Jak zaakceptować nieoczekiwane?
Życie jest nieprzewidywalne. To podróż, podczas której czeka nas wiele przyjemnych, smutnych, ciężkich i ekscytujących chwil. W miarę upływu dni to normalne, że czasami musimy stawić czoła sytuacjom, których nigdy nawet sobie nie wyobrażaliśmy. Więc jak zaakceptować nieoczekiwane? Czy to w ogóle możliwe?
Zastanowimy się nad tym dzisiaj i zaproponujemy kilka strategii, które pomogą wprowadzić w życie akceptację trudnych i nieoczekiwanych sytuacji. Jak zobaczysz, akceptacja lub „uczenie się surfowania po falach życia” jest kluczem do zdrowego pokonywania przeszkód.
Jak zaakceptować nieoczekiwane?
Często nie jest nam łatwo zaakceptować pewne okoliczności, zwłaszcza gdy są one nieoczekiwane. Może to być zwolnienie z pracy, rozstanie, śmierć członka rodziny lub jakakolwiek inna ważna strata. Mogą to też być dobre rzeczy. Kiedy jednak mówimy o czymś nieoczekiwanym, zwykle odnosimy się do wydarzeń, które przełamują pewne schematy, a nawet komplikują nam życie.
Akceptacja tego rodzaju doświadczeń to prawdziwe wyzwanie. Jest ostatnim, wyzwalającym krokiem, ale aby ją osiągnąć, musisz znieść ból, który jest reakcję na każdą ważną stratę w Twoim życiu.
Zacznij od nauki rozpoznawania myśli związanych z tym, co Ci się przydarzyło, zamiast próbować ich unikać.
„Akceptacja nie oznacza rezygnacji; oznacza zrozumienie, że coś jest tym, czym jest i że można przez to przejść”.
-Michael J. Fox-
Zauważ swoje myśli zamiast z nimi walczyć
Twoje myśli i strategie radzenia sobie, które stosujesz, odgrywają kluczową rolę w Twoim samopoczuciu. Dlatego też ważne jest, aby edukować swój umysł i doskonalić umiejętność zarządzania reakcją na różne wydarzenia. Kiedy jesteś zaskoczony nieoczekiwanym, normalne jest doświadczanie nawracających i obsesyjnych myśli. Więc co możesz z nimi zrobić?
W niedawnym badaniu (2022) przeprowadzonym przez Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie odkryto strategię, która zapobiega powracaniu tych myśli. Stwierdzono, że kiedy identyfikujemy daną myśl i przymujemy ją, zamiast próbować ją odrzucić i skierować naszą uwagę na coś innego, zmniejsza to prawdopodobieństwo powrotu tej myśli.
Próby stłumienia pewnych myśli zwykle przynoszą odwrotny skutek
Naukowcy odkryli, że próba stłumienia niechcianych myśli może prowadzić do ich nasilenia. Dlatego należy je zostawić w spokoju (w końcu to tylko myśli), aby stopniowo się oddalały. Jeśli walczymy z nimi lub stawiamy im opór, w końcu zostajemy w nie uwikłani i pozostają w naszej głowie na dłużej.
Według naukowców odkrycia te dostarczyły niezwykle interesujących informacji o tym, jak działa nasz umysł. Ponadto mogą one pomóc osobom cierpiącym na lęki i depresję. Mogą oni znaleźć zdrowszy sposób radzenia sobie z objawami bez uciekania się do negatywnych ruminacji.
Naucz się odpuszczać
Wszyscy kiedyś stosowaliśmy w takiej sytuacji unikanie. Psychologia mówi o zjawisku, jakim jest unikanie doświadczania. Definiuje się je jako „próby uniknięcia, stłumienia lub zmiany niechcianych lub negatywnych myśli, emocji i doznań cielesnych”.
Kiedy działasz poprzez unikanie empiryczne, próbujesz uciec od wszystkiego, czego nie chcesz lub co jest nieoczekiwane. Na końcu tego kontinuum jest akceptacja.
Uświadom sobie, co czujesz akceptując nieoczekiwane
Coraz więcej badań wykazało skuteczność praktykowania akceptacji lub „odpuszczania” jako sposobu na poprawę samopoczucia psychicznego. Dlatego, jeśli chodzi o akceptację nieoczekiwanego, pierwszym użytecznym krokiem jest po prostu postrzeganie tego, co myślisz i czujesz. Innymi słowy, bądź tego świadomy i zaakceptuj, że teraz, w tej chwili, myślisz i czujesz w ten sposób.
Niedawna metaanaliza tego tematu wykazała, że zdolność „odpuszczenia” i zaakceptowania tego, co się wydarzyło, znacznie zmniejsza lęk i depresję u dzieci. „Odpuszczanie” oznacza słuchanie, tolerowanie i akceptowanie wszystkiego, co się wydarzyło, bez oceniania.
Unikanie empiryczne
Inne interesujące badanie (2005), prowadzone przez Laurie A. Greco, analizowało rolę unikania doświadczeń w stresującej sytuacji rodzicielskiej. W badaniu opisano doświadczanie przez matki (lub unikanie) trudnych myśli, emocji i odczuć cielesnych po przedwczesnym porodzie i konieczności pozostawienia dziecka na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU).
Naukowcy odkryli, że unikanie empiryczne częściowo pośredniczyło w związku między stresem związanym z oddziałem intensywnej terapii noworodków a funkcjonowaniem po wypisie ze szpitala (objawy stresu pourazowego lub PTSD).
Musisz zaakceptować nieoczekiwane
Teraz już wiesz, że rozpoznawanie i uznawanie swoich myśli i emocji oraz nie tłumienie ich, ale akceptowanie ich, może pomóc Ci zaakceptować nieoczekiwane. Pomaga Ci to również odzyskać równowagę emocjonalną.
Czasami nie chodzi o „robienie czegoś”, ale po prostu o pozwolenie, aby rzeczy były takie, jakie są; stopniowo wszystko wróci na swoje miejsce (przyjmując odpowiednie strategie działania, gdy jest to konieczne, oczywiście).
Co oznacza akceptacja?
Wracając do procesu akceptacji, najlepiej pamiętać, że to podróż, a nie cel podróży. Pamiętaj, że akceptacja nie oznacza, że coś na Ciebie w ogóle nie wpływa, ale że już Cię to nie rani lub nie zmienia diametralnie Twojego życia.
Niemożliwe jest, aby ważne rzeczy nie miały na Ciebie zupełnie żadnego wpływu. Jednak, gdy osiągniesz akceptację, ból i ta ciężka podróż się kończą, a Ty jesteś gotowy, aby iść naprzód w życiu. Życiu pełnym cennych rzeczy, ale także nieoczekiwanych wydarzeń, które mogą sprawić, że w każdej chwili poczujesz się zagubiony.
Zaakceptowanie nieoczekiwanego pociąga za sobą przyjęcie nowej i często bolesnej rzeczywistości, zintegrowanie jej z trajektorią życia i porzucenie oczekiwań wobec czegoś, co sobie wyobrażałeś, a co się nie wydarzyło.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Fang, S., & Ding, D. (2020). A meta-analysis of the efficacy of acceptance and commitment therapy for children. Journal of Contextual Behavioral Science, 15, 225–234. https://doi.org/10.1016/j.jcbs.2020.01.007
- Fradkin I., & Eldar, E. (2022). If you don’t let it in, you don’t have to get it out: Thought preemption as a method to control unwanted thoughts. PLoS Comput Biol, 18.
- Greco, L. et al. (2005). Maternal adjustment following preterm birth: Contributions of experiential avoidance. Behavior Therapy, 36(2), 177-184.