Docenianie tych, którzy cię kochają i nigdy nie pozwalają ci odejść
Jak mówi Bernabé Tierno w swojej książce Aprendiz de Sabio (Uczeń mędrca) nikt nie może kwestionować naszej potrzeby miłości. Jest tak samo fundamentalna jak nasza potrzeba jedzenia, powietrza, światła, wody czy słońca. Co więcej, miłość jest uczuciem spontanicznym i naturalnym. Dlatego docenianie tych, którzy cię kochają i nigdy nie pozwalają odejść jest niezwykle istotne.
Równie niewyobrażalne jest żądanie, aby ktoś cię kochał, jak zakazanie komuś kochania cię. To dlatego, że miłość wywodzi się ze spontaniczności i wewnętrznej wolności. Nie możesz kontrolować tego, co czujesz, ani uczuć, które wywołujesz u innych. Możesz natomiast okazywać docenianie.
„Proponuję, abyś mnie nie szukała, ale mnie znalazła, abyś nie patrzyła na mnie, ale mnie pochwyciła, żebyś nie mówiła do mnie, ale mnie poczuła, żebyś mnie nie kochała, ale uznała, że jesteś sobą, wcale taką nie będąc.”
-Alejandro Esparza-
Kiedy kochasz, robisz to całym sobą. Używasz swojej inteligencji, ciała, zmysłów i oczywiście serca. To coś, czemu nie można się oprzeć. Czasem jest piękny, a czasem bolesny. Niemniej jednak zawsze uczy Cię czegoś o sobie.
Docenianie tych, którzy cię kochają
Czasami myślisz, że miłość to cierpienie, a żeby kochać, musisz cierpieć. Jest to jednak błędne. Co więcej, odciąga Cię od zdrowego i zrównoważonego związku. Powinniście kochać, dzielić się i cieszyć byciem parą. Kochaj, ale też zachowaj własną przestrzeń. Rzeczywiście, bądź sobą.
Czasami znajdujesz się w sytuacji, w której wydaje się, że tylko ty jesteś zainteresowany drugą osobą i tylko ty chcesz jej powiedzieć „kocham cię”. To sprawia, że jeszcze trudniej jest ci zaakceptować fakt, że nie dzwoni do ciebie, ponieważ nie chce z tobą rozmawiać. Co więcej, wymyśla wymówki, żeby się z tobą nie spotykać, bo nie chce cię widzieć. Wreszcie, nie mówi „kocham cię”, bo tego nie czuje.
Twoje ego nie zaakceptuje faktu, że osoba ta cię ignoruje. Szuka wymówek. Dlatego wmawiasz sobie: „W tej chwili jest po prostu zbyt zajęta”, „Nie słyszy telefonu” lub „Boi się powiedzieć, że mnie kocha”. Musisz jednak być realistą i widzieć sytuację taką, jaka jest. Jeśli druga osoba nie kocha cię, nie możesz jej do tego zmusić.
„Miłości nie trzeba rozumieć. Wystarczy ją okazywać”.
-Paulo Coelho-
Z drugiej strony, jeśli ktoś okazuje zainteresowanie tobą, dzwoni do ciebie, pisze i się o ciebie troszczy, koniecznie musisz okazać docenianie. To szczery dowód jej przywiązania i szacunku do Ciebie. W rzeczywistości spontaniczny wyraz uczuć to coś, co pochodzi prosto z serca. Co więcej, skłania do refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne.
Kochaj osobę, która chce być po twojej stronie
Osoba, która naprawdę chce być przy tobie, dzwoni do ciebie, żeby zobaczyć, jak się masz. Jest z tobą w trudnych chwilach. Patrzy ci w oczy i uważnie słucha tego, co masz do powiedzenia. Szanuje Cię i ceni za to, kim jesteś. Podziwia cię i to okazuje. Rzeczywiście, kocha cię.
Jeśli ktoś chce być po Twojej stronie, zawsze możesz na nią liczyć, niezależnie od tego, czy jest partnerem, czy przyjacielem. Kiedy z nią jesteś, zapominasz o czasie i nawet nie patrzysz na zegarek. W rzeczywistości godziny mijają, a ty nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy.
Walter Riso twierdzi, że w przypadku pary ważne jest, abyś wiedziała, jak odróżnić „bycie jednością”, kiedy nie masz realnej chęci integracji ze swoim partnerem, od „bycia emocjonalnie zjednoczonym”. Oznacza to, że łączy was więź, w której oboje zachowujecie swoje osobliwości i różnice.
Szukaj wzajemności w swoich związkach
Aby romans lub przyjaźń się utrzymały, musi istnieć wzajemność. Walter Riso, w jednej ze swoich książek twierdzi, że sprawiedliwa miłość to taka, która łączy w sobie zarówno sprawiedliwość rozdzielczą (podział obciążeń i korzyści proporcjonalnie między członków pary), jak i sprawiedliwość wymienną (unikanie oszustwa w jakiejkolwiek formie).
Dla Riso związek opiera się na wzajemności. Oznacza to, że wszelka wymiana emocjonalna i materialna jest zrównoważona i sprawiedliwa, a przywileje są sprawiedliwie rozdzielane. Ponadto dostęp do praw i obowiązków jest równy między dwojgiem ludzi i żadna z nich nie próbuje wykorzystywać ani wykorzystywać drugiej. W rzeczywistości żadne z nich nie uważa, że zasługują na więcej niż inne.
„Życie nie ma sensu, nadajesz mu sens tym, co robisz, tym, czym się pasjonujesz, swoimi iluzjami. Budujesz wszechświat według własnych specyfikacji”.
-Walter Riso-