Kochasz swojego zwierzaka bardziej niż kogokolwiek innego na świecie?

Czy kiedykolwiek czułeś się niezrozumiany, mówiąc o miłości, którą czujesz do swojego zwierzaka? Czy czułeś, że zwierzę jest Twoim głównym wsparciem? Rozmawiamy o tych kwestiach w kontekście zdrowia psychicznego.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Sharon Laura Capeluto.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Pomyśl o swoim zwierzątku domowym. Jeśli siedzi akurat obok Ciebie, spójrz na nie przez chwilę. Pamiętasz, kiedy po raz pierwszy pojawiło się w Twoim życiu i jak wtedy wyglądało? Jakie były Wasze pierwsze wspólne dni? Pomyśl o tym, jak zawsze jest przy Tobie, kiedy jesteś smutny. Przypomnij sobie Wasze zabawy i wspólne spacery. Pomyśl, jak Cię pociesza w te szare popołudnia, kiedy czujesz smutek i nostalgię z powodu tego, co minęło, i boisz się tego, co ma nadejść. W pewnych sytuacjach to całkowicie normalne, że kochasz swojego zwierzaka bardziej niż kogokolwiek innego.

Wielu z nas łatwo nawiązuje głębokie i wyjątkowe relacje z naszymi pupilami. Więzi te są tak silne, że zwierzęta szybko stają się częścią rodziny.

Ci, którzy nigdy nie mieli zwierzaka, nie rozumieją tych relacji. Uważają za dziwne, a nawet śmieszne, że ktoś odczuwa większą empatię wobec zwierząt niż innych ludzi. Niemniej jednak nauka wyjaśnia, że jest to nie tylko możliwe, ale także logiczne.

Wybór zwierzaka zamiast partnera

Miłość Twojego zwierzaka do Ciebie jest głęboka i bezwarunkowa. To cecha, którą trudniej znaleźć u ludzi. Dlatego też nie powinien nikogo dziwić fakt, że wiele osób wybiera futrzanego przyjaciela zamiast partnera.

Jednak chociaż tego rodzaju miłość jest źródłem radości, może również wzbudzać zazdrość w niektórych związkach, a nawet stać się przyczyną rozstania. Co więcej, badanie przeprowadzone przez Link AKC wykazało, że 80 procent uczestników wykluczyłoby potencjalnego partnera, gdyby nie dogadywał się on z ich zwierzakiem.

To samo badanie wykazało, że ponad 50 procent ludzi przyznało się do odrzucania zaproszeń na wydarzenia społeczne, aby spędzić więcej czasu ze swoimi zwierzętami lub uniknąć pozostawiania ich samych w domu. Co więcej, prawie 85 procent zauważyło poprawę swojego zdrowia psychicznego i emocjonalnego, odkąd w ich życiu pojawiło się zwierzątko.

Miłość między istotami różnych gatunków

Humanizowanie zwierząt nie jest zalecane. To, co sprawia, że relacja między zwierzętami a ludźmi jest tak wyjątkowa, to fakt, że dotyczy dwóch różnych gatunków. Miłość, którą czujesz do swojego psa lub kota, jest prosta, ponieważ są one prostymi istotami. Z drugiej strony miłość, którą odczuwasz do innych ludzi, odzwierciedla znacznie bardziej złożony problem.

Według Freuda tak bardzo kochamy zwierzęta, ponieważ rozumiemy ich miłość do nas jako całkowitą i bezwarunkową. Czują ją niezależnie od naszego wyglądu, pozycji ekonomicznej czy osobowości.

Pragnienie, aby Twój zwierzak żył wiecznie

Średnia długość życia naszych czworonożnych przyjaciół to dwanaście lat, co wydaje się naprawdę niesprawiedliwą rzeczywistością. Oznacza to, że czas, który z nimi dzielimy, nigdy nie będzie wystarczający. Niewątpliwie utrata zwierzaka jest jednym z najbardziej bolesnych momentów, jakich kiedykolwiek doświadczą ci z nas, którzy decydują się dzielić z nim swoje życie. Nagły brak zwierzęcia w domu sprawia, że czujemy się smutni i całkowicie osamotnieni.

Emocjonalny wpływ odejścia Twojego czworonoga często dorównuje lub przewyższa intensywny smutek, którego doświadczasz po śmierci członka rodziny lub przyjaciela. Utrata każdego, kto jest ważny w Twoim życiu (bez względu na gatunek), oznacza, że będziesz musiał przejść przez proces żałoby, aby przetworzyć tę stratę.

Kochasz swojego zwierzaka? To całkowicie normalne!

Jack Levin, Arnold Arluke i Leslie Irvine przeprowadzili badanie, które skupiło się na zrozumieniu, dlaczego niektórzy ludzie czują szczególną więź z psami i kotami, a nie z innymi ludźmi.

Naukowcy mieli na celu analizę tego, czy ludzie są bardziej przygnębieni zjawiskiem znęcania się nad zwierzętami czy nad drugim człowiekiem. Wyniki wykazały, że ludzie bardziej martwią się bólem zwierząt niż ludzi w każdym wieku, z wyjątkiem dzieci. Więcej empatii okazywano dzieciom, szczeniętom i dorosłym psom niż dorosłym ludziom. To pokazuje, że wiek ma znaczenie pod względem empatii w stosunku do ofiar ludzkich, ale nie do ofiar zwierzęcych (w tym przypadku psów).

Jest tak, ponieważ zarówno szczenięta, jak i dorosłe zwierzęta, a także niemowlęta i małe dzieci postrzegamy jako istoty bezbronne. Nasza empatia wzrasta, gdy ofiara nie jest w stanie się bronić i jest zależna od ochrony ze strony kogoś innego.

Jak widzisz, to zupełnie naturalne, że kochasz swojego zwierzaka i martwisz się o jego dobre samopoczucie, nawet do tego stopnia, że przedkładasz jego dobro nad swoje. Powinieneś pamiętać, że chociaż więź, którą masz ze swoim zwierzakiem, jest naprawdę zdrowa, może maskować problem, jeśli okaże się, że staje się przeszkodą w cieszeniu się życiem towarzyskim. W tym przypadku mówilibyśmy o zależności emocjonalnej, która na dłuższą metę nie byłaby szczególnie korzystna.