Leki Z: w jaki sposób działają?

Czym są leki Z? Czym różnią się od innych środków hipnotycznych? Jakie mają skutki uboczne? Dowiesz się w tym artykule.

Leki Z różnią się od innych środków nasennych czasem działania i skutkami ubocznymi. Istnieją trzy  rodzaje leków Z: zolpidem, eszopiklon i zaleplon. Są jednymi z wielu leków stosowanych w leczeniu bezsenności. Leki Z powodują jednak niewielkie lub zerowe zmiany w architekturze snu.

Bezsenność ma wiele przyczyn. Może być zaangażowana w pojawienie się, zaostrzenie lub nawrót wielu zaburzeń psychicznych. Może to być również znak, że coś po prostu jest nie tak. W końcu sen jest podstawową potrzebą człowieka, a badania sugerują, że dorośli powinni spać od siedmiu do dziewięciu godzin na dobę.

Architektura snu

Sen jest procesem fizjologicznym regulowanym przez hormony łączące się i rozłączające w dużym obwodzie elektrycznym i chemicznym. Kiedy mówimy o architekturze snu, mamy na myśli fazy, przez które przechodzi mózg, od czuwania do snu.

• Faza I lub odrętwienie. Pojawia się lekki sen, mięśnie zaczynają się rozluźniać, a oczy poruszają się powoli.
• Faza II czyli lekki sen. Częstość akcji serca i oddechów spada, temperatura jest stała, a oczy prawie się nie poruszają.
• Faza III lub przejście. Faza, w której mózg przygotowuje się do głębokiego snu. Mięśnie są rozluźnione i pojawiają się fale charakterystyczne dla głębokiego snu, znane jako fale delta.
• Faza IV czyli głęboki sen. Spowalnia oddech i tętno. Dominują fale delta. Nazywa się to regenerującą fazą snu.
• Faza V lub faza REM. Nazywa się tak, ponieważ jest to faza, w której pojawia się sen. Kiedy śnisz, Twoje oczy poruszają się w taki sposób, jakbyś w rzeczywistości oglądał to, o czym śnisz.

Sen to proces cykliczny. Mózg potrzebuje około 90 minut, aby przejść z fazy I do fazy V. Fazy te powtarzają się przez zwykłe osiem godzin snu. Dlatego z reguły każdą z tych faz przechodzi się około pięć razy w ciągu nocy.

Podejście do neurobiologii snu

To, czy śpisz, czy czuwasz, zależy od otrzymywanych bodźców i stopnia aktywacji. W Twoim mózgu znajdują się cząsteczki zwane neuroprzekaźnikami, które są odpowiedzialne za regulację mechanizmów, które sprawiają, że nie śpisz. Są to molekuły, które kontrolują stopień i rodzaj aktywacji.

Neuroprzekaźniki i receptory

Neuroprzekaźnik jest rodzajem klucza. Przełączniki snu i czuwania regulują dwa kluczowe neuroprzekaźniki: histamina i GABA.

• Histamina. To jeden z neuroprzekaźników regulujących czuwanie. Kiedy w Twoim systemie jest dużo histaminy, nie śpisz. Kiedy jest jej mało, czujesz się śpiący. Dlatego leki przeciwhistaminowe, które możesz brać na grypę, powodują senność. Zmniejszają ilość histaminy w obszarach mózgu odpowiedzialnych za sen.
• GABA. Ten neuroprzekaźnik działa w sposób odwrotny do histaminy. Dzięki temu sprawia, że zasypiasz. GABA jest neuroprzekaźnikiem hamującym, ponieważ “wyłącza” obszary mózgu odpowiedzialne za czuwanie.

Mechanizmy uśpienia i budzenia

Twój mózg i jego funkcje to pełen obwodów układ elektryczny. W neurobiologii obwód kontrolujący sen i czuwanie jest znany jako wstępujący siatkowy system aktywacji . System ten zawiera włączniki i wyłączniki:

• Wyłącznik. Jest to obszar mózgu odpowiedzialny za zasypianie. W efekcie jest promotorem snu. Znajduje się w brzuszno- bocznych jądrach przedwzrokowych (VPO) w podwzgórzu. Kiedy ten region jest aktywowany, wytwarza neuroprzekaźnik, GABA.
• Wyłącznik zasilania. Ten region ma przeciwną funkcję. Kiedy jest aktywowany, wytwarza neuroprzekaźnik histaminy, przez co budzisz się ze snu. Znajduje się w jądrach guzkowo-sutkowych (NTM) podwzgórza.

Mechanizmy te działają w szczególny sposób. Są znane jako mechanizmy flip-flop. Nie mogą być jednocześnie włączone lub wyłączone. Kiedy jeden jest włączony, drugi musi być wyłączony i na odwrót.

W Twoim mózgu znajduje się wiele kluczy do wielu zamków. Zamek, który omawiamy dzisiaj ze względu na jego związek z lekami Z, nazywa się GABA-A. Receptor lub zamek GABA-A działa wyjątkowo dobrze dla neuroprzekaźnika lub klucza GABA. Tak więc, gdy GABA i GABA-A łączą się, jak klucz przekręcony w zamku, wytwarzają sen.

Ponadto Twój mózg reaguje również na ilość światła w Twoim otoczeniu. Kiedy jesteś w jasnym miejscu lub jest dzień, światło powoduje wyłączenie części mózgu. Obszar ten jest znany jako jądro nadskrzyżowaniowe, zlokalizowane w podwzgórzu. Kiedy światło słabnie, obszar ten nie jest już wyłączony. Jądro nadskrzyżowaniowe jest aktywowane. Wydziela hormon, który również wywołuje senność, znany jako melatonina.

