Długotrwała miłość zaczyna się, gdy kończy się faza zauroczenia

Długotrwała miłość zaczyna się, gdy kończy się faza zauroczenia
Adriana Díez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Adriana Díez.

Ostatnia aktualizacja: 11 lutego, 2023

Kiedy przestajemy kochać? Kiedy przechodzimy od mówienia o miłości do mówienia o zauroczeniu? Kluczem do zrozumienia co niesie z sobą długotrwała miłość jest postrzeganie jej jako przemiany. W ten sposób będziemy w stanie zrozumieć, jak to się dzieje, że niektóre uczucia trwają długo nawet gdy minie pierwsze zauroczenie a inne nie.

Nie myślmy o tym jak o przemijającym zadurzeniu i początku miłości, ale raczej o tym, że istnieje między nimi ścieżka. Zauroczenie jest nękane idealizacją. Nie widzimy drugiej osoby taką, jaką naprawdę jest. Zamiast tego przerzucamy wszystkie nasze nadzieje i pragnienia na drugą osobę; wszystko, czego spodziewamy się od drugiej osoby, zostaje uchwycone w tej namiętności.

Kiedy naprawdę zaczynamy widzieć drugą osobę ze wszystkimi jej wadami i defektami, kiedy rzeczywistość uderza w nas z całą mocą, akceptujemy te różnice i nauczymy się je kochać, wówczas naprawdę możemy zacząć mówić o miłości. Możemy znaleźć i zrozumieć czym jest długotrwała miłość, jeśli jesteśmy w stanie zobaczyć przemianę i dostosować się do zmieniających się sytuacji. To nie musi być idealne. Aby uczucie trwało, musi po prostu być prawdziwe i odpowiadać na potrzeby chwili.

Teoria miłości Sternberga

Sternberg mówi nam o miłości jako o uczuciu, które umieszcza na trzech podstawowych filarach:

  • Intymność: rozumiana jako bliskość między dwojgiem ludzi, którzy poznają się nawzajem, odkrywają się i obdarzają zaufaniem, obnażając przed sobą swoje dusze
  • Pasja: uczucie pożądania i aktywacja fizjologiczna.
  • Zaangażowanie: decyzja, którą oboje podejmują by pozostać razem.

Tak więc całkowita miłość nadejdzie, jeśli te trzy elementy zaistnieją w równych częściach. Nawet jeśli istnieją fazy, gdy intymność, pasja lub zaangażowanie mają większe znaczenie jako “klej” w związku.

Szczęśliwa para.

Dla Sternberga miłość całkowita jest łatwa do znalezienia, ale trudna do utrzymania. Patrząc teraz na trzy wymienione powyżej filary, otrzymujemy różne rodzaje miłości, w zależności od tego, która z cech wyróżnia się najbardziej. Na przykład:

  • Pociąg: tu będzie istniała tylko intymność. Oraz bliskość i zrozumienie.
  • Zadurzenie: cechuje ją namiętność. Jest to fizyczne i seksualne przyciąganie. Szybko się pojawia, ale także szybko przemija.
  • Pusta miłość: zaangażowanie pozostaje. Podjęto decyzję o pozostaniu razem i utrzymuje się ze względu na złożoną obietnicę.
  • Romantyczna miłość: tutaj znajdujemy namiętność i intymność. W tym rodzaju miłości nie ma zaangażowania.
  • Miłość przyjacielska: ten model charakteryzuje się intymnością i zaangażowaniem. Możemy go rozumieć jako zaangażowaną, długotrwałą miłość w sensie przyjaźni.
  • Bezmyślna miłość: rozumiana jako związek pomiędzy namiętnością a zaangażowaniem, ale bez intymności. Para nie zna się zbyt dobrze i trudno im być razem.

Poprzez zrozumienie tych rodzajów miłości, możemy lepiej pojąć, jak to uczucie jest dynamiczne i zmienia się. Możemy więc przejść od jednego rodzaju do drugiego, w zależności od tego, czy fazy posuwają się naprzód, czy też jeden z wyżej wymienionych filarów zaczyna się wyróżniać.

Długotrwała miłość. Czy zdrowo jest być zawsze zakochanym?

Wielu ludzi opisuje fazę zadurzenia jako deliryczną. To dlatego, że w tym okresie istnieje duża luka między tym, jaka jest prawda a tym jak dane rzeczy postrzegamy. Idealizujemy drugą osobę i niezwykle trudno jest nam być obiektywnym. Dlatego nie może to być uważane za prawdziwą miłość. Kochanie kogoś oznacza całkowite poznanie tej osoby, wiedzę, co lubi a czego nie ale nadal decydujemy się na pozostanie z nią.

Dziewczyna z serduszkami namalowanymi na dłoniach.

Kiedy się zakochujemy, nasz mózg uwalnia dwie substancje zwane serotoniną i dopaminą. Kiedy się uwalniają, tworzą uczucie przyjemności i szczęścia, które sprawia, że ​​jesteśmy “uzależnieni” od drugiej osoby, ponieważ rodzi się w nas euforia i ogólnie dobre samopoczucie.

Ale rzeka emocji z czasem maleje i ustępuje miejsca nowym, bardziej racjonalnym emocjom. Czasami bardziej intensywnym. W momencie zakochania , nasz mózg zostaje porwany przez namiętność i szczęście chwili, podobnie jak to bywa w przypadku zwierząt.

Kiedy nasz mózg coś uwielbia, postępuje tak samo ze swoją racjonalną częścią, ważąc i podejmując decyzje oraz wybierając drugą osobę z bardziej dojrzałego i ludzkiego miejsca. Zakochujmy się każdego dnia, ale przede wszystkim nauczmy się kochać, nawet gdy dodatkowe bodźce z fazy zauroczenia przeminą.

Długotrwała miłość oznacza pewne poświęcenia i podjęcie działań z którymi mieliśmy problem na samym początku. Od nas zależy, czy warto się jej poświecić, czy nie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Sternberg, R. J. (1986). A triangular theory of love. Psychological review93(2), 119.
  • Machin, A. (2022). Love is the drug.
  • Esch, T., & Stefano, G. B. (2005). The neurobiology of love. Neuroendocrinology Letters26(3), 175-192.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.