Dlaczego tak trudno zabrać się do pracy?

„Trudno mi zabrać się do pracy”. W ostatnich miesiącach wiele osób podziela to uczucie. To tak, jakby nagle chęć, inicjatywa, a nawet motywacja uciekła kanałami wszechogarniającej apatii. To lepkie uczucie, które sprawia, że nie możesz wydajnie pracować, cieszyć się relacjami, a nawet wyznaczać długoterminowych celów.

Takiego stanu z pewnością nie można lekceważyć. Ten codzienny brak chęci, a nawet brak marzeń, jest jak rdza, która przenika nasze mięśnie umysłu i stopniowo je osłabia. Czy dostrzegasz tę niską wydajność? Czy widzisz, że najmniejsza rzecz kosztuje Cię ogromny wysiłek i że potrzebujesz dwóch godzin na coś, co można by rozwiązać w pół godziny?

Jeśli tak, to z pewnością to jeszcze bardziej osłabia Cię na duchu i przede wszystkim stresuje.

Ważne jest, aby monitorować tego typu sytuacje. Nie możemy pozwolić, aby to osłabiające odczucie towarzyszyło nam dłużej niż dwa lub trzy dni. Jeśli trudno zabrać się do pracy przez tygodnie lub miesiące, może to być oznaką problemu psychologicznego, takiego jak depresja.

Przeanalizujmy nieco głębiej ten temat.

Dlaczego tak trudno mi zabrać się do pracy? Przyczyny, które należy rozważyć

Są dni, kiedy możemy wszystko załatwić i dni, kiedy nie możemy załatwić nic. Jest to jednak całkowicie normalne. Niemożliwe jest utrzymanie tego samego niezachwianego stosunku do życia, tego samego ducha i tego samego pragnienia.

Jesteśmy ludźmi, a nie robotami, i mamy swoje wzloty i upadki. Czasem przeżywamy chwile, kiedy widzimy wszystko na czarno, i nie mamy do niczego chęci ani motywacji. To wszystko jest dopuszczalne, a także powszechne.

Mimo to, gdy przyzwyczaimy się do tego, że można sobie poradzić prawie ze wszystkim, prawdą jest, że uczucie lenistwa lub braku zapału nas zaskakuje, a nawet przeraża. Nie można pominąć jakichś problemów zdrowotnych, czy niedoboru substancji odżywczych, takich jak żelazo, magnez czy witaminy z grupy B.

Zaburzenia tarczycy, a także wszelkie zmiany hormonalne, zwykle prowadzą również do zniechęcenia lub braku energii fizycznej.

Ale co, jeśli mijają te dni, w których nie przestajemy się zastanawiać, dlaczego tak trudno mi zabrać się do pracy bez widocznego powodu? Co, jeśli mamy pewność, że nie jest to spowodowane problemami zdrowotnymi? To jest moment, aby wziąć pod uwagę inne aspekty. Spójrz na pewne wymiary opisane poniżej, nad którymi warto się zastanowić.

Nadmiar zmartwień i niepewności

John Milton mówił, że umysł może sprawić, że nasze życie będzie niebem lub piekłem. Tak więc, kiedy przechodzimy przez te okresy, kiedy zmartwień jest wiele, a spokojnych dni niewiele, mózg może się uciec do klasycznych blokad stresu.

To jest jak przerwa w działaniu naszych funkcji poznawczych. Nagle gwałtownie zwalniają i trudno jest nam myśleć, uczestniczyć, reagować, odpowiadać…

Wszystko to spowodowane jest nadmiarem troski, któremu towarzyszy z kolei stan emocjonalny naznaczony udręką i niepokojem. Podobnie, nasza własna niepewność co do przyszłości również nas „zablokować” i zawiesić w stanie odrętwienia psychicznego, z którego tak trudno nam się wydostać.

Trudno ci zabrać się do pracy, ale z jakiego powodu?

„Trudno mi zacząć robić rzeczy. Wiem, że im szybciej zacznę, tym szybciej skończę, ale nie znajduję żadnej chęci ani motywacji i w końcu wycofuję się. Najgorsze jest to, że takie postępowanie sprawia, że ​​źle się czuję i sytuacja się pogarsza a dyskomfort narasta ”.

Prokrastynacja jest złym partnerem życiowym, ponieważ poza opóźnieniem w wykonywaniu naszych zadań prowadzi do nasilenia negatywnych emocji. Nasz obraz siebie jest zniekształcony. Straciliśmy poczucie własnej skuteczności i prawie nie zdając sobie z tego sprawy, kopiemy idealny tunel w stronę depresji.

Nie dziwi więc, co odkryły badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Pamukkale (Turcja). Wskazują one, że za prokrastynacją często stoją irracjonalne myśli. Myślenie, że wszystko pójdzie nie tak, że nie jesteśmy kompetentni, że będziemy osądzeni lub skrytykowani za to lub za tamto.

Takie myślenie paraliżuje. Jednak powszechne są również następujące czynniki:

• Niechęć do tych zadań.
• Strach przed porażką i popełnianiem błędów.
• Bardzo perfekcjonistyczne podejście
• Poczucie braku kontroli nad tym, co nas otacza.
• Ukryta depresja lub nieuświadomiony wysoki poziom lęku.

Lęki, które paraliżują i demotywują

Od jakiegoś czasu zastanawiasz się, dlaczego trudno ci zabrać się do pracy. Minęło kilka dni i zauważasz, że twój animusz nie powraca. Wszystko urasta w Twoim umyśle do rozmiarów góry i czujesz, że ta góra zaraz się na Ciebie zawali. Jeśli zauważysz siebie ten sposób myślenia, zadaj sobie pytanie, czego się boisz.

Wielki komunikator i popularyzator Eduard Punset powiedział, że prawdziwe szczęście to brak strachu. To wielka prawda. Jednak przez większość czasu nie jesteśmy nawet świadomi, że ta emocja przenika całą naszą istotę i każdy zakamarek umysłu.

Boimy się przyszłości. Boimy się nie wiedzieć, martwimy się, że sprawy nie potoczą się tak, jak oczekiwaliśmy. Te odczucia zaaranżowane przez cichy, ale rozproszony i uporczywy strach kończą się utratą motywacji. Również przez przytępienie nadziei i osłabienie motywacji.

Trudno mi zabrać się do pracy i to nie jest lenistwo, to nieszczęście

Czasami trudno mi zabrać się do pracy, ale nie z lenistwa, tylko z powodu złego humoru. Ponieważ czuję złość, nie wiedząc dlaczego, a drażliwość utrzymuje się i uniemożliwia mi działanie. Często zły nastrój przypomina zaledwie czubek góry lodowej. Jest jak zakrętka butelki, słoika, który po otwarciu wypuszcza inne prawdy, inne doznania.

Jednym z nich jest poczucie nieszczęścia. W jakim znaczeniu? To coś jak świadomość, że życie, które prowadzimy, nie odpowiada nam. Że jest coś, co nas rozstraja i czego nie mamy odwagi rozwiązać. Styl życia, który prowadzimy, w rzeczywistości jest niezgodny z naszymi potrzebami, pragnieniami i wartościami.

Wtedy wszystko kosztuje nas nieskończony wysiłek i toniemy w tych czarnych dziurach. Nie jest dobrze pozostawać w pułapce tego rodzaju doznań.

Niezależnie od sytuacji, która uzasadnia ten brak motywacji, konieczne jest wprowadzenie zmian. Działajmy, ponieważ najlepszym motorem szczęścia, zmiany i dobrego samopoczucia jest odwaga podejmowania nowych decyzji. Postęp nie pozwoli na siebie czekać.