Farmakologiczne leczenie bezsenności

Bezsenność rozumiana jest jako stan nocnej aktywacji. Jest to produkt nadmiernie aktywowanego mózgu. Z neurobiologicznego punktu widzenia możemy to wyjaśnić jako aktywację wyłącznika zasilania w nocy.

Leki, które zmniejszają aktywację mózgu, to te, które wymuszają „wciśnięcie” wyłącznika.  Ponieważ, jak wspomnieliśmy wcześniej, mechanizm ten jest mechanizmem typu flip-flop, wyłącznik zasilania jest wtedy wyłączony. Wśród różnych leków nasennych znajdują się benzodiazepiny, leki przeciwhistaminowe i leki Z.

Benzodiazepiny

Leki nasenne benzodiazepinowe lub benzodiazepiny działają jak klucze do zamka GABA-A. Wytwarzają sen. Leki te zarówno indukują sen (środki nasenne), jak i zmniejszają lęk (leki przeciwlękowe). Przykładami benzodiazepin są lormetazepam, lorazepam, klonazepam, diazepam i alprazolam.

Leki te często wywołują skutki uboczne, takie jak:

• Uzależnienie przy ciągłym używaniu. Przed ich przyjęciem należy zawsze skonsultować się ze specjalistą.
• Objawy przypominające kaca po przebudzeniu.
• Wzrost bezsenności po zatrzymaniu stosowania leku. Nazywa się to bezsennością z odbicia.
• Ingerencja w pamięć długotrwałą.

Leki przeciwhistaminowe

Jak już wspomnieliśmy, histamina jest neuroprzekaźnikiem, który przełącza włącznik zasilania. Jeśli zażyjesz lek, który zmniejsza ilość histaminy w organizmie, wyłącznik zasilania nie będzie już aktywny. Ponieważ jest to mechanizm typu flip-flop, drugi przełącznik, wyłącznik, włączy się automatycznie. To właśnie działają leki przeciwhistaminowe. Przykładami leków przeciwhistaminowych są doksylamina lub difenhydramina.

Jakie mają skutki uboczne? Między innymi są to:

• Senność.
• Zawroty i bóle głowy.
• Zmęczenie.
• Suchość w ustach i zaparcia.
• Rozmyty obraz.
• Zawroty głowy.

Leki Z

Leki Z zostały zsyntetyzowane we wczesnych latach 80-tych. Ich działanie nasenne i uspokajające jest podobne do działania benzodiazepin. Leki Z, zaleplon, zolpidem i eszopiklon, również działają jak klucze wiążące się z receptorem GABA-A lub blokadą. Działają jednak w nieco inny sposób niż benzodiazepiny.

Wiążą się one z GABA-A w taki sposób, że nie wytwarzają jednocześnie tak dużej tolerancji (mniejszy efekt po zażyciu leku przez długi czas) lub uzależnienia (bezsenność z odbicia po nagłym przerwaniu leczenia). Co więcej, nie mają znanych skutków ubocznych wpływających na świadomość, pamięć i uczenie się.

Trzy rodzaje leków Z

• Ezopiklon. Lek o działaniu uspokajającym, nasennym, rozluźniającym mięśnie lub zwiotczającym mięśnie i przeciwdrgawkowym. Niemniej jednak jego stosowanie zatwierdzono tylko do leczenia bezsenności. Najczęstszym niepożądanym skutkiem ubocznym jest uporczywy gorzki smak w ustach (zaburzenie smaku), suchość w ustach (kserostomia), trudności z przebudzeniem, senność i ból głowy. Efekty te trwają od czterech do pięciu godzin.
• Zolpidem. Lek podawany w małych dawkach nie powoduje uzależnienia ani nie zaburza tolerancji. Jego działanie uspokajające jest silniejsze niż działanie przeciwlękowe. Innymi słowy, sprawia, że śpisz, a nie odpoczywasz. Stosuje się je jako krótkotrwałe leczenie bezsenności. Jednym z jego najbardziej szczególnych skutków ubocznych są halucynacje. Mogą trwać od półtorej do dwóch i pół godziny.
• Zaleplon. Temu lekowi przypisuje się kilka działań. Ma właściwości uspokajające, nasenne, zwiotczające mięśnie i przeciwdrgawkowe. Nie powoduje tolerancji, amnezji ani zaburzeń motorycznych następnego dnia. Spośród trzech leków Z, ten ma najkrótszy efekt. Jest odczuwalny tylko przez godzinę.

Ze względu na krótki czas trwania, leki Z są wskazane na wczesną bezsenność, która pojawia się, gdy masz problemy z zaśnięciem. Nie są tak skuteczne, jak leki przepisywane na bezsenność podtrzymującą, która wiąże się z wielokrotnym wybudzaniem się w ciągu nocy. Ani w mieszanej bezsenności, która jest kombinacją problemów ze snem, takich jak wczesna bezsenność, bezsenność podtrzymująca i wczesne przebudzenie.

Na koniec należy pamiętać, że wszystkie te leki bezpośrednio wpływają na aktywność mózgu. Z tego powodu zalecamy, aby przed rozpoczęciem stosowania któregokolwiek z nich porozmawiać z lekarzem i postępować zgodnie z jego radami.