John B. Watson, biografia ojca behawioryzmu

John B. Watson wywarł ogromny wpływ na psychologię. Dzięki swoim badaniom wniósł wiedzę, która inspirowała do dalszej nauki. Dowiedz się o nim więcej.

John B. Watson pozostaje jedną z najważniejszych postaci w całej historii psychologii. Jest uważany za twórcę szkoły behawioralnej i był jednym z decydujących specjalistów w badaniu ludzkiego umysłu. Chociaż jego nazwisko nie uciekło kontrowersjom, jego wkład w psychologię jest niezaprzeczalny.

Wielu uważa artykuł Johna B. Watsona, Psychology as the Behaviorist Views It, za fundamentalne dzieło behawioryzmu. Był on jednym z trzech wielkich filarów tej szkoły. Pozostali członkowie to Ivan Pavlov, pionier warunkowania klasycznego, i B.F. Skinner, ojciec warunkowania instrumentalnego.

Jednak to John B. Watson naprawdę spopularyzował behawioryzm. Chociaż Pavlov i Skinner byli lepszymi teoretykami niż on, Watson posiadał lepszą zdolność komunikowania się. Był odpowiedzialny za przekaz idei behawioryzmu w drugiej i trzeciej dekadzie XX wieku.

John B. Watson i jego życie

John B. Watson urodził się 9 stycznia 1878 roku w Travelers Rest w Południowej Karolinie (Stany Zjednoczone). Jego ojciec, Pickens Butler Watson, cierpiał na alkoholizm i opuścił rodzinę, aby założyć nowy dom z dwiema Hinduskami. Jego matka, Emma Kesiah Watson, była głęboko religijna i niewątpliwie odejście męża wzmocniło jej przekonania.

Emma chciała szkolić syna w ścisłej ascezie. Zabroniła mu palić, pić i tańczyć. Ochrzciła go imieniem John, ponieważ kaznodzieja baptystów, którego podziwiała, nosił to imię. Miała nadzieję, że jej syn, również John, odziedziczy zamiłowanie do głoszenia wiary.

Stało się odwrotnie. Po pierwsze, mały John nigdy nie wybaczył ojcu, że ten go porzucił. Po odejściu ojca miał problemy z zachowaniem – do tego stopnia, że został aresztowany. Z drugiej strony, silne restrykcje nałożone przez jego matkę powodowały jedynie silną niechęć do wszystkiego, co brzmiało choć trochę religijnie. W dorosłym życiu stał się ateistą.

Szkolenie zawodowe

John B. Watson na początku studiował na Uniwersytecie Furmana, uzyskując tytuł licencjata w wieku 21 lat. Później ukończył studia podyplomowe na Uniwersytecie w Chicago, gdzie rozpoczął interesujące badania nad procesami uczenia się białych szczurów. Jego rozprawa doktorska, którą przedstawił w wieku 25 lat, dotyczyła tego tematu.

Watson został najmłodszym studentem, który uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Chicago. Kierownicy katedry byli pod wrażeniem jego pracy i postanowili zatrudnić go na stanowisku adiunkta. Po czterech latach rozpoczął pracę na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. Bardziej przez przypadek niż za zasługi, został redaktorem prestiżowego Przeglądu Psychologicznego.

To właśnie w tym czasopiśmie opublikował w 1913 roku dzieło będące zalążkiem behawioryzmu. Już rok później został mianowany prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA). Jednak po skandalu związanym z potajemnym romansem, John B. Watson opuścił akademię i zajął się reklamą. Niemniej jednak prawie wszystkie jego prace są uważane za klasyki w dziedzinie psychologii.

Skandale

Życie Johna B. Watsona, które zakończyło się w Nowym Jorku 25 września 1958 r., było bogate w skandale. Przed ukończeniem doktoratu ożenił się z Mary Ickes. Mieli dwoje dzieci, które nazwali na wzrów swoich imion John i Mary.

Jego córka Mary próbowała popełnić samobójstwo. Jej córka, wnuczka Watsona, Mariette cierpiała na zaburzenia psychiczne. Przypisywała je temu, że wychowywała się według zasad dziadka.

Kiedy Watson rozpoczął pracę na Uniwersytecie Johna Hopkinsa, nawiązał romans z asystentką Rosalie Rayner. To z nią przeprowadził słynny i kontrowersyjny eksperyment małego Alberta. Jednak jego żona odkryła korespondencję Watsona z Rayner i upubliczniła ją. W związku z tym uniwersytet poprosił Watsona o odejście. Następnie mężczyzna rozwiódł się i poślubił swojego asystentkę. Po części powtarzał historię swojego ojca.

Z Rosalie miał dwoje innych dzieci, które wychowywał zgodnie z zasadami behawioryzmu. Kiedy kobieta zmarła w 1935 roku, John B. Watson przeszedł na emeryturę. Przeprowadził się na farmę w Connecticut, poświęcając się pracy w terenie. Tam spędził swoje ostatnie lata. Jeden z synów z drugiego małżeństwa, William, został psychiatrą, a później popełnił samobójstwo w 1963 roku.