Film “Jak we śnie”: dowiedz się o czym opowiada

“Jak we śnie” to film, który zajmuje się tym, w jaki sposób sny wynikają z myśli, które pojawiają się w naszych głowach gdy nie śpimy. Nie stanowią jedynie wiadomości, ale są również aktywnością estetyczną.

“Jak we śnie” przedstawia efekt nazywany równolegle zsynchronizowaną przypadkowością, który zakłada, że mózg człowieka jest w stanie stworzyć niesamowicie złożoną pętlę. Nie chodzi w niej o telepatyczną komunikację umysłów, ale raczej o to, że każdy z nas wraz z każdym stawianym krokiem powoli ewoluuje w tym samym kierunku.

Film “Jak we śnie” wprowadza nas w surrealistyczny i ekscytujący świat snów. Opisuje różne wypadki, które dotykają Stéphane (Gael García Bernal). To młody grafik, którego mózg nadaje program telewizyjny, rywalizujący nieustannie z otaczającą go rzeczywistością.

Od ponad trzech tysięcy lat ludzi fascynowały ich sny. Często uważano, że są niemożliwe do wytłumaczenia. Wydawały im się magiczne, a może nawet nacechowane znaczeniami, które były trudne do odcyfrowania.

Z pewnością nieraz śniło Ci się coś tak wyrazistego, że odczuwałaś nieodpartą potrzebę uzewnętrznienia swoich snów. Chciałaś o nich porozmawiać, dlatego starałaś się sobie je przypomnieć i zwerbalizować (jak uważa Fernández Guardiola, A. w swej publikacji Las ensoñaciones: el infranqueable núcleo de la noche,1993).

Ten akt wspominania i werbalizacji rozpoczyna proces nieuniknionego zniekształcenia. Tym samym zawsze masz wrażenie, że śniło Ci się coś innego. Coś, co było głębsze i trudniejsze do wytłumaczenia niż to, czego doświadczyłaś gdy spałaś.

“Jak we śnie”

W jaki sposób powstają sny? Środowisko naukowe nie ma pojęcia na czym polega ten proces. Jednak istnieje wiele interpretacji, a na jedno z nich możemy się natknąć oglądając film “Jak we śnie”.

Ten film został uhonorowany nagrodą publiczności podczas Katalońskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Sitges. Klucz do jego zrozumienia kryje się w niespotykanej teorii dotyczącej snów na jawie oraz delikatnemu połączeniu skomplikowanych składników.

Najpierw weź przypadkowe myśli. Potem dodaj do nich szczyptę wspomnień pochodzących z Twojego dnia i połącz je ze wspomnieniami z przeszłości. Weź miłość, przyjaźnie, związki i wszystkie słowa oraz piosenki, które słyszałaś w trakcie dnia, jak również rzeczy, które widziałaś i coś osobistego. Następnie wszystko wymieszaj.

Skoro już spojrzeliśmy na sny w surrealistyczny i odrobinę irracjonalny sposób, musimy przeanalizować je z bardziej pragmatycznej i naukowej perspektywy.

Na czym polega śnienie na jawie?

To świadome doświadczenia, które przybierają formę narracji podczas snu. Zazwyczaj stanowią bezwolne dramatyczne reprezentacje. Poza tym pojawiają się podczas nich stany mentalne, które łączą się z wyobraźnią, procesami poznawczymi, sensorycznymi, emocjonalnymi oraz ruchowymi (Guardiola, 1993).

Chociaż snom na jawie towarzyszy specyficzna forma dziwności i nieciągłości, to nadal stanowią reprezentację Twojej osobistej rzeczywistości. Zapewniają materiał, który możesz porównywać z niedawnymi i starymi wspomnieniami (Guardiola, 1993).

Taki sen na jawie może z kolei pozostać w Twojej pamięci i towarzyszyć przyszłym wydarzeniom i przypadkom. Możesz wyobrazić sobie, że wybierasz się na wycieczkę, jakie niebezpieczeństwa się z tym wiążą oraz rezultaty, których pragniesz.

Sny na jawie cechuje duże prawdopodobieństwo spełnienia się w przyszłości. Tym samym takim snom przypisuje się właściwości pseudo profetyczne (Guardiola, 1993).

Sny i nauka

Badanie mechanizmów i funkcji stanów uwagi, przebudzenia, senności i snu przeprowadzane w obszarze neuropsychologii i psychiatrii jest dość nowe. Okazuje się, że ustalenie zdarzeń  fizjologicznych, które mogą być związane z aktywnością umysłową i stanami świadomości było niemożliwe aż do połowy ubiegłego wieku.

Nowoczesne badania nad snami podkreślają znaczenie treści snu, ponieważ odnosi się ona do struktury mentalnej danej osoby. Innymi słowy, do myśli jednostki, gdy nie śpi, jej pomysłów i niepokojów (Lombardo i Foschi, 2009).

Neurolingwistyka ukazała, że proces dzięki któremu docieramy do znaczenia słowa może być przedstawiony za pomocą schematycznego modelu.

Przesłanki stojące za ustaleniem istnienia tego modelu wypracowano na podstawie zachowań pacjentów ze zmianami chorobowymi w mózgu, które wywierają częściowo wpływ na wprowadzanie informacji do ich słownika oraz ich wyciąganie.

Na jawie słowo może wywołać serię obrazów i pojęć o podobnych cechach do tych, które pojawiają się, gdy śnisz na jawie. Elementy poznawcze, które mają coś wspólnego ze strukturą śpiących snów, można zaobserwować wykorzystując metodę wolnych skojarzeń (Lombardo and Foschi, 2009).

„Śnić teoretycznie to trochę żyć, ale żyć śniąc, to nie istnieć”.

-Jaen Paul Sartre-