Co powinieneś zrobić, jeśli stara rana emocjonalna ponownie się otworzy?
Rany emocjonalne składają się z szkód, których doświadczasz przez całe życie i które warunkują twój sposób interpretowania świata i radzenia sobie z nim. Praktycznie każdy z nas ma jakieś emocjonalne rany, ale rozpoznanie i zaakceptowanie ich obecności nie jest łatwe. Jeśli jesteś jednym z tych, którzy odważyli się stawić czoła szkodom i zająć się nimi, być może z rozczarowaniem odkryłeś, że rana, o której myślałeś, że została zagojona, w rzeczywistości nie była.
Wybaczenie krzywdy, jaką zadali ci rodzice, przyjaciele, partnerzy lub koledzy z klasy, jest skomplikowane. Co więcej, integrowanie tych bolesnych wspomnień i uczenie się z nich w celu rozwoju to ciężka praca.
Poczucie spełnienia i wolności, które pojawiają się, gdy wykonujesz pracę, sprawia, że zdecydowanie jest to warte wysiłku. Co się jednak stanie, jeśli nagle rana znów zacznie boleć? Jeśli znowu poczujesz złość, strach lub smutek w obliczu sytuacji, o których myślałeś, że przezwyciężysz? Co możesz zrobić, jeśli zauważysz, że wracasz do starych wzorców zachowań?
Co zrobić, gdy stara rana emocjonalna ponownie się otworzy?
Zaakceptuj to jako część procesu
Kiedy wracasz do czegoś, co myślałeś, że przezwyciężysz, często wpadasz w panikę. Możesz nawet zacząć myśleć, że cała praca, którą wykonałeś, była bezużyteczna i że okłamywałeś samego siebie, myśląc, że zrobiłeś postęp i że teraz nigdy nie będziesz w stanie iść do przodu. Niemniej jednak nic nie może być dalsze od rzeczywistości. W rzeczywistości uzdrowienie jest procesem i zwykle nie jest liniowe. Są postępy, przerwy i niepowodzenia, a wszystkie one są częścią podróży.
Być może miałeś nadzieję, że kiedy już uporasz się ze swoim bólem, nie poczujesz go ponownie, myśląc o tej osobie lub sytuacji. Może myślałeś, że po zmierzeniu się ze swoim strachem przestaniesz się bać. A może wierzyłeś, że ucząc się nowych sposobów myślenia i reagowania, nigdy nie wrócisz do swojego starego zachowania. Jednak to w porządku, jeśli tak się stanie. W rzeczywistości jest to normalne i na pewno nie oznacza, że wróciłeś do punktu wyjścia.
Pogratuluj sobie, że go zidentyfikowałeś
Jednym z największych dowodów na to, że cała twoja osobista praca nie poszła na marne, jest to, że udało ci się zidentyfikować te emocje lub wzorce zachowań. Rzeczywiście, potwierdzenie tego, co się dzieje, pomoże skierować cię na ścieżkę, którą podążasz.
Skorzystaj ze swoich zasobów
Należy pamiętać, że potknięcie nie jest nawrotem. Wręcz przeciwnie, jest to okazja do wykrycia problemów i wykorzystania zasobów, o których się wcześniej dowiedziałeś. Na przykład, jeśli podczas leczenia żalu zrozumiałeś, że zerowy kontakt był dla ciebie korzystny, możesz odkryć, że znowu odczuwasz ból, ponieważ zacząłeś przeglądać strony w mediach społecznościowych swojego byłego partnera. A może, jeśli pokonując fobię, potwierdziłeś, że stawienie czoła temu, czego się obawiałeś, zmniejsza lęk, możesz nawrócić, ponieważ znowu zacząłeś ich unikać.
Powinieneś sprawdzić swój wewnętrzny dialog i swoje myśli, ponieważ jest możliwe, że uległy one zmianie i wpływają na ponowne otwarcie emocjonalnej rany. Czy często wspominałeś przeszłe wydarzenia, myśląc o tym, jak niesprawiedliwe lub okrutne było to, co ci się przydarzyło? Jak do siebie mówisz? Czy twoja wewnętrzna rozmowa daje ci siłę czy zniechęcenie? Myśli są podstawą twoich stanów emocjonalnych. Dlatego sprawdź, jak się zmieniły, a dowiesz się, jak należy iść naprzód.
Bądź cierpliwy
Wreszcie, bądź cierpliwy dla siebie. Uczucie, że się cofasz, może być irytujące, ale ważne jest, aby nie osądzać siebie, obwiniać siebie ani nie przyspieszać procesu. Ponieważ nie masz tego samego poziomu energii lub nie czujesz się w tym samym nastroju każdego dnia.
Możliwe, że pewnego dnia znowu podniesiesz głos w kłótni, mimo że postanowiłeś być bardziej asertywny. To normalne, że pomimo tego, że poprawiłeś swoją zdolność do wyznaczania granic, w pewnym momencie pozwolisz im się wymknąć. Zrób krok po kroku. Dobrze ci idzie.
Stara rana emocjonalna nadal otwarta
Pomimo powyższego, możliwe jest, że jeśli lęki, ból lub wzorce, o których myślałeś, że zostały uzdrowione, wypłyną na powierzchnię, dzieje się tak dlatego, że nigdy tak naprawdę nie pracowałeś nad nimi dogłębnie. Być może brakuje czegoś, co musisz odkryć, zrozumieć lub rozwiązać. W takim przypadku pomocne może okazać się skorzystanie z pomocy psychologicznej. Nawet jeśli otrzymałeś już pomoc, jeśli czujesz, że nadal czegoś brakuje, nie wahaj się wznowić procesu.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Prochaska, J. O., DiClemente, C. C., & Norcross, J. C. (1993). In search of how people change: Applications to addictive behaviors. Addictions Nursing Network, 5(1), 2-16.
- Chappa, H. J. (2006). Trastorno de pánico: resistencia terapéutica y prevención de las recaídas. Revista Brasileira de Terapias Cognitivas, 2(2), 25-38.