Zolpidem: charakterystyka i skutki uboczne tego popularnego leku
Zolpidem, znany również jako Ambien i Stilnox to specyficzny lek, który stosuje się przede wszystkim na potrzeby leczenia sporadycznych zaburzeń snu, takich jak bezsenność.
Jest to środek uspokajający o szybkim działaniu, bez zawartości benzodiazepiny, dzięki czemu zolpidem jest przydatny dla osób mających problemy ze snem lub budzących się w nocy.
Całkiem możliwe, że znasz już tę nazwę bardzo dobrze. A jeśli nie, to być może zolpidem jest składnikiem jednego z leków, jakie stosujesz do leczenia okazjonalnej bezsenności. Pod nazwą tą kryje się bowiem zarówno dostępny na rynku lek nasenny, jak również substancja aktywna z grupy imidazopirydyn. Sprawdź więc ulotki swoich leków, być może znajdziesz ją w ich składzie.
Zolpidem jest jednym z najczęściej przepisywanych leków na krótkotrwałą bezsenność. Określenie “krótkotrwała” w tym rozumieniu oznacza, że zażywasz go tylko przez dzień lub dwa. Ewentualnie najwyżej przez jeden miesiąc, w przeciwnym razie doświadczysz efektu przyzwyczajenia organizmu do tej substancji i w efekcie jej skuteczność znacząco osłabnie.
W rzeczywistości lek ten jest na tyle dobry, że nawet siły powietrzne Stanów Zjednoczonych używają go, aby pomóc pilotom zasnąć w nocy po wykonanej misji. Jest on skuteczny, szybki i nie powoduje tego okropnego poczucia “kaca” następnego dnia, w przeciwieństwie do produktów opartych o pochodne benzodiazepiny.
Ale tylko dlatego, że zolpidem nie należy do grupy benzodiazepin i nie działa jako środek zwiotczający mięśnie, nie oznacza, że jest lekiem zupełnie nieszkodliwym. Wręcz przeciwnie. Może okazać się bardzo mocno uzależniający, jeśli zażywasz go zbyt długo.
Zolpidem: czemu służy i jak należy go stosować?
Tak jak wspomnieliśmy powyżej, lekarze przepisują zolpidem na potrzeby leczenia krótkotrwałej bezsenności. Działa on podobnie jak benzodiazepiny, wywierając wpływ na kwas gamma-aminomasłowy (GABA). Różnica polega na tym, że na poziomie molekularnym są to dwa różne związki chemiczne. Zolpidem nie ma również żadnego wpływu na Twój rdzeń kręgowy.
Co ciekawe, lek ten zmienia strukturę snu (w fazie REM i n-REM) w znacznie mniejszym stopniu, niż to ma miejsce w przypadku innych leków. Lekarze przepisują również zolpidem osobom z zespołem niespokojnych nóg. Zwykle jest to bardzo skuteczne rozwiązanie również dla osób starszych.
Zolpidem jest częścią grupy substancji chemicznych o potocznej nazwie „Z-drugs” lub w wersji spolszczonej „leki grupy Z”. Inne przykłady to zoplicon i zaleplon, które są również podobne pod względem skuteczności do benzodiazepin i także znakomicie się nadają do leczenia bezsenności.
Jak powinieneś zażywać zolpidem?
Podobnie jak każdy inny lek, zolpidem powinien zostać Ci przepisany przez lekarza. Lekarz jest dokładnie tym specjalistą, który powinien zdecydować, czy powinieneś zażywać ten środek uspokajający i jak długo. Tylko on jest w stanie zbadać Twój konkretny przypadek. Może w ten sposób poprawić jakość Twojego snu, ale powinieneś przyjmować ten lek nie dłużej, niż przez cztery tygodnie. Nigdy nie powinieneś natomiast zażywać go na własną rękę, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Zolpidem działa bardzo szybko, więc po jego zażyciu bądź gotowy do ułożenia się do snu na co najmniej 7 lub 8 godzin. Oczywiście w tym czasie nie powinieneś prowadzić samochodu ani robić niczego innego, co wymaga Twojej pełnej uwagi. Jeśli obudzisz się zaledwie 2 lub 3 godziny po zażyciu tego leku, będziesz mieć problemy z koordynacją ruchową, koncentracją, pamięcią i ogólnym poczuciem zmęczenia.
Skutki uboczne, jakie się wiążą z zażywaniem zolpidemu
Te tak zwane „leki z grupy Z” są naprawdę skuteczne, a zolpidem jest najczęściej przepisywanym produktem do niej należącym. Ale ważne jest przy tym to, aby pamiętać, że może on stać się bardzo uzależniający, jeśli zażywasz go zbyt często. Samo uzależnienie rozwija się także bardzo szybko.
Zolpidem cechuje się bardzo wysoką tolerancją i niezwykle szybko metabolizuje w wątrobie. Ale ponieważ jest to również środek uspokajający, musisz przy tym uważać na inne leki lub substancje, które zażywasz razem z nim. Powodem tego jest konieczność uniknięcia potencjalnych niekorzystnych interakcji zmieniających działanie zolpidemu lub wzmacniających jego efekty.
Jeśli regularnie przyjmujesz zolpidem, mogą wystąpić u Ciebie następujące działania niepożądane:
- Amnezja następowa.
- Senność.
- Halucynacje wzrokowe.
- Suchość w ustach.
- Kłopoty z koordynacją ruchową.
- Problemy jelitowe (biegunka lub zaparcie).
- Drżenia w kończynach.
- Dzwonienie w uszach.
- Bóle stawów.
- Obfite krwawienie menstruacyjne.
- Bóle głowy.
- Lunatykowanie.
Ważne jest również podkreślenie, że starsi ludzie są bardziej wrażliwi na działanie leków uspokajających. Muszą być bardzo ostrożni jeśli chcą takie farmaceutyki zażywać i przede wszystkim postępować zgodnie z instrukcjami lekarza. Jeśli używają zolpidemu dłużej niż zostało im to zalecone, osoby w podeszłym wieku również narażają się na znacznie wyższe ryzyko upadku i mogą cierpieć z powodu negatywnych skutków ubocznych pod postacią zaburzeń mechanizmów poznawczych.
Należy także mieć na uwadze to, że zażywanie zolpidemu utrudnia prowadzenie pojazdów i zwiększa ryzyko wypadku. To nie przypadek. Większość środków uspokajających spowalnia czas reakcji i zmniejsza koordynację ruchową. Dlatego też ponownie chcemy przypomnieć o tym, że nie należy przyjmować tego leku dłużej niż zalecił nam to lekarz. Niezależnie od tego czas ten nigdy nie powinien być dłuższy niż 4 tygodnie.
Zanim zakończymy nasze dzisiejsze rozważania, chcielibyśmy jeszcze tylko wskazać, że ten lek może także wchodzić w interakcje z innymi lekami, substancjami, a nawet suplementami witaminowymi (naturalnymi lub nie). Dlatego też zawsze postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza i obserwuj wszelkie niespodziewane działania niepożądane i efekty uboczne. Jeśli zaobserwujesz u siebie jakiekolwiek z nich, powinieneś natychmiast powiedzieć o tym swojemu lekarzowi.