Jak leczyć rany zadane przez rodziców, którzy nigdy Cię nie rozumieli?

Wielu z nas osiąga dorosłość z jedną powracającą myślą: nasi rodzice byli bardzo daleko od zrozumienia nas, naszych decyzji, a nawet szacunku dla naszego sposobu bycia. Jak można pogodzić takie sytuacje?
Jak leczyć rany zadane przez rodziców, którzy nigdy Cię nie rozumieli?
Valeria Sabater

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 24 marca, 2023

Niektóre idee są głęboko zakorzenione w społeczeństwie. Dziś zwrócimy szczególną uwagę na jedną z nich. Powszechnie uważa się, że Twoi rodzice zawsze będą przy Tobie, są Twoim największym schronieniem i dadzą Ci skrzydła do latania i korzenie, dzięki którym będziesz zawsze wiedział, gdzie jest Twój dom. To naprawdę inspirujący obraz. Co więcej, dla niektórych szczęśliwców jest to prawda. Co jednak w przypadku rodzin i rodziców dysfunkcyjnych? Jak leczyć rany zadane przez rodziców, którzy nie stanęli na wysokości zadania?

Niektórzy muszą radzić sobie z traumami powstałymi przez złożone relacje z rodzicami. Nie zawsze oznacza to, że są ofiarami ciężkich nadużyć fizycznych. W rodzinach atakujących i niszczących więzi emocjonalne często pojawiają się pewne mikroagresje mentalne.

Nawykową destrukcyjną dynamiką jest krytyka rodziców wobec decyzji i sposobów bycia ich dzieci. Na przykład może im przeszkadzać, że ich pociechy nie idą w ślady ojca. Albo, że nie podzielają wartości swojej matki. A może nie dostosowują się do perspektyw, jakie zaplanowali dla nich rodzice.

Niektóre scenariusze rodzinne przypominają sektę. Dlatego każdy gest lub decyzja odbiegająca od wytycznych rodziców jest postrzegana jako zdrada. Jak można sobie poradzić z takimi sytuacjami? Czy rodzice muszą zawsze rozumieć zachowania i osobowości swoich dzieci? Dowiedzmy się.

„W intymnym życiu rodzinnym przychodzi taki moment, kiedy dzieci chcąc nie chcąc stają się sędziami swoich rodziców”.

-Honoré de Balzac-

Córka zła na matkę, że moi rodzice nigdy mnie nie rozumieli
Szacunek między rodzicami i dziećmi jest niezbędny do współistnienia.

Rany zadane przez rodziców – jak sobie z nimi poradzić?

Niektóre dzieci nie szanują swoich rodziców, a niektórzy rodzice nigdy nie kochali swoich dzieci tak, jak na to zasługiwały. Relacje rodzinne to zawiłe labirynty, które często stają się źródłem emocjonalnego cierpienia. Często zdarza się, że ludzie osiągają dorosłość, wciąż ciągnąc za sobą cień toksycznej relacji.

„Moi rodzice nigdy mnie nie rozumieli”. Wiele osób nosi ze sobą to przekonanie. To jak wewnętrzna rana, którą trudno opisać słowami. Jednak chociaż rodzice niekoniecznie muszą być zobowiązani do zrozumienia swoich dzieci, zawsze powinni je szanować.

W sytuacji obopólnego szacunku, rodzice mogą być bezpieczną przystanią, z której ich dzieci mogą swobodnie rozwijać się w wybranym przez siebie kierunku. Nie ma znaczenia, że nie zgadzają się całkowicie z decyzjami, które ich dzieci podejmują przez całe życie.

Badania przeprowadzone przez Texas Tech University (USA) podkreślają znaczenie konstruktu szacunku we wszystkich relacjach międzyludzkich. W kontekście rodziny wymiar ten pełni rolę niekwestionowanego ścięgna psychologicznego wzmacniającego pozycję rodziców w procesie edukacji i wychowania.

Gdy masz 10 czy 15 lat i czujesz, że Twoi rodzice nie chcą zrozumieć Twoich potrzeb i pragnień, odczuwasz ból. Co więcej, tego rodzaju rany pozostają z nami aż do dorosłości. To często tworzy skomplikowane relacje na poziomie rodziny.

Dlaczego niektórzy rodzice nie rozumieją swoich dzieci?

Dlaczego moi rodzice nigdy mnie nie rozumieli? Kto zbudował ten mur, który nas dzielił? Często zadajemy sobie te pytania, gdy niezadowolenie i tarcia tworzą dystans między nami a naszymi rodzicami. Ogólnie rzecz biorąc, wyzwalacz takich sytuacji jest zwykle bardzo szeroki:

  • Czasami rodzice wychodzą z założenia, że wychowywanie dziecka to zaspokajanie jego podstawowych potrzeb w ramach określonej dyscypliny i nic więcej. Rzadko rozmawiają z nimi, nie interesuje ich, jakie są ich dzieci, co myślą, co czują i jakie są ich marzenia.
  • Oddalenie spowodowane brakiem więzi emocjonalnej buduje więzi pozbawione zrozumienia, a nawet szacunku.
  • Niektórzy rodzice poświęcają się swojej pracy, wierząc, że w ten sposób nie tylko będą w stanie zapewnić swoim dzieciom to, czego potrzebują, ale także będą dobrymi wzorami do naśladowania. Jednak rzadko oferują im to, czego najmłodsi chcą najbardziej: swój czas i uwagę.
  • Różne style osobowości. Niekompetencja, autorytaryzm czy narcyzm są również podstawą braku zrozumienia ze strony opiekunów.
scena symbolizująca, że moi rodzice nigdy mnie nie rozumieli
Niektórzy rodzice nie akceptują prawa swoich dzieci do własnej przestrzeni i podejmowania własnych decyzji.

