Chemseks, depresja i lęk – jaki jest między nimi związek?

„Seks, narkotyki i rock and roll” to kultowa fraza w świecie muzyki i sławy. Jednak w kontekście zdrowia psychicznego ta niebezpieczna praktyka jest znana jako chemseks. Jest to szczególnie związane z jednostkami klinicznymi, takimi jak depresja i lęk.

Połączenie tak wielu elementów w celu zapewnienia sobie przyjemności może wydawać się zabawne. Ale stosunek seksualny pod wpływem toksyn, takich jak alkohol, konopie indyjskie, kokaina, mefedron czy speed jest niezwykle niebezpieczny.

Ludzie, którzy często doświadczają chemseksu, są bardziej narażeni na rozwój poważnych chorób, takich jak AIDS lub zapalenie wątroby. Istnieje również ryzyko depresji, lęku, a nawet psychozy.

„Pod wpływem narkotyków nie przejmujesz się niczym, po prostu chcesz odizolować się od świata i uzyskać wewnętrzny spokój, którego nie osiąga się w normalnym stanie”.

-Kurt Cobain-

Chemseks

Możemy zdefiniować chemseks, zagłębiając się w jego etymologię. Termin ten jest używany potocznie do określenia połączenia narkotyków i relacji seksualnych.

Chemseks polega więc na oddawaniu się praktykom seksualnym podczas zażywania narkotyków, w celu przedłużenia tego procesu na czas niemal nieokreślony (na godziny, a nawet dni). Początkowo ograniczało się to do społeczności homoseksualnej, ale z biegiem lat zachowanie to przeniknęło do innych grup społecznych. Dziś rozprzestrzenia się jak pożar wśród młodszej populacji.

„Co za haj” lub „Ta sesja była niesamowita” to wyrażenia często używane przez fanów chemseksu. Kiedy praktyki seksualne obejmują również zażywanie narkotyków, które jednostki wstrzykują przez skórę lub podskórnie, nazywa się je slam lub slamming (Ocón, 2022). Daje to wyobrażenie o poważnych konsekwencjach, jakie chemseks może mieć dla zdrowia tych, którzy sobie na to pozwalają.

„Działanie niektórych z tych narkotyków powoduje nadmierną euforię i odhamowanie, które w tym kontekście mogą prowadzić do ekstremalnych działań, takich jak sesje seksualne trwające przez kilka dni”.

-Raúl Osorio Ocon-

Ludzie, którzy praktykują chemseks, mają tendencję do rozwoju depresji i lęku

Niedawno Instytut Uzależnień w Madrycie (Hiszpania) opublikował „El Informe Chemsex 2021/2022” (Raport Chemsex 2021/2022).

Dokument wspomina, że chemseks zaczyna pojawiać się jako wyraźny problem zdrowia publicznego, biorąc pod uwagę reperkusje jego praktyki w różnych obszarach, takich jak zdrowie fizyczne i psychiczne. Według tego raportu, w ciągu ostatnich czterech lat zjawisko to wzrosło o blisko 600 procent, uruchamiając wszystkie dzwonki alarmowe i umieszczając tę praktykę na arenie publicznej.

Z drugiej strony wskazuje się, że osoby, które często uprawiają chemseks (głównie mężczyźni), doświadczyły przemocy w rodzinie, a także nadużyć ze strony partnerów i/lub wykorzystywania seksualnego.

Rodzaj przemocy, której ci ludzie najczęściej doświadczają, opiera się na nienawiści, stygmatyzacji i homofobii. Jest to zgłaszane przez prawie trzy na dziesięć osób. Ponadto podobna liczba badanych padła ofiarą przemocy w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania (Madrid Salud, 2022).

„Chemsex występuje głównie w domach prywatnych, chociaż może również odbywać się w saunach, klubach erotycznych, hotelach i miejscach wycieczkowych (flirt na świeżym powietrzu).”

