Chemia interpersonalna – w jaki sposób działa na poszczególne osoby?

Chemia interpersonalna odnosi się do postrzeganego natychmiastowego połączenia, które istnieje podczas pierwszego spotkania z osobą. Carl Jung wyjaśnił to bardzo dobrze, mówiąc, że spotkanie dwóch osobowości jest jak kontakt dwóch substancji chemicznych: jeśli zachodzi jakakolwiek reakcja, obie ulegają przemianie.

Wszyscy wiemy, jakie to uczucie. Początek przyjaźni lub flirt z kimś, kogo lubisz, również ma ten rodzaj alchemii, którą nauka bada od dawna. W niemal magicznej wymianie interweniuje wszystko, od pozytywnych emocji po cały koktajl neurochemikaliów, które zmieniają mózg.

Czujesz ciekawość, harmonię, przyjemność, motywację, nadzieję i fascynację. W rzeczywistości twoje relacje międzyludzkie pozwalają ci wyjść poza własną skórę, dotrzeć do innych i stworzyć coś nowego. Są świetlistymi ogniwami, które budują naładowane znaczeniem więzi społeczne i uczuciowe, tworząc najbardziej podstawowe jednostki cywilizacji, takie jak przyjaźń, miłość i towarzystwo.

Tak jak doświadczamy „chemii” z pewnymi ludźmi, możemy również odczuwać niemal instynktowne odrzucenie pewnych osobowości.

Chemia interpersonalna

Bez wątpienia w pewnych momentach swojego życia doświadczyłeś interpersonalnej „iskry” z określonymi ludźmi. Ten wyjątkowy rodzaj harmonii pojawia się nie tylko między partnerami, ale także pojawia się w przyjaźniach i relacjach zawodowych. Przecież kto nigdy nie czuł między sobą a niektórymi kolegami pewnego rodzaju chemii, skutkującej pomyślnym osiągnięciem celów i celów.

Badanie przeprowadzone przez Reisa, Regana i Lyubomirsky’ego z Uniwersytetu Kalifornijskiego (USA) wykazało, że chemia interpersonalna jest definiowana jako uczucie, którego doświadczamy, gdy odnosimy się do kogoś i zauważamy, że z tej interakcji wyłania się coś większego. W efekcie razem jesteśmy czymś więcej niż tylko sumą jego części. Wszystko wydaje się do siebie pasować i nasza rzeczywistość nabiera większego sensu w towarzystwie pewnych osób.

W końcu niewiele jest sytuacji, które generują tyle harmonii, co posiadanie przyjaciół, którzy cię rozumieją, i współpracowników, z którymi praca jest łatwa i motywująca. Wreszcie, czym byłaby miłość bez tej chemicznej iskry, która wszystko uruchamia?

Powieść Powinowactwa z wyboru (1809) Johanna Wolfganga von Goethego była pierwszym traktatem naukowym, w którym omawiano chemiczne pochodzenie miłości.

Składniki chemii interpersonalnej

Uczucia międzyludzkiej chemii nie zawsze pojawiają się natychmiast. Często jednak wystarczy głęboka rozmowa i kilka godzin razem. W niektórych przypadkach często się rozwija. W rzeczywistości jego tajemnice są złożone i wszyscy doświadczamy ich na swój indywidualny sposób.

Niemniej jednak zwykle występuje pewien zestaw komponentów. Są to rodzaje, które aranżują i nadają siłę, tlen i magnetyzm temu rodzajowi alchemii:

• Afektywne połączenie. Kiedy spotykasz się lub jesteś z określoną osobą, zawsze pojawiają się te same doznania. Współudział, sympatia, szacunek, śmiech, dobre samopoczucie, motywacja, optymizm… To zasłona pozytywności, która pozostawia ślad w twoim mózgu.
• Połączenie poznawcze. Chemia interpersonalna nie działa wyłącznie poprzez poznawcze emocje walencyjne. Musisz także mieć podobne spostrzeżenia i idee oraz te same wartości. Rzeczywiście, zbieżność opinii, wierzeń i filozofii życia rozpala tę ważną iskrę.
• Połączenie behawioralne. Radość ze wspólnego spędzania czasu, praca nad tymi samymi celami, reagowanie w podobny sposób na te same wyzwania… To wszystko pomaga budować tego typu więź społeczno-afektywną.

Łączenie, najbardziej fascynująca tajemnica ludzkich relacji

W Hollywood reżyserzy castingu wiedzą, że nie tylko muszą brać pod uwagę aktorów indywidualnie, ale także brać pod uwagę osobistą chemię. Publiczność oglądająca również dostrzega i poszukuje tego rodzaju połączenia na ekranie. Innymi słowy, relacyjna harmonia i magnetyzm między bohaterami. Kiedy to jest obecne, scenariusz i opowiadana historia są znacznie bardziej wiarygodne.

W swoim codziennym życiu również pragniesz znaleźć to połączenie z kimś, ponieważ połączenie i osiągnięcie tej iskry relacji pozwala ci odkryć siebie na nowo. Pomyśl na przykład o przyjacielu, którego naprawdę cenisz. Kiedy jesteś z nimi, dokonujesz na nim projekcji. Widzisz siebie jaśniej.

To rodzaj łączenia, który jest tak intymny, że wszystko płynie. To jak tworzenie emocjonalnego schronienia, w którym jesteś tą samą istotą, ale z dwoma sercami. Chociaż prawdą jest, że nigdy nie będziecie do siebie pasować w 100 procentach i że zawsze będą między wami niewielkie różnice, dopasowanie w 95 procentach z pewnością da wam mnóstwo szczęścia.

W ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat postępy w neurochemii i immunologii pozwoliły nam pokazać, że chemia interpersonalna naprawdę istnieje. Pierwiastki takie jak serotonina, endorfiny i oksytocyna budują tego typu przyciąganie lub powinowactwo.

Chemia ludzkiego życia

W 1919 roku lekarz George W. Carey napisał The Chemistry of Human Life. W tej ciekawej pracy konceptualizował, że ludzkie ciało jest rodzajem baterii. Twierdził, że tylko wtedy, gdy otrzymamy odpowiednią stymulację, nasze ciała wibrują i zaczynają pracować. Od tego momentu ruch, energia i życie pojawiają się wielkimi literami.

Przez energię lub stymulację niewątpliwie odnosił się do wymiarów takich jak przyjaźń czy miłość. To te jednostki, które wstrzykują nam odpowiednie dawki serotoniny, dopaminy, oksytocyny i endorfin. To są substancje chemiczne szczęścia i połączenia. Relacje stawiają nas na nogi i nadają wszystkiemu znaczenie i znaczenie.

Dlatego, gdy w swoim codziennym życiu znajdziesz postacie, z którymi reagujesz chemicznie i które cię przemieniają, jak sugerował Jung, nadaje to prawdziwe znaczenie temu, kim jesteś. Właściwie cały świat jest laboratorium, w którym można doświadczyć niesamowitych iskier, połączeń i reakcji.