Leczenie ran

Rola rodziców w budowaniu świata wewnętrznego ich dzieci jest często zaniedbywana. Jednak znaczna część naszego dobrego samopoczucia psychicznego opiera się na latach interakcji z naszymi postaciami opieki. Dzięki nim lepiej modulujemy nasze emocje i mamy możliwość wypracowania dobrej i zdrowej samooceny.

Z drugiej strony wychowanie dziecka nigdy nie jest łatwe. Są jednak pewne elementy, których nigdy nie powinno zabraknąć w tym procesie. Na przykład miłość, troska, szacunek i zrozumienie. Jeśli doszedłeś do dorosłości z poczuciem, że Twoi rodzice nigdy Cię nie rozumieli, jak możesz uleczyć swoje rany? Nie martw się, podpowiemy Ci, jak to zrobić.

Zrozumienie oznacza szacunek. Bez tego wymiaru żadna więź nie będzie satysfakcjonująca ani zdrowa.

Stwórz własną sieć wsparcia

Jeśli Twoi rodzice nigdy Cię nie rozumieli, jest wysoce prawdopodobne, że nie było ich przy Tobie, gdy ich potrzebowałeś. Nie będą Twoją bezpieczną przystanią, na której możesz polegać każdego dnia. W obliczu tego bolesnego braku musisz iść naprzód i stworzyć własną „rodzinę”, taką, która, choć może nie jest z Tobą spokrewniona, jest schronieniem, w którym czujesz się kochany.

Twoi przyjaciele, partner, a nawet inne osoby z rodziny, takie jak wujkowie lub kuzyni, mogą być Twoim codziennym wsparciem. Zawsze tam będą, bez względu na wszystko. Zapewni Ci to bezpieczeństwo i dobre samopoczucie.

Zaakceptuj fakt, że Twoi rodzice mają swoje przekonania, a Ty swoje

Jeśli Twoi rodzice nigdy Cię nie rozumieli ani nie akceptowali Twoich decyzji lub sposobu bycia, to prawdopodobnie dlatego, że trzymali się przekonania, że nigdy się nie dostosujesz do tego, czego oni chcą. Jeśli tak jest, nie ma sensu starać się o akceptację, wyrzekając się tego, jaki jesteś. W ten sposób działasz tylko wbrew sobie.

Chociaż jest to skomplikowane, musisz założyć, że oni również mają swoją szczególną wizję życia, a Ty masz swoją. Pamiętaj, że kochanie oznacza zrozumienie, a ci, którzy nie podejmują wysiłku, nie kochają Cię tak, jak na to zasługujesz.

Działaj zgodnie ze swoimi podstawowymi wartościami

Jeśli masz jasność co do swoich podstawowych wartości, zawsze będziesz podążać we właściwym kierunku. Z reguły należy kierować się zasadą samozachowawczą. To impuls, który może odsunąć Cię od tego, co szkodliwe i który przypomina Ci, że można wyznaczać granice, a nawet bronić się z szacunkiem i asertywnością przed wszystkim, co wydaje Ci się niesprawiedliwe.

Rodzice, którzy nie chcą zrozumieć swoich dzieci, wmawiają im, że jest w nich coś złego i wadliwego. Nic dziwnego, że pozostawanie w tak szkodliwych związkach nie jest zdrowe.

Poszukaj profesjonalnej pomocy w leczeniu ran

Wreszcie, trudno jest uciec bez szwanku ze środowiska rodzinnego, w którym nie byłeś rozumiany i byłeś celem krytyki i wyrzutów. Co więcej, może to sprawić, że poczujesz się bardziej niepewnie, ponieważ często słuchałeś swoich rodziców bardziej niż siebie. Rany zadane przez rodziców, nawet nieświadomie, są niezwykle bolesne.

Jeśli tak jest w Twoim przypadku i nie możesz uciec z emocjonalnego więzienia, nie wahaj się poprosić o profesjonalną pomoc. Pomoże Ci to wyleczyć rany z dawnych czasów.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Hendrick, Susan & Hendrick, Clyde & Logue, Erin. (2010). Respect and the Family. Journal of Family Theory & Review. 2. 126 – 136. 10.1111/j.1756-2589.2010.00046.x.
  • Spokas, Megan & Heimberg, Richard. (2009). Overprotective Parenting, Social Anxiety, and External Locus of Control: Cross-sectional and Longitudinal Relationships. Cognitive Therapy and Research. 33. 543-551. 10.1007/s10608-008-9227-5.
  • Lopes, A. C. (1994). Casa de padres, escuela de hijos. Editorial San Pablo.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.