Miłość do drugiej osoby bez poczucia bycia przez nią kochanym może być jednym z najtrudniejszych doświadczeń, jakie możemy przetrwać w naszym życiu. To jest właśnie ten moment, w której poznajemy na własnej skórze intensywność uczucia, jakim jest porzucenie, smutek i poczucie pustki.
Jeśli Twoja miłość jest pełna pasji, to takie doświadczenia mogą być niezwykle trudne, wręcz niemożliwe do zniesienia. Nie możemy w takim przypadku kochać kogoś w pełni, nie płacąc przy tym wysokiej ceny za konsekwencje, jakie takie uczucie może za sobą pociągać.
Kiedy kochamy drugą osobę, dotykamy praktycznie rzecz biorąc nieba. Żyjemy ogarnięci przez wspaniałe uczucie, że możemy sobie poradzić ze wszystkim. Nic innego nie ma tak naprawdę znaczenia.
Ale miłość ma także swoją drugą stronę. Tę, która sprawia, że czujesz się, jakby Twoje życie nagle przestało mieć sens lub zniknął wszelki cel i powód. Jakby wszystko, co zbudowałeś i czego doświadczyłeś straciło nagle całą wartość. Twoje sny i nadzieje obracają się w gruzy pozostawiając tylko gorycz i pustkę.
Naturalną tendencją, którą czujemy za każdym razem, kiedy przepełnia nas miłość jest ślepe podążanie krok w krok za osobą, którą kochamy. Fascynuje nas jej nieodparta atrakcyjność. Nie da się tego zatrzymać nie przechodząc zarazem przez jakąś formę bólu i cierpienia.
Możesz pokonać nieodwzajemnioną miłość
Rozczarowanie i ból nieodwzajemnionego uczucia może złamać naszą siłę woli i odporność emocjonalną. W efekcie pozostawi nas to zanurzonych w głębokiej desperacji lub rozpaczy.
Przez długi czas będzie Cię prześladować świadomość tego, że tak głębokiego uczucia nie będziesz w stanie zaoferować żadnej innej osobie. Możesz je czuć wyłącznie wobec tej jednej konkretnej osoby, tej, którą tak kochasz lub kochałeś.
To jest bardzo powszechne uczucie. Często towarzyszy mu głęboki, rozdzierający smutek, który ciągnie się za Tobą przez długi czas. Czujesz się wtedy pełen beznadziejności, nie potrafisz znaleźć w sobie motywacji i siły do dalszego życia.
Jednak musisz pamiętać o tym, że nie jesteś pierwszą, ani jedyną osobą, która przechodzi przez ten proces. Naprawdę mnóstwo osób albo właśnie teraz doświadcza takiego samego smutku i poczucia osamotnienia związanego z tym, że nasza miłość nie jest odwzajemniona, albo ma to już za sobą. Ale musisz wiedzieć o tym, że ten ból zniknie z czasem.
Uczysz się żyć w zupełnie inny sposób. Zapewne staniesz się silniejszy. Takie doświadczenie z pewnością będzie w stanie Cię nauczyć, że mimo wszystko zawsze będziesz w stanie prędzej czy później odzyskać radość i szczęście z życia.
Ponieważ nasza tożsamość i pragnienie życia nie zależą od nikogo, tylko od nas samych.
Miłość jest zawsze warta poświęceń
Miłość w ostatecznym rozrachunku i w każdym przypadku zawsze będzie warta wszelkich wcześniejszych problemów i cierpienia. Jest ona po prostu oznaką tego, że żyjemy. To wyjątkowe i niepowtarzalne doświadczenie, które zmienia nasz świat i nasz sposób postrzegania otaczającej nas rzeczywistości.
dobywamy wyjątkową wrażliwość, która pomaga nam docenić i smakować każdy akt kochania innej osoby. Piękno staje się bardziej intensywne, a nasze emocje są bardziej rozpoznawalne, dzięki czemu łatwiej będzie nam je identyfikować.
Kiedy naprawdę zależy nam na kimś, oznacza to, że dzielimy się z tym kimś naszą intymnością, rozpoznajemy sterylną czystość i piękno tego wspaniałego uczucia, jakim jest miłość. Odkrywamy nowe aspekty rzeczywistości, na które wcześniej nie zwracaliśmy uwagi i zdobywamy o wiele większą wiedzę o nas samych.
Miłość pozwala nam otworzyć się na wszystko to, co ukazuje nam wspaniałe piękno tego uczucia. I dopiero dzięki niej możemy poczuć się, jak bardzo jesteśmy uprzywilejowani mogąc rozkoszować się miłością w całym jej majestacie.
Nie zawsze jesteśmy przygotowani na miłość
Miłość przychodzi do tych, którzy są na nią przygotowani. Nawiedza ludzi, którzy w swoim życiu zarezerwowali dla niej miejsce. Są to osoby, które mogą pozwolić sobie na dodanie tego wspaniałego uczucia do każdego aspektu ich egzystencji.
Oczywiście potocznie mówi się, że miłość przychodzi znienacka – nie jest to jednak prawda. Miłość, która nas wyprzedza jest niezwykłym wręcz przywilejem i darem, niezależnie od osoby, którą kochamy i tego, czy odwzajemnia nasze uczucia. Ale aby w pełni ją docenić, musimy być na nią przygotowani.
Aby móc w pełni pojąć miłość, trzeba mieć szczególne predyspozycje w postaci pełnej, emocjonalnej otwartości na świat. Musi istnieć połączenie wewnętrzne z wrodzoną wrażliwością. Dopiero wtedy będziemy w stanie doświadczać całego świata wrażeń, które przynosi ze sobą miłość.
Kiedy jednak nadejdzie ból i cierpienie rozdzierające nasze serce, a my nie będziemy w stanie zrozumieć jego przyczyny, musimy pamiętać o tym, że nie ma możliwości zrzucenia winy na kogoś lub na coś.
Nic konkretnego przecież nie wzbogaciło naszej zdolności do kochania drugiej osoby. Miłość przyszła sama i odejdzie także sama.
Po prostu musimy zrozumieć, że chodzi w tym wszystkim wyłącznie o samo uczucie. W każdej chwili może ono wygasnąć i zniknąć. Powinniśmy zatem wykorzystać je w pełni, gdy jeszcze trwa. Powinniśmy żyć i doświadczać go w pełni, bez obaw i nieufności. Musisz pozwolić sobie na miłość, aby móc kochać drugą osobę.
A to z kolei polega na tym, aby cały nasz przepływ energii i odczuwane emocje stały godne naszej miłości.
Bo miłość jest stanem absolutnej czystości duszy. Nasz wewnętrzny ogień staje bardziej intensywny, tak jak nigdy dotąd. To oddech duszy, przenikliwy szept, który nadaje sens naszemu życiu…