Genetyczny model psychoanalizy Sigmunda Freuda – dowiedz się więcej na ten temat

Freud przedstawił różne modele osobowości. Wiele z nich było bardzo rewolucyjnych jak na swoją epokę, ale przetrwało do dziś (z drobnymi modyfikacjami). Jednym z najciekawszych jest genetyczny model psychoanalizy, który omówimy w tym artykule.

Dzięki różnym autorom zmieniło się nasze postrzeganie osobowości. Jednym z nich był Sigmund Freud, ojciec psychoanalizy. Dzięki nietuzinkowemu sposobowi postrzegania ludzkiej psychiki znalazł nowe odpowiedzi tłumaczące nasze zachowanie budując teorie, które na tamten moment były nie do pomyślenia. Jednym z nich jest genetyczny model psychoanalizy, którym zajmiemy się dzisiaj.

Jest to raczej zapis teoretyczny, który wywodzi się ze wszystkich poprzednich badań Freuda. Obejmuje to zarówno jego badania teoretyczne, jak i praktyczne, jak i naukę w różnych szpitalach oraz praktykę kliniczną z różnymi pacjentami.

Jeśli chcemy ustalić bardziej konkretne pochodzenie możemy powiedzieć, że teoria ta zaczyna się utrwalać w jego książce Trzy eseje z teorii seksualności. Jest to książka, która przybliża nas do zrozumienia ludzkiej seksualności z perspektywy psychoanalitycznej.

Genetyczny model psychoanalizy: co to takiego?

Freud zaproponował różne modele, które mogą nam pomóc zrozumieć różne osobowości. Model genetyczny jest jednym z nich. Pozostałe to: topograficzny, dynamiczny, ekonomiczny i strukturalny.

W szczególności model genetyczny kładzie nacisk na poszukiwanie satysfakcji poprzez stymulowanie różnych stref erogennych. Obejmuje cały cykl życiowy, więc również dzieciństwo.

Jednak w zależności od gratyfikacji rozwiniemy różne typy osobowości. Tak więc, jeśli pojawi się frustracja będzie inaczej niż w przypadku nadmiernej satysfakcji. W ten sposób każdy człowiek będzie wyjątkowy dla psychoanalizy, ponieważ jego rozwój będzie różnił się od innych.

Etapy rozwoju psychoseksualnego psychoanalizy

Genetyczny model psychoanalizy obejmuje różne etapy. Każdy z nich będzie miał strefę erogenną, utrwalenie i nagłą frustrację. Przyjrzyjmy się każdej fazie teorii rozwoju psychoseksualnego:

• Faza oralna. Występuje od zera do 18 miesięcy. Strefą erogenną są usta. Używanie ust daje satysfakcję, na przykład podczas całowania, ssania, gryzienia i jedzenia. Jest ona podzielona na dwa: pasywna faza oralna, w której ssanie daje przyjemność, i aktywna faza oralna, która zaczyna się wraz z pojawieniem się zębów i charakteryzuje się gryzieniem. Fiksacja na tym etapie rodzi osobowość otwartą, w której przyjemność pozostaje ustna, na przykład: palenie. Nagła frustracja powoduje natomiast powstanie osobowości agresywnej, w której szuka się przyjemności w sposób wrogi.
• Faza analna. Obejmuje od 18 miesięcy do około 4 roku życia. Centrum przyjemności stanowi odbyt związany z wydaleniem i zatrzymaniem. Istnieje sadystyczna faza analna, która charakteryzuje się wydaleniem kału i może być związana z fiksacją, która powoduje marnotrawstwo pieniędzy. Oraz pasywna lub retentywna faza analna charakteryzująca się kontrolą zwieraczy, która może pobudzać u pacjenta skłonność do skąpstwa w celu utrzymania kontroli.

Etapy po 4 roku życia

• Faza falliczna. Występuje w przybliżeniu od 4 do 7 roku życia. Strefą erogenną są narządy płciowe. Na tym etapie wzrasta ciekawość dziecka dotycząca jego ciała, dlatego często dochodzi do masturbacji. Pojawia się również niepokój wynikający z różnicy płci i dziecko zaczyna identyfikować się z ojcem lub matką.
• Ponadto pojawia się kompleks Edypa, proces, który określi naszą osobowość. Może pojawić się pozytywny kompleks Edypa, w którym dziecko odczuwa pociąg do rodzica płci przeciwnej i nienawiść lub rywalizację w stosunku do tej samej płci. Lub kompleks Edypa negatywny, gdy istnieje pociąg do rodzica tej samej płci i odrzucenie do drugiego rodzica.
• Faza opóźnienia. Występuje w przybliżeniu od 7 do 12 roku życia. W tym przypadku popęd seksualny pozostaje stłumiony, dzięki czemu badany integruje się ze środowiskiem i co ułatwia naukę. Na tym etapie nadaje się formę lub strukturę osobowości. Ten etap charakteryzuje się chęcią zabawy z rówieśnikami tej samej płci.
• Faza genitalna. Jest to faza, która zaczyna się w wieku 12 lat, a strefą erogenną są narządy płciowe. Tutaj potwierdza się tożsamość seksualna. Ponadto ponownie pojawiają się fantazje edypalne. W okresie dojrzewania istnieje popęd seksualny, który jest bardziej zorientowany na relacje seksualne.

Podsumowanie

Rozwój psychoseksualny jest procesem dynamicznym, dlatego fazy mogą na siebie nachodzić. Ponadto, w zależności od tego, jak przebiega ten proces mogą pojawić się różne zaburzenia.

Jak mogliśmy zauważyć, model genetyczny Sigmunda Freuda oferuje nam oryginalne podejście do osobowości jednostki, biorąc pod uwagę jej seksualność. Rewolucyjne spojrzenie w jego czasach, które również dziś budzi spore kontrowersje.