Anuptafobia: irracjonalny strach przed byciem singlem

Bycie w związku może być wspaniałe, wzbogacające i satysfakcjonujące. Wszyscy lubimy być kochani, mieć partnera życiowego i wsparcie emocjonalne. Wiemy również, że związek nie jest rozwiązaniem dla wszystkich i że czasami samotność jest najlepszą opcją. Jednak dla osób, których dotknęło schorzenie, jakim jest anuptafobia, brak partnera jest po prostu nie do zaakceptowania. W związku z tym bycie singlem jest dla nich katastrofą, której starają się uniknąć za wszelką cenę.

Ludzie ci zrobią wszystko, aby nie zostali porzuceni lub ich związek się nie skończył. Jeśli w dowolnym momencie będą singlami, zwiążą się z każdym, kto wykaże choćby najmniejszy ślad dostępności. Nawet nie zdając sobie z tego sprawy, zanurzają się w dynamice motywowanej strachem.

Anuptafobia

Anuptafobia to etykieta nadawana irracjonalnemu strachowi przed życiem bez partnera lub pozostawaniem singlem. To intensywny strach przed samotnością i brakiem romantycznego związku z inną istotą ludzką. Uważa się to za fobię, ponieważ strach jest nieproporcjonalny i niezwykle ograniczający. Innymi słowy, nie jest to zwykłe pragnienie bycia w związku. Wręcz przeciwnie, dla osoby cierpiącej na anuptafobię bycie singlem jest równoznaczne z porażką, pustką i nieszczęściem.

Ta koncepcja prowadzi osoby chore do angażowania się w serię niezdrowych działań.

Oznaki anuptafobii

• Cierpiący utrzymują szkodliwe i niesatysfakcjonujące relacje, aby uniknąć samotności. Znoszą nadużycia i powtarzające się zdrady. Żyją z partnerami, którzy nie sprawiają, że czują się oni spełnieni. Zrobią wszystko, aby po prostu utrzymać związek.
• Bycie w związku jest dla nich obsesją lub obowiązkiem. Dlatego nie mają praktycznie żadnych standardów w swoich romantycznych poszukiwaniach. Mogą na przykład zdecydować się na partnerstwo wyłącznie ze względu na atrakcyjność fizyczną drugiej osoby lub tylko dlatego, że przyszły partner zgadza się na związek. Nie ustalają żadnych kryteriów ani nie poszukują niezbędnego pokrewieństwa lub kompatybilności.
• W każdym, kogo spotkają, widzą potencjalnego partnera, który uwolni ich od dramatycznego stanu bycia singlem. W związku z tym mają tendencję do zbyt intensywnego i szybkiego tworzenia więzi oraz formalizowania związku, nawet nie wiedząc, czy będzie on opłacalny. Wkrótce po spotkaniu z kimś, zwykle twierdzą, że są zakochani.
• Wchodzą w jeden związek po drugim i często co miesiąc mają innego partnera. Ich celem jest po prostu bycie w związku, co jest sposobem ucieczki od bycia singlem.

Przyczyny anuptafobii

Istnieją różne przyczyny i czynniki, które wyjaśniają, skąd bierze się anuptafobia. Tutaj wyjaśniamy najważniejsze z nich:

1. Presja rówieśników

Anuptafobia występuje znacznie częściej u osób powyżej 30 roku życia. Nie możemy ignorować faktu, że istnieje silna presja społeczna, aby sformalizować związek, wziąć ślub i założyć rodzinę przed osiągnięciem określonego wieku. Jednak te standardy, które są nam wpajane praktycznie od dzieciństwa, dla niektórych mogą stać się udręką i ciężarem.

Jeśli wszyscy w naszym otoczeniu dążą do znalezienia partnera, bycie singlem jest postrzegane jako stan braku lub porażki. W konsekwencji ci, którzy nie są w związku, są oceniani negatywnie. To często powoduje, że czują się przytłoczeni i zestresowani. W jakiś sposób przyjmują podejście, że pełne i właściwe życie jest możliwe, tylko jeśli jesteśmy w romantycznej relacji. Osoby te odrzucają inne rodzaje miłości, których można doświadczyć i odmawiają rozważenia jakichkolwiek innych opcji niż bycie czyimś partnerem.

2. Niska samoocena

Jest to kluczowy czynnik, ponieważ osoba z niską samooceną potrzebuje zewnętrznej walidacji, aby czuć się ważną i adekwatną. W ten sposób, będąc w parze, zyskuje uznanie, sympatię i wartość, której nie tak bardzo potrzebuje. Z drugiej strony, kiedy osoby te są singlami, tracą wszystkie te elementy i znów czują się niewystarczające. W ich życiu pojawia się wielka pustka, z którą trudno im sobie poradzić.

3. Zależność emocjonalna

Osoba z anuptafobią cierpi w pewnym stopniu na uzależnienie emocjonalne. Podporządkowuje swoje dobre samopoczucie więziom emocjonalnym, które może nawiązać z partnerem. Ta zależność ma zwykle swoje źródło w dzieciństwie, w którym nie otrzymała bezwarunkowej miłości. Osoby te przyzwyczajają się do pragnienia uczucia i głęboko boją się go utracić.

Często zdarza się również, że uzależnienie emocjonalne występuje u osób, które były nadopiekuńcze, gdy dorastały i nauczyły się, że potrzebują innych do życia. Rozwinęli ideę, że nie mogą sobie sami poradzić. Dlatego w wieku dorosłym samotność jawi się jako przytłaczające wyzwanie.

4. Słabe umiejętności społeczne

Wreszcie, anuptafobia może się pogorszyć, jeśli cierpiący ma deficyt umiejętności społecznych lub wysoką wrażliwość na odrzucenie. Zbyt mały lub zamknięty krąg społeczny, skrajna nieśmiałość lub trudności w nawiązywaniu kontaktów mogą prowadzić do większego lęku przed samotnością.

Leczenie anuptafobii

Jak w każdym innym stanie psychologicznym, istnieją różne stopnie anuptafobii. Niektórzy ludzie mogą nawet doświadczyć prawdziwego przerażenia, nie tylko w postaci myśli i zmartwień, ale także cierpiąc na objawy fizjologiczne. Na przykład myśl o byciu singlem może powodować między innymi szybkie bicie serca, pocenie się i duszność.

Ponadto życie osoby z anuptafobią jest bardzo ograniczone, albo przez pozostawanie w niezdrowych związkach, albo przez odczuwanie wielkiej potrzeby tworzenia więzi za wszelką cenę. Tak więc, jeśli identyfikujesz się z którymkolwiek z powyższych objawów, upewnij się, że masz możliwość wsparcia psychologicznego. Pomoże Ci przepracować swoje irracjonalne lęki i odzyskać wolność.