Przemoc wobec kobiet stanowi problem dla wszystkich, nie zaś tylko dla jej ofiar. Występuje ona ponieważ, obok innych powodów, społeczeństwo nauczyło nas, aby dewaluować kobiecość.
Kobiety ocenia się za ich wygląd oraz nikt nie waha się kwestionować czy uprawiają odpowiednio dużo, lub mało seksu. W taki sposób przemoc przybiera najróżniejsze formy.
Mówiono nam kiedy byłyśmy dziećmi “jeśli cię uderzył, to dlatego że cię lubi” i dalej powielamy ten błąd stanowiąc zły przykład dla naszych dzieci.
Być może stwierdzenie, że dzieci są okrutne ma o wiele więcej wspólnego ze świadomym i nieświadomym okrucieństwem świata dorosłych. Wszyscy doskonale rozumiemy takie powiedzonka jak “uciekasz jak baba”, “walczysz jak dziewczynka”, “śmiejesz się jak dziewczyna” oraz inne wersje tego rodzaju obelg.
Wydaje się, jakby bycie kobietą oznaczało, że nie możemy być silną osobą. To tak jakby kobiecość oznaczała słabość, niekompetencję i niezdarność. Co jednak jest najgorsze, to fakt że żyjemy, rozumiemy, a w najgorszych przypadkach tolerujemy tego rodzaju przekonania i uważamy je wręcz za normalne.
Choć jest to zaledwie wierzchołek góry lodowej, każdy 25 listopada poświęcamy walce ze społeczną blizną pod nazwą przemoc wobec kobiet.
Nie możesz zamykać oczu, kiedy widzisz że ktoś jest źle traktowany
Każdego roku tysiące kobiet umiera, bo ktoś zabił je tylko i wyłącznie z tego powodu, że były kobietami. Mówiąc wprost, rzeczywistość w której żyjemy jest straszna.
Na świecie żyją miliony ludzi będących produktem systemu, który historycznie podporządkowuje, ciemięży, wykorzystuje, uprzedmiotawia, redukuje, dominuje i zabija kobiety.
Dlaczego tak jest? Ponieważ żyjemy w chorym społeczeństwie, które toleruje postrzeganie kobiet jako gorszych oraz tworzy ludzi, którzy myślą, że mogą zarządzać ciałami i uczuciami kobiet wedle własnej woli.
Możemy wychowywać ludzi inaczej
Aby powiedzieć “dość” musimy zacząć edukować nasze dzieci i wzmagać ich świadomość naszej potrzeby równości. Musimy rozliczyć się z tymi “ideałami” roztargnionej panny oraz agresywnego mężczyzny macho. To właśnie w nich ma swoje korzenie złe traktowanie kobiet.
Morderstwo, najcięższy owoc przemocy wobec kobiet jest ostatnim szczeblem drabiny. Zaczyna się od wychowywania w poczuciu własnej słabości, która prowadzi do zależności, a dalej do złego traktowania i wykorzystywania. Ostatecznym efektem jest fizyczne i psychiczne morderstwo.
Znaczny procent populacji nie uważa znęcania się psychicznego za przemoc wobec kobiet. Nie rozumieją tego, że podporządkowanie jest atakiem na zainteresowaną osobę.
Nasze społeczeństwo potrzebuje wielkiej reformy edukacyjnej, ponieważ tylko edukacja może uchronić nas przed przemocą. Musimy pamiętać, że:
- Izolacja społeczna i emocjonalna… TO NADUŻYCIE.
- Emocjonalny szantaż… TO NADUŻYCIE.
- Tajne i jawne obelgi… TO NADUŻYCIE.
- Kontrolowanie telefonu, kont osobistych i społecznościowych kobiet… TO NADUŻYCIE.
- Groźby i wyzwiska… TO NADUŻYCIE.
- Kontrolowanie ubioru kobiety… TO NADUŻYCIE.
- Chłód emocjonalny… TO NADUŻYCIE.
- Agresja słowna, dominujące zachowania (grożenie zakończeniem związku) oraz zazdrość… TO NADUŻYCIE.
- Społeczna, zawodowa i ekonomiczna dyskryminacja… TO NADUŻYCIE.
Jeśli zaczniemy od podstaw to wybudujemy silny zamek, który da miejsce dla zdrowego społeczeństwa wolnego od nadużyć, przemocy i uprzedzeń.
Przemoc nie zna wieku
Szczególnie ważne jest reedukowanie społeczeństwa od stóp do głów, biorąc pod uwagę nowe ujawnianie się nadużyć, jakich jesteśmy dzisiaj świadkami. Poddanie w imię miłości, stało się dla wielu dzisiejszych młodych ludzi całkowicie normalne.
Jest to skrajnie niepokojące, szczególnie kiedy zdamy sobie sprawę, że jest to etap w życiu, na którym zaczynają formować się nasze przekonania. To właśnie wówczas uczymy się o miłości i romantycznych relacjach.
To właśnie wówczas dziewczyny zaczynają idealizować miłość, kiedy marzą o tym by być delikatnymi księżniczkami, które potrzebują księcia, by ochronił ich przed trudami życia. Pragną jego siły, determinacji, odwagi i dominacji. Wierzą, że właśnie te cechy charakteru powinien posiadać wspaniały mężczyzna.
W tym okresie agresywne zachowanie jest przez nich trywializowane i normalizowane. Zaczynają przekonywać same siebie, że nie będąc gotową oddać wszystko, tak naprawdę, nie walczysz o miłość.
Powinniśmy edukować je nie tylko na temat równości, ale również o tym że zadaniem każdego jest walka z przemocą i złym traktowaniem kobiet wyłącznie za to, że są kobietami. Musimy nauczyć młodych ludzi, że mówienie STOP jest możliwe, a czasami wręcz konieczne.
Od księżniczek do inżynierów
Powinniśmy zniszczyć stereotyp “różowych księżniczek” i dać dziewczynkom narzędzia, zabawki, ubrania i inne przedmioty, które nauczą je przewagi równości nad wygodą.
Musimy dążyć do tego, aby dzieci otoczone były rzeczami, które wspomagają ich myślenie i samokrytykę. Jednocześnie chcemy promować możliwość rozwoju ich umiejętności, tak by technologia była dla nich zabawna i atrakcyjna.
A jeśli nadal chcą być księżniczkami, to powinny nimi być, ale za to silnymi i niezależnymi księżniczkami. Jeśli zaś chcą być inżynierami, powinny swobodnie móc dokonać takiego wyboru i nadal być silnymi i niezależnymi.
Powinniśmy uczyć naszych chłopców, że istnieje nowy sposób na bycie mężczyzną. Powinniśmy nauczyć ich, że bycie męskim to okazywanie uczuć, dbanie o innych, wyrażanie swoich emocji i okazywanie szacunku.
To również walka o równość płci, ochrona kobiet przed stawaniem się zależnymi, porzucenie przemocy, zajmowanie się domem itp.
Mamy nadzieję, że w krótkim czasie uda nam się usunąć z kalendarza datę 25 listopada, jako dnia walki z przemocą wobec kobiet. Być może uda nam się go pozbyć na dobre i będziemy mogli zapomnieć, że kiedykolwiek istniał.
Stanie się tak pod warunkiem że kobiety nie będą już dłużej podatne na krzywdę i nikt nie będzie wierzył, że można nas źle traktować, czy robić co mu się podoba z naszym życiem.