-Raúl Osorio Ocon-

Chemseks i psychopatologia: bliski związek

Spośród wszystkich osób, które zgłosiły praktykowanie chemseksu, prawie połowa prezentowała zaburzenie psychiczne nałożone na konflikt z narkotykami. Nazywa się to podwójną patologią.

Wśród jednostek klinicznych o największej częstości występowania w tym kontekście częściej znajdują się zaburzenia nastroju i zaburzenia lękowe. Liczby te wynosiły odpowiednio 40 i 35 procent (Madrid Salud, 2022).

Praktykowanie chemseksu może być powiązane z zachowaniami autolitycznymi. Fakt ten zgłosiło nawet dziesięć procent badanych, którzy wzięli udział w badaniu Madrid Salud (2022). Zachowania te charakteryzują się samookaleczeniem fizycznym w celu złagodzenia dyskomfortu psychicznego.

Z drugiej strony stwierdzono również silny związek między chemseksem a rozwojem zaburzeń psychotycznych. W konsekwencji praktyka ta może być niebezpieczną bramą do psychopatologii.

„Główne zaburzenia psychiczne związane z chemseksem to: lęk, depresja, epizody psychotyczne, zachowania samobójcze i złożone traumy”.

-Raúl Osorio Ocon-

Teoria stresu mniejszościowego

Społeczność homoseksualna była historycznie jedną z najbardziej prześladowanych i pogardzanych grup mniejszościowych. Zgodnie z tą teorią, chemseks jest jedną ze strategii, którą osoby homoseksualne mogą zastosować, aby stawić czoła tak zwanemu stresowi mniejszościowemu. Jest to rodzaj emocji, który wywodzi się z takich zdarzeń, jak poczucie bycia dyskryminowanym i prześladowanym, i który pojawia się w wyniku uprzedzeń lub stygmatyzacji (Albañir, 2022).

W zrozumieniu tej kwestii pomoże powrót do tego, o czym wspomnieliśmy wcześniej. Ludzie, którzy praktykują chemseks, doświadczają wielu nadużyć i traum.

„Fakt, że istnieje uprzywilejowana mniejszość, nie rekompensuje ani nie usprawiedliwia sytuacji dyskryminacji, w której żyje reszta ich rówieśników”.

-Simone de Beauvoir-

Znaczenie profilaktyki

Niezbędne jest tworzenie interwencji, które wzmacniają uniwersum relacji społecznych jednostek. Wiemy, że „poczucie wsparcia” korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne ludzi. W konsekwencji dostrzegają większą równowagę w swoich emocjach.

Ponadto stwierdzono, że za wkraczaniem ludzi w mroczny świat chemseksu kryje się deficyt w relacjach społecznych. Ten aspekt uzasadnia naszą uwagę w kontekście profilaktyki.

Wszelkie interwencje muszą być multidyscyplinarne. Ważne jest, aby programy profilaktyczne były tworzone w obszarach najbardziej dotkniętych problemem. Mówimy o sferze seksualnej i psychicznej, ale także o kompleksowej opiece nad narkomanami i znaczeniu zapewnienia im wsparcia funkcjonalnego (Albañir, 2022).

Praktyka chemseksu jest teraz problemem na arenie zdrowia publicznego. Co więcej, jego reperkusje są zarówno poważne, jak i rozległe. Dlatego konieczne jest opracowanie interwencji, które pozwolą zapobiegać problemowi. Ważna jest także terapia, która pomoże ludziom wydostać się z tej niebezpiecznej autodestrukcyjnej pętli.

„Problemy takie jak używanie substancji psychoaktywnych, wysoka częstość występowania HIV i/lub chorób przenoszonych drogą płciową oraz zwiększone obciążenie emocjonalne muszą być rozwiązywane łącznie, ponieważ mogą być spowodowane piętnem związanym z HIV lub homofobią”.

-Perry N. Halkitis-