz, jak rozpoznać unikający styl przywiązania?
Oznaki, że Twój partner ma unikający styl przywiązania
Sofía Gimbert

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Sofía Gimbert.

Ostatnia aktualizacja: 17 maja, 2023

Unikający styl przywiązania może komplikować komunikację i więź między partnerami. To dlatego, że zwiększa prawdopodobieństwo trudności w nawiązywaniu bliskich, zdrowych i intymnych relacji. W poniższym artykule przyjrzymy się głównym oznakom wskazującym, że Twój partner przejawia ten rodzaj przywiązania i omówimy, jak powinieneś do tego podejść.

Teoria przywiązania Johna Bowlby’ego mówi, że jednostki są biologicznie zaprogramowane od urodzenia do nawiązywania więzi z innymi. Jednak unikający styl przywiązania charakteryzuje się potrzebą zachowania niezależności, unikania intymności w związkach i emocjonalnego rozłączenia.

Osoby z unikowym stylem przywiązania nauczyły się, że bliskość emocjonalna jest dla nich niebezpieczna i boją się utraty autonomii. W rezultacie unikają emocjonalnego angażowania się w relacje z innymi.

Unikowy styl przywiązania ma swoje korzenie w doświadczeniach z pierwszych lat życia. Mogła to być na przykład niedostępność emocjonalna rodziców, brak reakcji opiekunów na potrzeby dziecka lub poczucie opuszczenia. Ten brak połączenia prowadzi do rozwoju lęku przed intymnością i bycia zbyt zależnym od innych, co skutkuje tym konkretnym stylem przywiązania w dorosłych związkach.

Oznaki, że Twój partner ma unikający styl przywiązania

Jak rozpoznać, czy Twój partner ma unikający styl przywiązania? Musisz dowiedzieć się, czy wykazuje następujące sygnały.

1. Strach przed zaangażowaniem

Czy zauważyłeś, że Twój partner denerwuje się, gdy mówisz o zamieszkaniu razem lub ślubie? Jednym z najczęstszych objawów unikającego przywiązania jest strach przed zaangażowaniem. Osoby z tym stylem przywiązania mogą czuć się nieswojo lub być przytłoczone podczas omawiania przyszłych planów lub ustalania wspólnych celów.

2. Unikanie emocjonalnej intymności

Czy Twój partner wydaje się zachowywać dla siebie swoje uczucia i emocje? Osoby unikające przywiązania mają zwykle trudności z wyrażaniem siebie lub dzieleniem się swoimi najgłębszymi myślami i zmartwieniami. Takie zachowanie może sprawić, że bliscy poczują się pominięci lub emocjonalnie zdystansowani.

Para robi sobie selfie podczas przeprowadzki
Obawa przed wspólnymi planami na przyszłość jest ostrzeżeniem przed unikającym stylem przywiązania.

3. Nadmierna potrzeba przestrzeni i autonomii

Czy czujesz, że Twój partner potrzebuje zbyt dużo czasu dla siebie? A może szuka sobie zajęć, które odciągają go od Ciebie? Kolejny wskaźnik unikającego przywiązania wiąże się z potrzebą utrzymania naprawdę dużej przestrzeni prywatnej. Chociaż wszyscy potrzebujemy czasu dla siebie, ciągła chęć zachowania dystansu może być sygnałem ostrzegawczym.

4. Zachowania obronne

Czy Twój partner przyjmuje postawę obronną, gdy czuje się bezbronny emocjonalnie? Ta postawa może przybierać różne formy. Może to być na przykład sarkazm, ironia lub bierna agresja ze strony partnera. Takie zachowania reprezentują sposób, w jaki chroni się przed intymnością i utrzymują emocjonalny dystans w Waszym związku.

Co zrobić, jeśli Twój partner ma unikowy styl przywiązania?

Jeśli podejrzewasz, że Twój partner ma unikający styl przywiązania, istnieje kilka strategii, które możesz zastosować, aby poprawić komunikację i więź między Wami.

„Więź to energia, która istnieje między ludźmi, kiedy czują się widziani, słyszani i doceniani”.

-Brene Brown-

1. Zachęcaj do otwartej i szczerej komunikacji

Zachęć partnera, aby podzielił się z Tobą swoimi przemyśleniami i uczuciami; upewnij się, że zrobisz to samo. Otwarta i szczera komunikacja jest niezbędna do budowania zaufania i nawiązywania głębszej więzi emocjonalnej.

2. Szanuj jego potrzebę przestrzeni i autonomii

Chociaż ważne jest, aby wspierać bliskość emocjonalną, konieczne jest również poszanowanie potrzeby partnera dotyczącej przestrzeni i autonomii. Ustalcie te granice razem i znajdźcie równowagę w związku, by działał on dla Was obojga.

3. Bądź cierpliwy i wyrozumiały

Zmiana wzorców zachowań i przezwyciężenie unikającego stylu przywiązania wymaga czasu. Bądź cierpliwy i wyrozumiały dla swojego partnera, gdy razem pracujecie nad poprawą Waszego związku. Spróbuj zapewnić mu wsparcie emocjonalne i zrozumienie podczas tego procesu.

4. Rozważ psychoterapię indywidualną i terapię par

W niektórych przypadkach skorzystanie z pomocy psychologa jest korzystne w naprawie stylów przywiązania. Psychoterapeuta pomaga zidentyfikować destrukcyjne zachowania i wzorce komunikacji. Dostarczy również wskazówek, jak skutecznie je zmienić. Przydatna może być również terapia par.

Wzburzona kobieta unika swojego chłopaka
Partnerzy o unikającym stylu przywiązania często powstrzymują swoje uczucia i myśli.

Wniosek

Niewątpliwie przywiązanie unikające jest wyzwaniem dla każdego związku. Jeśli jednak potrafisz zidentyfikować oznaki tego podejścia i zastosować strategie, takie jak otwarta komunikacja, wzajemny szacunek i cierpliwość oraz, jeśli to konieczne, zewnętrzna pomoc psychologa, możesz poprawić więź emocjonalną między Wami i wzmocnić Wasz związek. Zrozumienie unikającego przywiązania i jego wpływu na Ciebie pomoże Ci być bardziej empatycznym i zrozumieć potrzeby i obawy Twojego partnera.

Pamiętaj też, że każdy związek jest wyjątkowy i to, co działa dla jednej pary, może nie działać dla innej. Dlatego Twoja gotowość do współpracy jest niezbędna w celu znalezienia rozwiązań, które dostosują się do Twoich konkretnych potrzeb i dynamiki. Wreszcie, współpraca i wzajemne zaangażowanie są zawsze kluczem do zdrowych i satysfakcjonujących długoterminowych relacji.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bowlby, J. (1979). The bowlby-ainsworth attachment theory. Behavioral and Brain Sciences, 2(4), 637-638.
  • Cassidy, J., & Shaver, P. R. (2016). Handbook of attachment: Theory, research, and clinical applications (3rd ed.). Guilford Press. https://www.guilford.com/excerpts/cassidy.pdf?t=1
  • Sheng, R., Hu, J., Liu, X. et al. (2022). Longitudinal relationships between insecure attachment and romantic relationship quality and stability in emerging adults: the mediating role of perceived conflict in daily life. Curr Psychol. https://doi.org/10.1007/s12144-021-02668-6

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.