Kiedy chcesz być matką, ale nie możesz

Ból, którego doświadczasz, jeśli chcesz być matką, ale nie możesz, jest zwykle niewidoczny dla świata zewnętrznego. To sytuacja, w której jesteś zmuszona całkowicie odbudować swój poprzedni obraz siebie. W rzeczywistości w wielu przypadkach musisz zmienić cały swój plan życiowy. Często oznacza to również radykalne przemyślenie Twojego związku. Bez wątpienia jest to emocjonalnie skomplikowana sytuacja.

Jeśli jesteś właśnie na takim etapie, być może masz za sobą kilka prób zajścia w ciążę, z których wszystkie skończyły się frustracją. A może nawet fizycznie możesz mieć dzieci, ale na Twojej drodze stoją inne przeszkody.

Jak wspomnieliśmy wcześniej, możesz przeżywać tę sytuację w samotności. Co więcej, inni często nie rozumieją głębokiego bólu, jakiego doświadczasz, pragnąc mieć dzieci, ale nie mogąc spełnić swojego marzenia. Kiedy chcesz być matką, ale nie możesz, masz przed sobą trudny i skomplikowany proces, który musisz przebyć, wkładając w to wszystkie swoje siły.

„Nie szukaj teraz odpowiedzi, których nie można Ci udzielić, ponieważ nie byłabyś w stanie ich przeżyć. A chodzi przecież o to, by żyć wszystkim. Żyj pytaniami teraz. Być może wtedy, stopniowo, nie zauważając tego, przeżyjesz jakiś odległy dzień do odpowiedzi”.

-Rainer Maria Rilke-

Kiedy chcesz być matką, ale nie możesz

Najczęstsze przyczyny niemożności zostania matką mają podłoże biologiczne. Z reguły istnieją pewne problemy anatomiczne lub medyczne, które prowadzą do niepłodności.

Być może doświadczyłaś łańcucha nieudanych prób zajścia w ciążę. Być może próbowałaś metod wspomaganego rozrodu. Procesy te są fizycznie i psychicznie wymagające. Co gorsza, gdy nie dają oczekiwanych rezultatów, powodują ogromne wyczerpanie emocjonalne. Zmierzenie się z faktem, że nie możesz mieć dziecka, jest pierwszą poważną przeszkodą, którą musisz pokonać. Może to oznaczać zmianę obrazu siebie, jaki posiadasz.

Alternatywnie, być może to Twój wiek nie pozwala Ci na zostanie matką. Być może pozwoliłaś, by upłynęło zbyt wiele czasu, ponieważ skupiłaś się na swojej karierze. A kiedy w końcu podjęłaś decyzję o posiadaniu dziecka, okazało się, że jest już za późno.

Może nie masz stałego partnera i czujesz, że bez niego nie powinnaś mieć dziecka. A może nie masz wystarczających środków finansowych, aby zapewnić dziecku dobre życie, więc porzuciłaś pomysł bycia matką. Niezależnie od indywidualnych okoliczności, chęć bycia matką, ale niemożność stania się nią, jest bolesna.

Negatywne uczucia

Jeśli chcesz być matką, ale nie możesz, często doświadczasz negatywnych uczuć i jesteś wobec siebie krytyczna. Może się to objawiać w następujący sposób:

• Poczucie niższości. Porównujesz się z innymi osobami, które mogą mieć dzieci. Powoduje to niezwykle bolesne emocje. Możesz się nawet czuć gorszą kobietą.
• Niska samoocena. Czujesz się mniej wartościowa, mimo że nie ma ku temu powodu.
• Poczucie winy. Chociaż to nie Twoja wina, możesz czuć się winna.
• Depresja i niepokój. Podział między tym, czego chcesz, a tym, co niemożliwe, może powodować depresję i niepokój.
• Niepewność w związku. Jeśli masz partnera, chęć bycia matką i jednoczesna niemożność posiadania dziecka może przerodzić się w niepewność co do przyszłości Waszego związku.
• Trudności w życiu seksualnym. Możesz odczuwać brak zainteresowania seksem lub nawet go odrzucić. To odrzucenie może się również rozciągać na każdy rodzaj intymności.

Kiedy chcesz być matką – niezrozumiany smutek

Jest całkiem prawdopodobne, że Twój partner lub osoby z Twojego otoczenia uważają, że niemożność posiadania dziecka to nic wielkiego. W końcu wiele kobiet nie ma dzieci i wiedzie szczęśliwe życie. Jednak kiedy chcesz być matką, ale nie możesz, Twoje negatywne uczucia sięgają naprawdę głęboko. Co więcej, często nie masz z kim ich dzielić lub wydaje się to bezcelowe.

Musisz przyznać, że się smucisz. To nie tylko normalne, ale i zdrowe. W końcu doświadczyłaś utraty celu, pragnienia i być może całego planu życiowego. Ten rodzaj żałoby jest tak samo ważny i intensywny jak każdy inny.

Bardzo ważne jest również dzielenie się swoimi uczuciami. Zasadniczo powinnaś to robić z partnerem i z najbliższym otoczeniem. Jeśli jednak osoby te nie są wystarczająco otwarte i nie udzielają Ci dostatecznego wsparcia, niezwykle pomocna może się okazać psychoterapia. Ostatecznie musisz uznać, że masz ranę, która wymaga leczenia.